توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

تفاوت کوین، توکن و آلتکوین چیست؟

بسیاری از کسانی که در فضای ارزهای دیجیتال فعال هستند، تصور می‌کند که کوین‌ها، آلت کوین‌ها و توکن‌ها همگی یک کاربرد دارند و تنها نام‌ آن‌هاست که تغییر کرده است. در حالی که هر کدام از این سه واژه، هم بار معنایی و هم کاربردی متفاوت نسبت به یکدیگر دارند. می‌خواهیم در این مطلب از آکادمی مزدکس با شما از ویژگی‌ها و کاربرد هر کدام صحبت کنیم تا به خوبی تفاوت کوین، توکن و آلتکوین را درک کنید.

کوین چیست؟

کلمه کوین در فارسی به معنای «سکه» است. به همین خاطر حتی کوین مورد استفاده در فضای ارز دیجیتال و بلاکچین هم رفتاری شبیه به سکه‌های ضرب شده قابل لمس دارند. یعنی برای معاملات و خرید کالاها مورد استفاده قرار می‌‎گیرند. گرچه باید بگوییم روند به رسمیت شناختن کوین‌ها در فروشگاه‌ها و معاملات عادی‌مان کمی کند است و زمان می‌برد تا مانند سکه‌هایی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ که در جیب‌ها صدا می‌دهند وارد عرصه شوند. اگر بخواهیم تعریف یک خطی از کوین بدهیم باید بگوییم که کوین به هر رمز ارزی گفته می‌شود که مستقل و بلاکچین مختص خود را داشته باشد. به عنوان مثال می‌شود معروف‌ترین کوین که همگی با نام‌اش آشنا هستیم را نام برد: بیت کوین

بیت کوین را شناخته شده‌ترین کوین در جهان ارز دیجیتال معرفی می‌کنند. اما باید بگوییم که به غیر از بیت کوین حدود ۹۰۰ کوین دیگر وجود دارد که مورد معامله و جابه‌جایی در کیف پول‌ها قرار می‌گیرند. زیرشاخه‌هایی هم هستند که از بیت کوین نشأت می‌گیرند؛ مانند لایت کوین و دوج کوین که به معرفی آن‌ها هم خواهیم پرداخت. در واقع می‌توان گفت تعداد بسیاری از این ۹۰۰ کوین به نوعی آلتکوین هستند.

لایت‌کوین | Litcoin

لایت کوین از ارزهای دیجیتالی که ساختاری راحت‌تر از خود بیت کوین دارد، گرچه زیرمجموعه بیت کوین است. آن‌ها از شبکه انتقال ارز دیجیتال غیرمتمرکز معامله می‌شوند. برای شناختی کوتاه و جزئی باید گفت که غیر متمرکز در فضای دیجیتال یعنی لایت کوین تحت نظارت هیچ سازمانی نیست. غیر متمرکز یعنی که شما برای انجام معاملات خود به طور مستقیم از کیف پول خود اقدام می‌کنید و بر خلاف یک شبکه متمرکز نیازی به ثبت نام و احراز هویت ندارید. در سال ۲۰۱۱ برای اولین بار از لایت کوین رونمایی شد. این رمزارز از اولین ارزهای دیجیتال آلت کوین در فضای کریپتوکارنسی است که هدف به وجود آمدن‌اش راحتی استفاده برای تمام افراد در تمام نقاط جهان بوده است. همان‌طور که از اسمش می‌توان فهمید هم «لایت» است. یعنی سبک است و پیچیدگی کم‌تری دارد. از ویژگی‌های لایتکوین می‎‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• شیوه پرداخت سریع و آسان
• کارمزد کم
• شناخته شده در میان آلت کوین‌ها
• ساده‌تر از بیت کوین و قابل استفاده برای همه

و اما چند نکته که باید در مورد لایت کوین برای درک بهتر تفاوت کوین، توکن و آلتکوین بدانیم:

۱٫ برای رمزنگاری در تراکنش‌های لایت کوین از اسکریپت هش (Script hash) استفاده می‌شود.

۲٫ لایتنینگ و سگویت از طریق لایت کوین قابل پشتیبانی هستند.

۳٫ مانند بسیاری از آلت کوین‌ها لایت کوین هم از (POW) یا همان الگوریتم اثبات کار برای هر تراکنش تایید می‌گیرد.

