fiat money
1. Fiat money has not only no particular value in use, it doesn't even really have a value in exchange except that which is decreed that it would have.
[ترجمه ترگمان] \"فیات\" نه تنها دارای ارزش ویژه ای برای استفاده نیست، بلکه حتی یک مقدار در ارز نیز ندارد، به جز آن که مقرر شده است این پول داشته باشد
[ترجمه گوگل] پول فیات نه تنها ارزش خاصی در استفاده ندارد، بلکه حتی در مقایسه با آنچه که تعیین شده است، حتی ارزش ندارد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
2. Fiat money has not only no particular value in use, it doesn't even really hxdye a value in exchange except that which is decreed that it would hxdye.
[ترجمه ترگمان] \"فیات\" نه تنها دارای ارزش ویژه ای برای استفاده نیست، بلکه حتی ارزش مبادله را نیز به همراه دارد، به جز آن که مقرر شده است که این مقدار مجاز باشد
[ترجمه گوگل] پول فیات نه تنها ارزش خاصی در استفاده ندارد، بلکه ارزش واقعی آن را هم در مقایسه با چیزی که تعیین شده است، نمی کند
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] این ممکنه آخرین شانس برای پول fiat باشه
[ترجمه گوگل] این ممکن است آخرین فرصت برای پول نقد باشد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] این ممکن است آخرین شانس fiat باشد
[ترجمه گوگل] این ممکن است آخرین شانس پول نقد است
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
5. Fiat money has worked well since Richard Nixon ended the dollar's peg to gold 40 years ago this week, but this latest recession must gnaw at believers.
[ترجمه ترگمان] پول فیات که از زمان ریچارد نیکسون تا ۴۰ سال پیش در این هفته به طلا تبدیل شده بود به خوبی کار کرده است، اما این بحران اقتصادی اخیر باید مومنان را از بین ببرد
[ترجمه گوگل] پول فیات به خوبی کار کرده است، زیرا ریچارد نیکسون 40 سال پیش این هفته دلار را به سمت طلا متوقف کرد، اما این آخرین رکود اقتصادی باید در مؤمنان باشد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
6. As David Malpass of Encimaglobal reported and the New York Sun web site echoed, Greenspan enigmatically stated that "Fiat money has no place to go but gold. . . Gold is the canary in the coal mine.
[ترجمه ترگمان] همانطور که دیوید Malpass از سایت Encimaglobal گزارش داد و وب سایت شرکت سان نیویورک نیز منعکس شد، گرینسپن به طور مرموزی اظهار داشت که \" فیات هیچ جایی برای رفتن ندارد اما طلا در معدن زغال سنگ قناری است
[ترجمه گوگل] همانطور که دیوید مالپس از Encimaglobal گزارش داد و وب سایت نیویورک سان نیز منتشر شد، گرینسپن به طور غریزی اظهار داشت که پول فیات برای رفتن به جز طلا نیست طلا کاناری در معدن زغال سنگ است
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] در مقابل، واحد پول مدرن، به عنوان پول فیات، ذاتا بی ارزش است
[ترجمه گوگل] در مقابل، پول مدرن، به عنوان پول نقد، به طور ذاتی بی ارزش است
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
8. The phenomenon of liquidity preference can find no place in a model that admits of only one asset, fiat money.
[ترجمه ترگمان] پدیده اولویت نقدینگی هیچ جایی را در مدلی که تنها به یک دارایی نیاز دارد، به عنوان پول فیات در نظر نمی گیرد
[ترجمه گوگل] پدیده اولویت نقدینگی می تواند در یک مدل که تنها یک دارایی، پول نقد را می پذیرد، جایگاهی نداشته باشد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] در طول این قرن، مردم اعتبار سیستم پول فیات را زیر سوال می برند
[ترجمه گوگل] بعضی وقتها در طی این قرن، مردم اعتبار سیستم پول نقد را مورد سوال قرار می دهند
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
10. His most recent book, titled "End the Fed, " takes aim at central banks the world over, blaming fiat money systems and fractional reserve banking for the world's increasingly volatile economies.
[ترجمه ترگمان] تازه ترین کتاب او با عنوان \"پایان\" بانک مرکزی \"، هدف خود را در بانک مرکزی جهان به عهده می گیرد، سیستم های پولی فیات را مقصر می داند و بانکداری ذخیره جزئی را برای اقتصاد رو به وخامت جهان هدف قرار می دهد
[ترجمه گوگل] اخیرا کتاب او، با عنوان 'پایان دادن به بانک مرکزی'، در بانکهای مرکزی در سراسر جهان هدف قرار می دهد و سیستم های پول نقد و تقلب را برای اقتصادهای فزاینده ای که در جهان باقی می مانند، متهم می کند
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] دو نوع پول وجود دارد: پول کالا و پول فیات
[ترجمه گوگل] دو نوع پول وجود دارد: پول کالاها و پول نقد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
[ترجمه ترگمان] preparedness برای انجام کاری که به من پول بدهد، preparedness بود
[ترجمه گوگل] آمادگی آنها برای انجام کاری برای من که ممکن است پول من را به من بدهد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
13. According to their value foundation, Legaltender can be divided into Legal Metal Money and Fiat Money.
[ترجمه ترگمان] با توجه به ارزش آن ها، Legaltender را می توان به پول متال قانونی و فیات تقسیم کرد
[ترجمه گوگل] با توجه به پایه ارزش خود، حقوقی را می توان به Legal Metal Money و Fiat Money تقسیم کرد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
برای توضیح ارز فیات در یک خط می توان به طور خلاصه گفت که ارز فیات، ارز قانونی و دولتی یک کشور است. این پول توسط دولت پشتیبانی می شود. دارای پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نمی باشد. ارزش پول فیات از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می شود. این ارز نقطه مقابل ارز کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالا به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. پول کالا دارای ارزش ذاتی است که این ارزش از موادی که از آن ساخته شده اند، مانند سکه های طلا و نقره، حاصل می شود. در مقابل، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و قابل تبدیل یا بازخرید نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند؛ از جمله دلار آمریکا، یورو، ریال و سایر ارزهای مهم جهانی.