لایت کوین در چه کیف پول‌های دیجیتالی قابل معامله است؟

در پاسخ به این سوال باید نام معروف‌ترین کیف پول‌های لایت کوین را برد. البته این کیف پول‌ها در دو دسته بندی کیف پول‌های سخت افزاری و نرم افزاری قرار دارند:

• کیف پول نرم افزاری مانند لجر نانو اس (Ledger Nano S)، بیت باکس و کول والت اس (Cool Wallet S)

• کیف پول سخت افزاری مانند لایت والت، لایت کوین کور (Lite Coin Core)، تراست والت (Trust Wallet)

بیت کوین و لایت کوین چه تفاوت‌هایی با هم توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ دارند؟

گرچه لایت کوین زیرشاخه بیت کوین است اما تفاوت‌های بزرگی بین آنها هست:

• بیت کوین از SHA-256 استفاده می‌کند در حالی که لایت کوین از script hash

• سرعت لایت کوین در ساخت بلوک‌ها ۴ برابر بیت کوین است.

• استخراج تعداد کوین‌های لایت کوین ۸۴ میلیون است. این عدد یعنی ۴ برابر بیت کوین!

• به‌روزرسانی لایت کوین تقریبا هر دو روز یکبار انجام می‌شود. در حالی که بیت کوین هر دو هفته یک‌بار به‌روز می‌شود.

لایت کوین چطور کار می‌کند و scrypt hash چیست؟

می‌دانیم که ماینرها کار تولید و استخراج بلوک‌ها را انجام می‌دهند. محاسبات میانرها و تراکنش‌های در شبکه تمام وظیفه انجام هر گونه معامله در فضای بلاکچین را برای استخراج بیت کوین به عهده دارند. برای اولین بار شخصی به نام چارلی لی مسیر یا بهتر بگوییم الگوریتم استخراج لایت کوین را از بیت کوین جدا کرد تا با این تفاوت امکان استخراج لایت کوین راحت‌ترشود. به همین دلیل الگوریتم scrypt hash را ساخت.

این الگوریتم لایت کوین را در فضای غیرمتمرکز استخراج می‌کند و با همین کار باعث می‌شود که هزینه‌های سنگین تولید و استخراج لایت کوین در فضای بیت کوین بسیار کم شود. در حال حاضر (ASIC)ها به عنوان ماینرهای فعال این الگوریتم به تولید و استخراج لایت کوین مشغول هستند. در واقع می‌توان گفت که هش scrypt به ساخت کلید خصوصی مشغول است. به عنوان مثال یک رمز ساده مانند “sse1234” را به رشته کدی با نمایی به این شکل “sdsdsjjDDDSDcvvdcXzzZZXXXXassddvASAWwa” تبدیل می‌کند.

دوج کوین | Dogecoin

از این بابت دوج کوین را رمزآلود می‌نامیم که در عین تفاوت عملکرد، شکل و شمایلی شبیه به کوین‌های دیگر دارد. شاید یکی از عمده دلایل این که نیاز است در مورد تفاوت کوین، توکن و آلتکوین صحبت کنید همین شیطنت‌های کوین‌هایی مانند دوج کوین باشد. از جنجالی بودن دوج کوین باید به این موضوع اشاره کرد که از سال ۲۰۱۳ – یعنی سالی که دوج کوین رونمایی شد – تا ژانویه ۲۰۱۴ ارزش و سرمایه این کوین به ۶۰ میلیون دلار رسید. استفاده دوج کوین بیش‌تر به صورت پول مجازی در فعالیت وبسایت‌ها است. به عنوان مثال در وبسایت Reddit می‌توان از این ارز دیجیتال استفاده کرد. جالب است بدانیم که دوج کوین هم از زیرشاخه‌های بیت کوین به حساب می‌آید.

آشنایی با انواع کوین

ریپل | Ripple

شبکه پرداخت ریپل به عنوان یکی از محبوب‌ترین‌ها به حساب می‌آید. پلتفرم مورد استفاده این کوین از شیوه‌نامه متن باز استفاده می‌کند. (XRP)نماد ریپل (Ripple) است.

دش | Dash

دش کوین در سال ۲۰۱۴ بنیان‌گذاری شد. فروش کل آن ۹۲۰ میلیون دلار است و نکته جالب در مورد این ارز دیجیتال با دو بار تعویض اسم همراه بوده است. این نکته جالب توجه را از قلم نیاندازیم که بیت کوین از فناوری بلاکچین دش (Dash) بهره می‌برد.