ارز فیات چگونه کار می کند؟
پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت از ارزش آن حفاظت می کند. همچنین اینکه دو طرف در یک معامله در مورد ارزش آن توافق می کنند.
از نظر تاریخی، در گذشته دولت ها از یک کالای فیزیکی ارزشمند مانند طلا یا نقره، سکه ضرب می کردند یا پول کاغذی چاپ می کردند که می توانست برای خرید مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی استفاده شود. به این نوع ارز “ commodity money ” گفته می شد که با “ fiat money ” متفاوت است.
به دلیل این که ارز فیات با منابع فیزیکی مانند طلا یا نقره ارتباطی ندارد، امکان دارد به دلیل تورم ارزشش پایین بیاید. حتی ممکن است در صورت تورم حاد، ارزش خود را کاملا از دست بدهد.
گر مردم یک کشور اعتقادی به پول ملی شان نداشته باشند و دید منفی نسبت به آن پیدا کنند، آن پول دیگر ارزش ندارد. به عنوان مثال، این ارز با ارزی که پشتوانه ی آن طلا است، متفاوت می باشد. ارزش ذاتی آن ارز مبتنی بر تقاضای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا است.
پول فیات چگونه به وجود آمد؟
کلمه “فیات” از زبان لاتین آمده و “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود. حدود سال 1000 میلادی، چین اولین کشوری بود که از ارز فیات استفاده کرد و سپس این ارز به سایر کشورهای جهان گسترش یافت. پول فیات در قرن بیستم وقتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده قانونی را مبنی بر لغو تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را تصویب کرد، از محبوبیت خوبی برخوردار شد.
در تاریخ آمریکا، ارز این کشور دارای پشتوانه طلا و بعضا نقره بود. دولت فدرال هنگام تصویب و ثبت قانون بانکداری اضطراری در سال 1933، همچنین اجازه نامه ی شهروندان در معامله ارز با طلای دولت را لغو کرد.
زمانی که آمریکا اختیار دادن طلا به دیگر کشور ها در ازای گرفتن دلار آمریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز در سال 1971 کاملا برداشته شد. از آن تاریخ تا به الان همانطور که بر روی دلار آمریکا چاپ شده است، تنها پشتوانه ای که دارد “ایمان و اعتبار دولت آمریکا” است.
مزایا و معایب ارز فیات
به طور کلی ارز فیات جزو ارزهای خوب و قابل قبول به شمار می آید اما در صورتی که قادر باشد نقشه ها و برنامه هایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود نیازمند آن است را اعمال کند. علاوه بر این پول فیات، دارای مزایایی نیز میباشد که منجر به ایجاد ارزش حبابی برای دولت ها میشود.
در ادامه به طور جداگانه به بررسی مزایا و معایب این نوع ارز میپردازیم.
مزایا
از آنجا که ارز فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتباری، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.
یکی دیگر از مزایای این ارز ها این است که از نظر اقتصادی تولید آن ها نسبت به ارز کالایی به صرفه تر است. برخلاف ارزهای کالایی که می توانند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تاثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت مربوطه تنظیم و کنترل می شود. خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از تأمین ارزهای فیات کمتر است، زیرا هرگونه افزایش عرضه، تصمیمی است که پیش از این توسط دولت واحد پول فیات گرفته شده است.
معایب
از آنجا که به منبع فیزیکی وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست مالی و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد و این امر به دولت امکان این را می دهد که از هیچ چیز پول خلق کند که میتواند به تورم منجر شود. همچنین بر اساس نمونه سابقه تاریخی، پیاده سازی این نوع سیستم مالی بار ها به سقوط نظام های مالی ختم شده است.
مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال
در ابتدا می خواهیم به شباهت های ارز فیات با ارزهای دیجیتال بپردازیم. اولین شباهت اینکه از هر دوی این ارز ها می توان برای مبادله مالی استفاده کرد. دومین شباهت این دو نوع ارز این است که باید مشتریان به آنها اعتماد کنند تا بتوانند به عنوان یک وسیله مبادله مالی عمل استفاده شوند.
و حالا در ادامه قصد داریم تفاوت این دو نوع ارز را پول فیات (Fiat Currency) چیست؟ بررسی کنیم:
مطابقت با قانون
دولت ها ارز فیات را صادر می کنند که این ارزها توسط بانک مرکزی تنظیم می شود. این ارز از آن جهت قانونی است که اغلب برای نهایی کردن معاملات از آن استفاده می شود. دولت ها هر از چند گاهی عرضه پول را کنترل می کنند و سیاست هایی صادر می کنند که بر ارزش آنها تأثیر بگذارد.
از طرف دیگر ارزهای دیجیتال صرفاً دارایی های دیجیتالی هستند که به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کنند که دولت ها هیچ کنترلی بر آنها ندارند. جنبه غیر متمرکز به این معنی است که هیچ نهاد مرکزی نمی تواند ارزش آنها را کنترل یا تحت تاثیر قرار دهد.
ملموس بودن
غیر ممکن است که ارز دیجیتال را به صورت فیزیکی در دسترس داشته باشیم زیرا آنها بصورت آنلاین و به عنوان سکه مجازی عمل میکنند. این در حالی است که ارز فیات ملموس و دارای جنبه فیزیکی هستند. این جنبه فیزیکی ارز های فیات می توانند در بعضی موارد کمی چالش برانگیز باشند زیرا جابجایی با مقدار هنگفتی پول می تواند آزار دهنده باشد.
تبادل
از آنجایی که ارز های دیجیتال توسط کامپیوتر به وجود می آیند، دیجیتالی هستند و به عنوان کد خصوصی عمل می کنند. بنابراین تبادل آنها کاملا به صورت دیجیتال می باشد. اما ارز های فیات می توانند به هر دو صورت وجود داشته باشند. سرویس های پرداخت وجه الکترونیکی به مردم این اجازه را می دهند تا ارز فیات را به صورت دیجیتال تبادل کنند. علاوه بر این مردم می توانند ارز فیات را به صورت فیزیکی نیز با هم مبادله کنند.
یکی از بزرگترین تفاوت های ارز های فیات با ارز های دیجیتال در عرضه آنهاست. ارز فیات عرضه نامحدودی دارد. به این معنی که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی در میزان تولید پول ندارند. این در حالی است که ارز های دیجیتال اکثرا عرضه محدودی دارند. به طور مثال کلا تعداد بیت کوین هایی که عرضه شده است ۲۱ میلیون است. با پول فیات، نمی توان در هر زمان مقدار پول در گردش را تشخیص داد، اما با ارزهای دیجیتال این امکان وجود دارد.
ذخیره سازی و نگهداری
جنبه مجازی ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها فقط می توانند به صورت مجازی وجود داشته باشند و از این طریق در کیف پول های دیجیتالی ذخیره می شوند. به این کیف پول ها، کیف پول ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود. در حالی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا می کنند فضای ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، برخی از آنها هک شده اند و در نتیجه افراد مقدار قابل توجهی دارایی خود را از دست می دهند. از طرف دیگر ارز فیات قابلیت ذخیره شدن به شکل های مختلفی دارد. به عنوان مثال، ارائه دهندگان پرداخت مانند پی پل (PayPal) وجود دارد که به مردم امکان می دهد پول فیات را به صورت دیجیتال ذخیره کنند. بانک ها نیز در حفظ ارز های فیات نقش بسیار مهمی دارند.
مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز های فیات بسیار بیشتر است. اما با این حال به نظر می رسد ارزهای دیجیتال هنوز کاملا بالغ نشده اند تا جایگزین روش پرداخت استاندارد فعلی شوند. در آینده نزدیک شاید بتوانیم شاهد این باشیم که این ارز های دیجیتال جایگزین ارز های فیات شوند.
پول فیات (کاغذی)
ارز فیات یا فیات کارنسی (Fiat Currency) که به آن پول بی پشتوانه یا حکمی نیز گفته میشود، پولی است که ارزش ذاتی ندارد و نشأت گرفته از اقدامات دولتی چاپ و تکثیر است. کلمه فیات (Fiat) در زبان لاتین به معنای «بگذارید انجام شود» است. از پول بدون پشتوانه به عنوان جایگزین پول پرداختی برای کالاها استفاده میشود. دلار آمریکا، پوند انگلستان و ریال ایران، همگی نوعی ارز فیات محسوب میشوند.
پول فیات چیست؟
در باور عامه مردم تمام ارزها و پولهای جهان، دارای پشتوانه طلا، نقره و یا هرگونه کالای فیزیکی واقعی هستند. در گذشته این باور مردم درست بود اما امروز دیگر این چنین نیست. به زبان ساده، ارزهای فیات، کالایی هستند که ارزش خود را از کالاهای فیزیکی نمیگیرند، بلکه ارزش خود را از دولت صادر کننده آن میگیرند. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانههای یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آنها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور صادرکننده آن وابسته است.
در دنیا همچنان پولهایی وجود دارند که ارزش آنها به پشتوانه کالایی آنهاست که به این پول، پول کالایی یا Commodity Money میگویند و در نقطه مقابل پول فیات قرار دارند. پوند، یورو، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار میروند.
مفهوم پول در تاریخ بشر در گونههای مختلفی مورد استفاده قرار میگرفته است. کاربرد و هدف اصلی ایجاد پول، تسهیل در انجام مبادلات میان انسانها است. در مصر باستان مردم برای انجام مبادلات خود از فلز استفاده میکردند. همانطور که در متون اقتصادی نوشته شده، در منطقه جغرافیایی ترکیه کنونی، قوم Lydians برای اولین بار از سکههای طلا و نقره برای مبادلات خود استفاده میکردهاند.
تاریخچه پیدایش پول کاغذی
سیستم ارزی فیات قرنها پیش در چین ابداع شد. ایالت سوچوان آغازکننده استفاده از پول کاغذی در قرن یازدهم بود. در ابتدا، از این پولها برای مبادلهی ابریشم، طلا و نقره استفاده میشد، اما پس از به قدرت رسیدن کوبلای خان (از نوادگان چنگیزخان) در قرن سیزدهم، سیستم جامع ارز فیات رسمی شد. بر اساس ادعای مورخان، پیدایش این پول با هزینههای زیاد و تورم بیش از اندازهای که ایجاد کرد، نقش مهمی در «سقوط امپراتوری مغول» داشته است.
ارز فیات در طول قرن هفدهم با پذیرش توسط کشورهایی از جمله اسپانیا، سوئد و هلند وارد قاره اروپا شد. این سیستم در سوئد شکست خورد تا دولت استفاده از فلز نقره را جایگزین کند. اما طی دو قرن بعد، فرانسهنو (کانادا)، مستعمرات سیزدهگانه ایالات متحده، و در نهایت حکومت فدرال ایالات متحده نیز به استفاده از پول بی پشتوانه روی آوردند.
در حدود قرن بیستم، ایالات متحده به صورت محدود، مجددا به استفاده از ارز مبتنی بر کالاها روی آورد. دولت آمریکا در سال 1933 میلادی، سرانجام به استفاده از پول کاغذی برای مبادله طلا پایان داد. تا سال 1972 و در دوره ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، ایالات متحده به طور کامل استفاده از استاندارد طلا به عنوان ارز را کنار گذاشت و تصمیم به استفاده از سیستم پولی فیات گرفت. این کار با استقبال جهانی همراه بود و باعث شد استفاده از پول بدون پشتوانه در سراسر کشورها رواج پیدا کند.