کاردانو | ADA

کاردانو کوین که با نماد (ADA) شناخته می‌شود بیش‌تر با این ویژگی شناخته می‌شود که می‌توان رمزها‌یش را در کیف پول امن ذخیره کرد. کیف پول‌های پیشنهادی برای این ارز دیجیتال (Trezor) و (Ledger Nano S) هستند. اما کاردانو مزایایی دارد که در فهرست ما قرار گرفته است؛ تیم هماهنگ ماینرها، معامله‌های ارزان و پرسرعت و بدون محدودیت همگی از مزایای کاردانو هستند.

نئو | NEO

نمی‌شود که از فعالان در فضای ارزهای دیجیتال باشیم و نام نئو کوین را به نماد (NEO) نشناسیم. یکی از اقدامات مهم در اقتصاد هوشمند دیجیتال ظهور نئو کوین بود. هدف این کوین این بود که بتوان به دارایی‌های دیجیتالی مانند دارایی‌های فیزیکی هویت بخشید. نئو یک گام بالاتر از باقی کوین‌ها در فناوری بلاکچین برداشت. دیجیتال سازی قراردادها از طریق این کوین قابل انجام است. تفاوت کوین، توکن و آلتکوین را کم کم با شناخت همین ویژگی‌ها می‌توان درک کرد.توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

آیوتا | IOTA

ارز دیجیتال آیوتا در سال ۲۰۱۵ در عرضه اولیه خود نتوانست آن چنان موفق عمل کند. اما دلیل این ناموفق بودن به دلیل کم بودن کیفیت و قدرت آیوتا کوین نبود؛ بلکه اصلا سال ۲۰۱۵ میلادی زمان مناسبی برای عرضه اولیه نبود. گستردگی آیوتا با یک شبکه اختصاصی در چنین موقعیتی امکان‌پذیر نبود. اما کمی بعدتر یعنی در سال ۲۰۱۷ آیوتا توانست با عقد قراردادهایی با فولکس واگن و سامسونگ و دیگر شرکت‌های موفق به کامیابی لازم در فضای ارز دیجیتال و بستر بلاکچین دست پیدا کند.

کوین‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

احتمالا از دل نکاتی که تا به این‌جا گفته‌ایم ویژگی‌های کوین را متوجه شده‌اید. اما برای این‌ که بتوانیم این ویژگی‌ها را فهرست‌وار در اختیار داشته باشیم یک بار دیگر مرورشان خواهیم کرد:

۱٫بلاکچین مستقل و اختصاصی

۲٫سلطه بر فضای بلاکچین و زیرشاخه‌های فراوان

۳٫کارکردهای متنوع برای انجام معاملات متفاوت

توکن چیست؟

در شناخت تفاوت کوین، توکن و آلتکوین از تعریف و شناخت کوین‌ها گذشتیم و حال نوبت به شناخت توکن می‌رسد. توکن‌ها هم ارز دیجیتال هستند اما ماهیت متفاوتی نسبت به کوین‌ها و آلتکوین‌ها دارند. آن‌ها دارای فضای بلاکچین اختصاصی خود نیستند. توکن‌ شبیه به یک مجوز دیجیتالی است. به این معنی که خرید و فروش هر کدام از انواع آن‌ها برای اهداف مشخصی انجام می‌شوند. به عنوان مثال یک توکن به عنوان بلیط یک کنسرت خرید و فروش می‌شود. توکن‌ها در زمان خاص توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ و با یک برنامه ریزی دقیق و تاریخ انقضای مشخص طراحی می‌شوند. بی‌شک با خود می‌گوییم که طراحی طیف وسیعی از توکن‌هایی که در دسترس هستند تمرکز و اتحاد بالایی را می‌طلبند.

تفاوت اصلی توکن و کوین هم در همین است که کوین‌ها مانند پول فیزیکی که در دست ما هستند می‌توانند برای مقاصد مختلفی استفاده شوند. اما توکن را هدفمند و منحصر به مقصودی خاص طراحی می‌کنند. توکن‌ها پروژه محور هستند؛ به عنوان مثال یک شرکت برای انجام یک پروژه بزرگ توکن‌هایی را تحت اختیار مدیر مجموعه قرار می‌دهد تا با تقسیم توکن‌ها میان اعضای گروه توسعه دهنده به هر کدام‌شان امتیاز انجام فعالیت‌های مشخص شده تا زمان مقرر را بدهد.