تغییر پول در قرن بیستم
پس از جنگ جهانی اول، دولتها و کشورها متعهد شدند که در صورت تقاضای افراد، پول کاغذی کشور خود را با کالاهای موجود در کشورشان (عموما طلا) بازخرید کنند. به عبارتی در آن سالها دولتها متعهد بودند که اگر فردی پول کاغذی را به دولتی ارائه دهد، آن دولت باید معادل طلای آن را پرداخت کند. با اینحال، هزینههای جنگ و مشکلات اقتصادی بعد از آن به قدری بالا بود که کشورها مجبور به دریافت وام از سایر کشورها شدند و هزینه توسعه مجدد کشور، به شدت بالا رفت.
این افزایش هزینهها مانع از عملیاتی کردن صددرصد تعهد دولتها شد. کم کم دولتها تعهدات خود را زیر پا گذاشتند و حاضر به دریافت پول و پرداخت معادل کالایی آن نشدند؛ در واقع امکان چنین کاری برای آنها وجود نداشت. کم کم پول چاپ شده توسط دولتها بدون ایجاد پشتوانه کالایی آن رواج یافت. نتیجه چنین تصمیمی، افزایش تورم و کاهش ارزش پول کشورها بود.
پول بدون پشتوانه چطور کار میکند؟
دلیل ارزشمند بودن پول فیات فقط به خاطر تلاش دولت صادرکننده آن به منظور حفظ این ارزش یا توافق دو طرف مبادلهکننده بر سر آن است. چندین دهه قبل، دولتها از یک کالای فیزیکی باارزش نظیر طلا و نقره سکه ضرب میکردند. روش جایگزین ضرب سکه، صدور اسکناسهای کاغذی بود که میتوانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود. وضعیت پول فیات متفاوت است؛ پول بدون پشتوانه یک حامی فیزیکی باارزش ندارد. ارز فیات غیر قابل تبدیل و غیر قابل بازخرید است.
از آن جایی که این پول به ذخایر فیزیکی از جمله ذخیره ملی طلا یا نقره یک کشور متصل نیست، ممکن است در پی بروز تورم از ارزشش کاسته شده یا حتی به خاطر درگیر شدن یک جامعه با ابرتورم، به طور کامل بیارزش شود. در صورتی که ایمان مردم به پول ملی کشورشان از بین برود، دیگر هیچ ارزشی نخواهد داشت.
از این نظر ارز فیات و بی پشتوانه با پول حمایت شده توسط طلا (یا هر ماده دیگر) متفاوت است؛ پول نوع دوم دارای ارزش ذاتی است، چرا که دنیا برای ساخت جواهرات و دکوراسیون، ساخت لوازم الکترونیکی و قطعات کامپیوتر، همچنین ایجاد فضاپیماها و بسیاری دیگر از کاربردها، به طلا نیاز دارد.
مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات
سیستم استاندارد طلا، اجازهی تبدیل پول کاغذی به طلا را میداد. در واقع، تمام پولهای کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که نزد دولت نگهداری میشد، حمایت میشدند. دولتها و بانکها بر پایهی یک سیستم ارزی مبتنی بر کالاها فقط در صورت داشتن ذخایر کافی از طلا، میتوانستند ارزهای جدید را وارد چرخهی اقتصاد کنند. این سیستم جلوی توانایی دولتها برای ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها بر اساس عوامل اقتصادی را محدود میکرد.
اما در آن سمت، پول کاغذی تحت نظر ارز فیات نمیتواند به هیچ چیزی تبدیل شود. مسئولان با پول فیات میتوانند به صورت مستقیم روی ارزش پول خود تأثیرگذار باشند و آن را به شرایط اقتصادی ربط دهند. دولتها و بانکهای مرکزی، کنترل بیشتری روی سیستم ارزی دارند. آنها میتوانند با استفاده از ابزارهای مختلفی مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری (Fractional Reserve Banking) و اعمال آزادسازی کمی (Quantitative Easing) به رویدادها و بحرانهای مالی واکنش نشان دهند.
حامیان استاندارد طلا اعتقاد دارند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است، زیرا توسط چیزی حمایت میشود که فیزیکی و باارزش است. در پول فیات (Fiat Currency) چیست؟ سمت دیگر، حامیان پول بی پشتوانه ادعا میکنند که قیمت طلا بیثبات است. در این فضا، ارزش یا بهای ارز مبتنی بر کالا میتواند دچار نوسان شود. اما با بهرهگیری از سیستم ارز فیات دولتها در مواجهه با شرایط اضطراری اقتصادی میتوانند با انعطافپذیری بیشتری وارد عمل شوند.
مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال
پول فیات و رمز ارزها، در این مورد که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمیشوند، با یکدیگر مشترک هستند. البته این اشتراک در همینجا به پایان میرسد. ارز فیات توسط دولتها و بانکهای مرکزی کنترل میشود، اما بیشتر رمز ارزها به خاطر استفاده از بلاک چین غیر متمرکز هستند.
یکی دیگر از تفاوتهای قابل توجه آنها، نحوه تولید ارز است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال، عرضه کنترل شده و محدودی دارد. در آن سو، بانکها با قضاوت بر نیازهای اقتصادی یک کشور، میتوانند هر چقدر که میخواهند پول فیات چاپ کنند.
کریپتوکارنسی به عنوان یک نوع دیجیتالی از ارزها، هیچ همتای فیزیکی نداشته و بدون مرز است و همین باعث میشود برای انجام تراکنشهای مالی بینالمللی جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین، این معاملات غیرقابل بازگشت هستند و این برخلاف سیستم ارزی فیات، پیگیری را سختتر میکند. از طرف دیگر، بازار ارزهای مجازی کوچکتر بوده و همین باعث بیثباتتر بودن آنها نسبت به بازارهای سنتی شده است. این میتواند یکی از دلایلی باشد که منجر به پذیرفته نشدن گستردهی ارزهای دیجیتال شده است. با این حال، به دنبال بلوغ اقتصاد رمزنگاری شده، نوسانات پولهای مجازی نیز کاهش پیدا میکند.
مزایا و معایب پول فیات
متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح میکنند:
کمیابی (Scarcity): پول فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمیپذیرد.
هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی بهصرفهتر است.
واکنشپذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار میدهد که نسبت به بحرانهای اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
مبادلات بینالمللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینهزا باشد، نیست.
نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولتها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را میدهد که میتواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.
سابقه تاریک: از نظر نمونههای تاریخی، پیادهسازی سیستم ارزی فیات معمولاً به سقوط نظامهای مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
نمونهای از سقوط یک پول فیات
ابتدای قرن بیست و یکم، بانک مرکزی کشور زیمباوه به خاطر مواجه شدن با مشکلات اقتصادی فراوان، حجم چاپ و انتشار ارز فیات خود را شدیدا افزایش داد. در پی این تصمیم اشتباه، ابر تورم دامن زیمباوه را گرفت و سبب شد نرخ تورم در این کشور بین 230 الی 500 میلیارد درصد قرار بگیرد! باورکردنی نیست!
قیمتها به سرعت افزایش یافته و شرایط به قدری بغرنج شد که مردم برای خرید خوراک ساده مجبور به حمل کیسههایی پر از پول شده بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، 100 تریلیون دلار زیمباوه، معادل 40 سنت آمریکا بود!
نگاهی به آینده پول فیات و رمزارزها
آیندهی هر دو شکل این نوع ارزها به هیچ عنوان مشخص نیست. در حالی که ارزهای دیجیتال راه طولانی برای طی کردن دارند و در این مسیر با چالشهای مختلفی مواجه خواهند شد، گذشتهی ارز فیات میتواند آسیبپذیری این نوع پول را نشان دهد. این مهمترین دلیلی است که باعث شده بسیاری از مردم احتمال حرکت به سمت سیستم رمز ارزها برای تراکنشهای مالی آیندهی خود را بررسی کنند.
یکی از اصلیترین ایدههای شکلگیری بیت کوین و ارزهای دیجیتال، بررسی شکل جدیدی از پول است که روی شبکه همتا به همتا (P2P) توزیع شده باشد. این احتمال هم وجود دارد که بیت کوین به عنوان جایگزینی برای کل سیستم واحد پولی فیات به وجود نیامده باشد و هدف آن، صرفا ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین باشد. با این حال، خرید و فروش بیت کوین میتواند پتانسیل ساخت یک سیستم مالی بهتر برای جامعهای بهتر را افراهم کند.
پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟
پول فیات یک ارز بدون ارزش ذاتی است که اغلب با مقررات دولتی به عنوان پول ملی در نظر گرفته می شود. این نوع ارز، ارزش دولت را حفظ می کند و احزاب درگیر در مبادله با ارزش آن توافق می کنند. پول فیات به بانک های مرکزی دولت کنترل بیشتری بر اقتصاد می دهد؛ چرا که قدرت میزان چاپ ارز را در اختیار دارند. اما یکی از خطرهای مالی فیات این است که دولت ها بیش از حد آن را چاپ کنند و منجر به افزایش تورم شود. در ادامه با ارزنگار همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در مورد ارز فیات کسب نمایید.
پول فیات
پول فیات یک ارز دولتی است که با کالایی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی شود بلکه توسط دولت صادر کننده آن پشتیبانی می شود. ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده ناشی می شود، نه ارزش کالایی که از آن حمایت کند. بیشتر ارزهای مدرن کاغذی فیات می باشند و از جمله آنها می توان به دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای مهم جهانی اشاره کرد. بنابراین پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد، که دولت آن ارزش را حفظ می کند یا به این دلیل که دو طرف در یک معامله درمورد ارزش آن توافق دارند. از نظر تاریخی، دولت ها ارزهای خود را با پشتوانه کالاهای فیزیکی با ارزش، مانند طلا و نقره چاپ می کردند که می توانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود. اما در حال حاضر پول فیات غیرقابل برگشت است و قابل بازپرداخت نیست.
از آنجا که پول فیات با ذخایر فیزیکی مانند ذخایر ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، در صورت عدم کنترل در چاپ با مشکلاتی نظیر تورم یا حتی بی ارزش شدن، مواجه خواهد شد. در صورتیکه مردم اعتماد به پول فیات یک کشور را از دست دهند، این پول دیگر ارزش نخواهد داشت.
ظهور ارز فیات
پول فیات قرن ها پیش در چین ایجاد شد. استان سیچوان از قرن ۱۱ صدور پول کاغذی را آغاز کرد. در ابتدا از این پول کاغذی برای مبادله ابریشم، طلا یا نقره استفاده می شد، اما پس از به قدرت رسیدن كوبلای خان در قرن سیزدهم یك سیستم ارزی فیات تأسیس شد. مورخان ادعا می کنند که این پول در سقوط امپراطوری مغول نقش مهمی داشته است زیرا منجر به هزینه های زیاد و بیش از حد شده است.