آشنایی با انواع توکن

بعد از تعریف و شناخت توکن بهتر است به سراغ توکن‌های برتری برویم که بیش از ۱۰ میلیارد سرمایه را در فضای بلاکچین از آن خود کرده‌اند. به اختصار از ۷ توکن برتر نام می‌بریم:

۲٫ رپد بیت کوین Wrapped Bitcoin (WBTC)

۳٫ کریپتو دات کام کوین Crypto.com Coin (CRO)

۴٫ بایننس یو اس دی Binance USD (BUD)

۵٫ شیبا اینو SHIBA INU

۶٫ یو اس دی کوین USD Coin (USDC)

۷٫ تتر Tether (USDT)

توکن‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

در مقایسه تفاوت کوین، توکن و آلتکوین بدون شک بیش از این‌که تمایزها به چشم بیایند این شباهت‌ها هستند که حواس ما را پرت می‌کنند. به همین خاطر تلاش می‌کنیم ویژگی‌های اصلی و ویژه توکن‌ها را نام ببریم:

• توکن‌ها هدفمند هستند و برای مقصودی خاص طراحی می‌شوند.
  
• امکان برنامه نویسی آسان‌تر توکن‌ها

• گسترده کردن توکن نیازی به مجوزی ندارد

• غیرمتمرکز بودن بلاکچین توکن‌ها

دسته‌بندی توکن

لازم به ذکر است که توکن‌ها دسته‌بندی‌های غیر قابل چشم‌پوشی دارند. هر کدام از این دسته‌بندی‌ها راهگشای انواع معاملاتی بوده‌اند که با حضور کوین‌ها قابل انجام نبوده‌اند و یا خیلی دشوار می‌شد آن‌ها را به سرانجام رساند؛

۱٫توکن برای ارائه تسهیلات؛ توکن‌های معاملاتی برای ارائه وام که در آغاز سال ۲۰۲۰ برنامه نویسی شدند. شاید بگویید که با بسیاری از توکن‌های دیگر هم می‌توان تقاضای تسهیلات کرد. درست است. از دیگر توکن‌ها هم می‎توان استفاده کرد. اما این توکن برای انجام راحت‌تر این دست کارها طراحی شده است.

۲٫توکن‌های مثلی و غیرمثلی؛ توکن‌های غیر مثلی یا همان NFTها با توجه به دنباله‌دار بودن رشته کد‌های‌شان توانسته‌اند راه چاره‌ای برای معامله هنرهای دیجیتالی باشند. این دست توکن‌ها تقسیم‌پذیر به واحدهای کوچک‌تر در معامله نیستند و به خودی خود یک اثر منحصربه‌فرد به حساب می‌آیند. توکن‌های مثلی اما تقسیم‌پذیر و قابل معاوضه با توکن هم ارزش خودشان هستند.

۳٫توکن کاربردی؛ این نوع توکن‌ها مانند همان مثالی است که در تعریف توکن آوردیم؛، یعنی توکنی که به عنوان بلیط سینما برنامه نویسی شده است. توکن‌های کاربردی می‌توانند در بستر بلاکچین نیازهای روزمره ما را برآورده کنند.

آلتکوین چیست؟

در اولین مباحثی که در مورد تفاوت کوین، توکن و آلتکوین مطرح شد متوجه شدیم که آلتکوین زیرمجموعه بیت کوین است. به این معنی که آلت‌کوین ساخته شد تا با تفاوت‎ها، کاربردها و اهدافی مشخص بتواند سریع‌تر و ارزان‌تر از بیت کوین در فضای بلاکچین مخصوص خودش برای رفع نیازها مصرف شود. در واقع آلتکوین هم ارز دیجیتال است و انواع مختلف دارد. اصلا آلت کوین (Altcoin) در لغت هم به معنای ارزدیجیتالی است که بتواند به عنوان جایگزین بیت‌کوین استفاده شود. از معروف‌ترین آلت‌کوین‌ها می‌توان به لایت کوین (Litecoin)، ریپل (Ripple) و اتریوم (Ethereum) اشاره کرد.

آشنایی با انواع آلتکوین

در دسته‌بندی آلتکوین‌ها ما با سه گروه آلت‌کوین مواجه هستیم؛ (Stable coin) ها یا همان ارزهای دیجیتال پایدار، آلت کوین‌هایی که قابلیت استخراج دارند و قسمتی از توکن‌ها. واضح است که هر سه دسته برای اهدافی خاص تعریف شده‌اند؛

۱٫توکن‌ها؛ همان‌طور که در بخش تعریف توکن توضیح دادیم توکن‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که شبکه مخصوص بلاکچین ندارند و در قسمت عمومی بلاکچین حضور دارند.