پول فیات در قرن ۱۷ نیز در اروپا مورد استفاده قرار گرفت و توسط اسپانیا، سوئد و هلند تصویب شد. این سیستم در سوئد یک شکست بود و دولت سرانجام آن را برای استاندارد نقره کنار گذاشت. تا قرن بیستم نیز ایالات متحده به استفاده از ارز مبتنی بر کالاها با مبنای کمی محدود ادامه داد. اما در سال ۱۹۳۳، دولت به عمل مبادله پول كاغذی برای طلا پایان داد. در سال ۱۹۷۲ ایالات متحده آمریکا استاندارد طلا را به کلی کنار گذاشت و این منجر به استفاده از ارز فیات در سراسر جهان شد.
برخی از جوانب مثبت و منفی استفاده از ارز فیات
اقتصاددانان و دیگر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات به اتفاق آرا نرسیده اند. مدافعان و مخالفان با شور و شوق درباره جوانب مثبت و منفی این سیستم ارزی استدلال می کنند. در ادامه به برخی از این جوانب مختلف اشاره شده است:
کمبود: پول فیات با کمبود کالای جسمی مانند طلا تحت تأثیر قرار نمی گیرد و محدود نمی شود.
هزینه: پول فیات نسبت به پول مبتنی بر کالاها برای تولید مقرون به صرفه تر است.
پاسخگویی: پول فیات انعطاف پذیری دولت ها و بانک های مرکزی آنها را برای مقابله با بحران های اقتصادی فراهم می کند.
تجارت بین الملل: ارز فیات در بیشتر کشورها در سراسر جهان استفاده می شود و این یک ارز قابل قبول برای تجارت بین المللی است.
راحتی: بر خلاف طلا، پول فیات وابسته به ذخایر فیزیکی نیست و نیازی به ذخیره، محافظت، نظارت و سایر مطالبات گران قیمت ندارد.
بدون ارزش ذاتی: ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این امر به دولت ها این امکان را می دهد تا بدون داشتن هیچ پشتوانه فیزیکی، ارز ایجاد كنند. اما این روند می تواند منجر به افزایش تورم و سقوط سیستم اقتصادی آنها شود.
ریسک تاریخی: از نظر تاریخی، اجرای سیستم های ارزی فیات به طور معمول به سقوط مالی منجر شده است که نشان می دهد این سیستم ها خطرات خاصی را به همراه دارند.
ارز فیات چیست ؟ هرآنچه باید در مورد پولهای فیات بدانید
همه ما در روز برای خریدوفروش کالاهای مختلف از پولهای کاغذی یا کارتهای بانکی استفاده میکنیم. اما برای کمتر کسی از ما این سوال پیش میآید که منشا این پولها کجاست؟ درکی که شما از ارزهای فیات و انواع آن دارید (منظور همین پولهایی است که در طول روز از آنها استفاده میکنیم)، میتواند در درک درست از پدیدههای اقتصادی مانند تورم نیز کارساز باشد. به همین دلیل ما در این مقاله قصد داریم تا به این سوال پاسخ دهیم که منظور از ارز فیات چیست و تفاوت ارز دیجیتال و فیات کدامند؛ با ما همراه باشید.
با خرید سرور مجازی بورس ایران ، برندهی معاملات بورسی خود باشید و درست در لحظهی طلایی با بیشترین سرعت ممکن به خرید و فروش سهام خود بپردازید.
ارز فیات چیست ؟
اصطلاح پول فیات برای توصیف ارزهایی استفاده میشود که توسط دولت صادرکننده آن حمایت میشوند. این نوع پولها بدون پشتوانهاند؛ یعنی به ارزش یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره وابسته نیستند. در واقع آنها ارزش خود را از طریق اعتماد عمومی به ناشران به دست میآورند.
در میان عموم مردم، همچنان این باور وجود دارد که پولهای ملی پشتوانهای از طلا یا دیگر فلزات ارزشمند دارند. اما این باور کاملاً اشتباه است. امروزه اکثر ارزهای موجود در جهان، پول فیات هستند. تا اواخر قرن بیستم، پولها پشتوانهای مثل طلا یا نقره داشتند. برای مثال اگر ۱۰۰۰ واحد از یک ارز در اختیار مردم قرار میگرفت، به همان اندازه طلا در بانک نگهداری میشد تا پشتوانهای برای آن پول باشد. اوایل قرن بیستم، نظام استاندارد طلا، دولتها را با مشکل کمبود نقدینگی مواجه کرد. در قرن بیستم، زمانی که دلار آمریکا از قیمت طلا جدا شد، استفاده گسترده از آن آغاز شد.
اواخر جنگ جهانی دوم، نمایندگانی از چند کشور جهان، طی توافقنامهای تصمیم گرفتند بهجای طلا، دلار ذخیره کنند و آمریکا به میزان دلارهای صادرشده، در خزانه خود طلا نگه دارد. اکتبر ۱۹۷۲ ریچارد نیکسون، رئیسجمهور وقت آمریکا، دریافت طلا در ازای دلار را لغو کرد. او به صورت غیررسمی، پایان عصر استاندارد طلا را اعلام کرد. ارزشمندی تمام ارزهای فیات، به عرضه و تقاضا و اعتماد مردم به حکومت بستگی دارد.
با ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، بحث هایی در مورد اینکه آیا چنین داراییهای دیجیتالی میتوانند در نهایت جایگزین پول فیات به عنوان رسانه ترجیحی مبادله شوند یا حداقل یک جایگزین ارائه کنند، وجود دارد.
آشنایی با تاریخچه ارز فیات
پول فیات در قرن دهم از چین سرچشمه گرفت؛ زمانی که سلسلههای یوان، تانگ، سونگ و مینگ در آن سرزمین حاکم بودند. در دوره حاکمیت سلسله تانگ (907-618)، تقاضای زیادی برای پول فلزی (سکه) وجود داشت که بیش از عرضه فلزات گرانبها بود. بنابراین مردم با کاربرد پول کاغذی (اسکناس) آشنا شدند و بهراحتی تکههای کاغذ اعتباری را به رسمیت می شناختند. در واقع، کمبود سکه مردم را مجبور کرد پول را از سکه به اسکناس تبدیل کنند.
در طول سلسله سونگ (1276-960)، تجارت پررونقی در منطقه سیچوان وجود داشت که منجر به کمبود سکه مسی شد. بازرگانان شروع به انتشار اسکناسهای اختصاصی کردند و این اولین ارز قانونی محسوب میشد. پول کاغذی همچنین تنها ارز قانونی در سلسله یوان (1367-1276) بود. در دوران حکومت سلسله مینگ (1644-1368)، صدور اسکناس به وزارت دارایی واگذار شد.
غرب در قرن 18 شروع به استفاده از پول کاغذی کرد. مستعمرات آمریکا و فرانسه، شروع به صدور اسناد اعتباری کردند که برای پرداخت استفاده میشد. در این زمان، صدور بیش از حد اوراق بهادار، تورمی جنجالی ایجاد کرد.
در برخی مناطق از جمله نیوانگلند و کارولینای آمریکا، با کاهش ارزش اسکناسها، قیمت کالاها بهصورت سرسامآوری افزایش یافت. در طول جنگ، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره، به ارزهای فیات روی میآورند. بهعنوانمثال، دولت فدرال ایالات متحده در طول جنگ داخلی آمریکا، نوعی ارز فیات به نام Greenbacks منتشر کرد. در این جنگ، دولت تبدیل پول کاغذی خود به طلا یا نقره را متوقف کرد.
روش کار ارز فیات چیست ؟
پول فیات ارزش ذاتی ندارد. بهعنوان مثال، طلا بهطور ذاتی باارزش و کمیاب است؛ اما ارزهای فیات بهخودیخود فقط یکتکه کاغذ بیارزش هستند. این ارزها به دستور دولت و قانون، به ارز رایج کشور تبدیل میشوند. احتمالاً عبارت «با حمایت کامل از ایمان و اعتبار دولت ایالات متحده» را در مورد دلار شنیدهاید. این اصل بنیادین پول فیات است. از سوی دیگر، ارزهای دارای پشتوانه کالا، ارزش خود را از قیمت پایه طلا، نقره یا سایر موادی که با آنها مرتبط هستند، بهدست میآورند.
پول کاغذی بهعنوان یک وسیله برای ذخیرهسازی قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم تبادل عمل میکند. این به مردم اجازه میدهد تا محصولات و خدمات را همانطور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا به کالا خریداری کنند. همانطور که در مورد تجارت مبادلهای وجود داشت.
با توجه به قابلیت ذخیرهسازی قدرت خرید، افراد میتوانند با خیالی آسوده برنامهریزی کنند و فعالیتهای اقتصادیشان را به انجام برسانند. بهعنوان مثال، یک کسبوکار که با مونتاژ تلفن همراه سروکار دارد، میتواند تجهیزات جدید بخرد، کارکنان موردنظر را استخدام کند و شعب خود را در مناطق دیگر گسترش دهد.
ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصاد یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره دارد. کشوری که بیثباتی اقتصادی را تجربه میکند، به احتمال زیاد دارای یک ارز ضعیف و قیمتهای متورم کالاها خواهد بود، که خرید محصولات مورد نیاز را برای مردم دشوار میکند.
یک ارز فیات زمانی بهخوبی کار میکند که عموم مردم به توانایی آن برای حفظ قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند.
دلیل اهمیت ارزهای فیات چیست ؟
استفاده از پول-کالا در طول تاریخ رایج بوده است. سکههای ساخته شده از فلزات گرانبها مانند نقره و طلا برای هزاران سال بهعنوان استاندارد شناخته میشدند. در قرن 18 و 19، ارزهای کاغذی شروعبهکار کردند؛ اگرچه بسیاری از آنها بهعنوان نوعی سفته برای پرداخت مقدار مشخصی از طلا و نقره بهکار میرفت.
کشورهایی مانند بریتانیا و ایالات متحده، استاندارد طلا را پذیرفتند. یک سیستم پولی که یک واحد پول استاندارد را به ارزش مقدار معینی طلا گره میزند. زمانی که رکود بزرگ و دو جنگ جهانی به شدت اقتصاد جهانی را تحت تأثیر قرار داد، رهبران جهان یک سیستم پولی بینالمللی ایجاد کردند که دلار آمریکا را بهعنوان یک ارز جهانی و مرجع مورد استفاده قرار میداد.
موجودیهای بین المللی به دلار تسویه و با نرخ پول فیات (Fiat Currency) چیست؟ تبادل ثابت به طلا تبدیل میشد. استاندارد طلا تا سال 1971 برقرار بود؛ زمانی که ریچارد نیکسون، رئیسجمهور آمریکا، در مواجهه با تورم فزاینده و بیکاری بالا، به آن پایان داد. زیرا مقدار دلارهای خارجی از مقدار طلای موجود در ذخایر ایالات متحده فراتر رفت.
بزرگترین دلیل اینکه کشورها استفاده از استاندارد طلا را متوقف کردند، این است که توانمندی دولتها را برای واکنش به رویدادهای اقتصادی محدود می کند. با پذیرش استاندارد طلا، عرضه پول به عرضه طلای موجود گره میخورد؛ درحالیکه تقاضای پول در کشورها بر اساس رشد جمعیت و اقتصاد آنها تغییر می کند.
اگر ایالات متحده و سایر کشورها همچنان روی استاندارد طلا باقی مانده بودند، عرضه پول جهان به طلای موجود محدود می شد؛ درحالیکه مقدار طلا روی کره زمین در طی میلیاردها سال افزایش چندانی نداشته است. اما بدیهی است جمعیت انسانی، بازده اقتصادی آن و تقاضا برای پول با سیب تندی افزایش یافته است.