۲٫ارزهای دیجیتال پایدار؛ می‌دانیم که بازارهای مالی با نوساناتی همراه هستند و پایدار بودن در آن‌ها برای سرمایه‌گذاران مهم است. به همین خاطر است که استیبل کوین‌ها یا همان ارزهای دیجیتال پایدار به عنوان جایگزین کوین‌ها، یکی از ۳ نوع آلت‌کوین‌ها را تشکیل می‌دهند.

۳٫آلت‌کوین‌های قابل استخراج؛ این نوع از آلت‌کوین‌ها مانند بیت‌کوین و کوین‌های دیگر روند پاداش‌دهی دارند. همان‌طور که در مطلب بلاکچین چیست؟ توضیح دادیم ماینرها به خاطر حل معادلات ریاضی در الگوریتم‌ها پاداشی به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند. استخراج این آلت کوین‌ها نیز از قاعده پاداش مستثنی نیستند. به عنوان مثال اتریوم از انواع آلت‌کوین‌های قابل استخراج به حساب می‌‎آید.

آلتکوین‌‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

درست است که آلتکوین‌ها جایگزینی برای کوین‌ها هستند. اما گفتنی است که آلت‌کوین‌ها هم ویژگی‌های خاص خود را در مبحث کلی تفاوت کوین، توکن و آلتکوین دارند:

• پنهان کردن دامنه‌های مورد استفاده توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ کاربران

• تراکنش‌ها در آلت‌کوین‌ها تایید می‌شوند

• تشابه زیاد به کوین‌ها و عملکرد و ارزش یکسان

تفاوت کوین، توکن و آلتکوین

بحث را با شناخت تفاوت کوین، توکن و آلتکوین شروع کردیم. اما در حال حاضر می‌توانیم این ادعا را داشته باشیم که فراتر از تفاوت این سه ارز دیجیتال می‌دانیم. برای مرور آن‌چه که فهمیدیم فهرست‌وار اشاره می‌کنیم.

تفاوت اصلی کوین و توکن، با این‌که هر دو ارز دیجیتال هستند در این است که کوین گستره بالاتری دارد و هر کدام از کوین‌ها می‌توانند مانند پول فیزیکی به منظور اهداف متنوعی معامله شوند. اما توکن‌ها برای زمان و هدف خاصی طراحی می‌شوند؛ مانند بلیط کنسرت. توکن‌ها شبیه به اجازه‌نامه‌هایی برای انجام فعالیت‎های مخصوص فضای دیجیتال هستند. توکن‌ها برخلاف کوین‌ها دارای شبکه بلاکچین اختصاصی نیستند.

آلت‌کوین‌ها زیر شاخه کوین‌ها هستند و برای سرعت بخشیدن به فعالیت‌ها و معاملات به وجود آمده‌اند. البته کارمزد کم‌تر در معاملات آلت کوین‌ها هم مدنظر سرمایه گذاران هست.

جمع‌بندی

تکنولوژی بلاکچین از ابزار و زیرساخت‌های متعددی بهره می‌برد و برای گسترش کارایی و ویژگی‌های خود مفاهیم و تعابیر نوظهوری را وارد به دنیای فناوری و بازارهای مالی کرده است. یکی از این مجموعه مفاهیم، ۳ مفهوم کوین، توکن و آلتکوین بود که در این مقاله از آکادمی مزدکس به آن پرداختیم.

بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

آشنایی با تفاوت کوین و توکن برای فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است و به شما کمک می کند با آگاهی اقدام به خرید کوین یا توکن مورد نظر خود کنید.

دو مورد از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال، کوین و توکن هستند. این دو اصطلاح با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به منظور فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است به طور کامل با مفهوم توکن و کوین آشنا شویم. در ادامه این مطلب به معرفی مختصر کوین و توکن و بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال می پردازیم.

آشنایی با مفهوم کوین در ارز دیجیتال

معنی کوین (Coin) در زبان فارسی سکه است. در بازار رمزارزها ارزهای دیجیتالی که به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین غیرمتمرکز به وجود آمده اند کوین گفته می شود. در بیشتر پروژه های ارز دیجیتال بلاکچین فناوری به کار رفته بلاکچین است. بنابراین کوین ها در واقع سکه اصلی یک بلاکچین هستند که به منظور پرداخت هزینه کارمزد تراکنش ها استفاده می گردند. به طور نمونه بیت کوین به عنوان کوین اصلی شبکه بلاکچین بیت کوین و اتر کوین اصلی شبکه بلاکچین اتریوم به شمار می رود.