مزایا و معایب ارز دیجیتال فیات چیست ؟
ثبات نسبی پول فیات و توانایی بانکهای مرکزی برای کنترل عرضه و مدیریت اقتصاد، یکی از بزرگترین مزیتهای آن است. با این حال، این تلاشها همیشه موفقیتآمیز نیستند. برخی از منتقدان استدلال میکنند که در صورت چاپ بیش از حد پول توسط سیاستگذاران، ارزهای فیات به جای ایجاد مانع در برابر شوکهای اقتصادی، گاهی اوقات حتی میتوانند آنها را تشدید کنند.
مزایا استفاده از انواع ارز فیات
– به ناشران کنترل بیشتری بر عرضه پول میدهد و به آنها در مدیریت اقتصاد کمک میکند.
– برخلاف ارزهای دارای پشتوانه، نسبتاً پایدار است ارزش خود را حفظ میکند. با استفاده از آن، قیمت کالاها معمولاً در کوتاهمدت نوسان ندارد.
– به طور گسترده در جهان پذیرفته شده است و میتواند بهعنوان ابزار قانونی در معاملات مختلف استفاده شود.
معایب ارز فیات کدام است ؟
– چاپ بیشازحد پول، میتواند باعث افزایش تورم شود.
– عرضه بالقوه نامحدود، میتواند ارزش آن را از بین ببرد و حباب ایجاد کند.
– با توجه به وابستگی کامل آن به دولت، اگر صادرکننده با مشکل مواجه شود، ارزش ارز فیات نیز به میزان قابلتوجهی کاهش مییابد.
چند نمونه از فیات و موردهای ناموفق آن
یکی از بزرگترین شکستهای پول فیات، اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی در کشور زیمبابوه در جنوب آفریقا روی داد. زمانی که این کشور درگیر مشکلات اقتصادی جدی بود، بانک مرکزی زیمبابوه بیمحابا شروع به چاپ پول کرد. نتیجه، قابل پیش بینی بود. این انتشار گسترده و سریع پول، منجر به تورم شدید شد. نرخ این تورم این کشور در سال ۲۰۰۸ به ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد رسید! قیمتها به قدری بالا رفت که مردم برای خرید کالاهای اساسی و روزمره، مجبور به حمل مداوم مقدار زیادی پول در کیفهای متعدد بودند.
ونزوئلا، جدیدترین نمونه چنین بحران پولی است. این کشور دچار رکود اقتصادی شدیدی شد که تورم سنگینی بر اقتصاد آن تحمیل کرد. اکنون بولیوار، واحد پول ونزوئلا، بهعنوان کمارزشترین ارز دنیا شناخته میشود. گرچه این کشور تلاش کرد با معرفی رمزارز «پترو» بخشی از مشکلات پول فیات خود را حل کند؛ اما این اقدام نیز تاکنون، نتیجه قابلتوجهی نداشته است.
بررسی تفاوت فیات و ارز دیجیتال
ظهور ارزهای دیجیتال، تردیدهای جدی را در مورد آینده ارزهای فیات و اینکه آیا در نهایت جای خود را به سکههای رمزارز خواهند داد یا نه، برانگیخته است. ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، پول واقعی نیستند. زیرا از سوی هیچ مرجع قانونی صادر، کنترل یا پشتیبانی نمیشوند. در بیشتر موارد هم، مجموع عرضه آنها با سقف معینی برنامهریزی میشود.
ارزهای دیجیتال و پول فیات، شباهتهای زیادی به هم دارند. هر دو نوع دارایی (رمزارزها و ارز فیات) ارزش ذاتی ندارند. برای مثال مانند طلا یا نقره نیستند که بهخاطر کمیابی، سختی استخراج و موارد دیگر، بهتنهایی ارزش بالایی داشته باشند. ارزش پول فیات و رمزارزها را، استقبال مردم در کشورهای مختلف تعیین میکند. همچنین این هر دو گونه داراییها، قابل تقسیم هستند. یعنی همانطور که میتوان هر دلار را به ۱۰۰ سنت تقسیم کرد، یک بیت کوین را هم میتوان به ۱۰۰۰ میلی بیت کوین تقسیم کرد.
همانند پولهای فیات، ارزهای دیجیتال را نیز میتوانیم جابهجا کنیم. یعنی از کسی رمزارز بگیریم یا برای او ارسال کنیم. امروز میشود ارزهای دیجیتال را، خیلی جاها بهعنوان روش پرداخت استفاده کرد. هرچند هنوز فراگیری آنها، قابل قیاس با پولهای فیات نیست.
اما تفاوت این دو نوع دارایی چیست؟ صاحبنظران بدبین معتقدند که بعید است ارزهای رمزپایه جایگزین پول فیات به عنوان رسانه غالب مبادله شود. اما محبوبیت کریپتو در حال افزایش است. بهعنوان مثال، پارسال السالوادور به نخستین کشوری تبدیل شد که بیت کوین را بهصورت قانونی برای معاملههای رسمی پذیرفت. سامانه پی پال هم به بعضی از کاربران خود اجازه میدهد تا در خریدهایشان از بیت کوین برای پرداخت استفاده کنند. مؤسسه اعتباری ویزا نیز با پلتفرم های کریپتو در تبادلات کارتی شریک شده است.
سخن پایانی
امیدواریم که در این مقاله توانسته باشیم به طور کامل به این سوال پاسخ دهیم که رمز ارز فیات چیست و استفاده از آن چه مزایایی را برای شما به همراه دارد. اما اگر در این خصوص به مشکلی برخوردید، سوالات خود را با ما در قسمت کامنت به اشتراک بگذارید تا در سریعترین زمان ممکن به آنها پاسخ دهیم. علاوه بر آن ما در پیج اینستاگرامی خود، پیرامون جدیدترین و تازهترین اخبار حوزهی تکنولوژی و فناوری صحبت خواهیم کرد. ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
دیدگاه شما