شبکه های بلاکچینی فاقد قرارداد هوشمند فقط یک ارز دیجیتال درون شبکه خود دارند که کوین محسوب می گردد. دیگر بلاکچین ها علاوه بر کوین اصلی شبکه قابلیت ساخت دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند که توکن نامیده می شوند. از جمله موارد استفاده از کوین ها می توان تامین امنیت شبکه، استیکینگ، پرداخت کارمزد ثبت تراکنش ها و امکان انجام فعالیت در حوزه غیرمتمرکز را نام برد.

آشنایی با مفهوم توکن در ارز دیجیتال

واژه توکن (Token) یک واژه عمومی با معنی ژتون است. یکی از کاربردها ی توکن ها در بازی های رایانه ای و به عنوان یک ابزار برای خرید و فروش دارایی های دیجیتال مورد استفاده قرار می گرفت. اما در حوزه رمزارزها توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که توسط قراردادهای هوشمند ایجاد شده و از خود بلاکچین مستقلی ندارند.

اکثر پروژه های ارز دیجیتال به منظور کم کردن هزینه های خود و حفظ امنیتشان به جای ایجاد بلاکچین جدید توکن های خود را بر بستر بلاکچین های موجود تولید می کنند. در حالت کلی توکن ها به دو دسته مثلی و غیرمثلی تقسیم می گردند. توکن هایی که ارزش کلیه واحدهای آن یکسان باشد و می توان آنها را جایگزین هم کرد مثلی هستند. توکن های غیر مثلی(NFT) یا غیرقابل تعویض دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند و امکان تعویض آنها وجود ندارد. NFT ها توسط قرارداد های هوشمند ایجاد می شوند. ارزش هر کدام از توکن های غیرمثلی متفاوت از دیگری است. توکن ها بر اساس ماهیت کاربرد خود به دسته بندی های دیگری نیز تقسیم می گردند. از جمله آنها می توان توکن کاربردی، حاکمیتی، استیبل کوین و توکن اوراق بهادار را نام برد.

تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

در این بخش می خواهیم تفاوت توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم:

بلاکچین

مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین ها در رابطه با بلاکچین اختصاصی آنهاست. کوین ها ارزهای اصلی یک شبکه بلاکچینی هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اما توکن ها فاقد بلاکچین اختصاصی بوده و بر بستر بلاکچین میزبان فعالیت می کنند.

کاربرد

از کوین ها به منظور پاداش ماینرها و اعتبارسنج ها استفاده می گردد. همچنین از کوین ها در بلاکچین های با الگوریتم اثبات سهام به منظور حفظ امنیت شبکه و استیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما کاربرد توکن ها متفاوت است. به طور مثال توکن های تتر و دای یک استیبل کوین هستند که به عنوان جایگزین دلار آمریکا در اکثر شبکه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد توکن های غیرمثلی نیز منحصر به فرد بودن یک دارایی در فضای بلاکچین است. برخی از توکن ها نیز توکن کاربردی شبکه شناخته شده و به منظور استیکینگ و یا پرداخت های درون برنامه های مورد استفاده قرار می گیرند. توکن های اوراق بهادار نیز با هدف توکنیزه کردن سهام و دیگر دارایی های فیزیکی ایجاد می شوند.

ذخیره سازی

هر یک از کوین ها دارای آدرس کیف پول اختصاصی خود هستند و به منظور انتقال آنها لازم است حتما از آدرس مخصوص استفاده کرد. در صورتی که کوین ها را به آدرسی غیر از آدرس اصلی بلاکچین انتقال دهید آنها را از دست خواهید داد. اما امکان ارسال توکن ها به هر آدرسی که در شبکه بلاکچین تعریف شده است وجود دارد. به طور نمونه امکان ارسال توکن سلر ایجاد شده بر بستر اتریوم به طور مستقیم به آدرس میزبان اتریوم وجود دارد.

شیوه ساخت

کوین ها به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین تولید می شوند. اما توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند بلاکچین ایجاد می شوند. به منظور تولید یک کوین نیاز به راه اندازی یک بلاکچین خواهیم داشت. برای این منظور لازم است پروتکل اجماع بلاکچین کدنویسی شده و نرم افزار آن ایجاد شود. بعد از آن لازم است نودها و ماینرهای شبکه را پیدا کنیم. امنیت و کارایی شبکه از طریق اجرای نرم افزار شبکه در سیستم های نودها تامین می شود.

توکن ها برای ساخته شدن به بلاکچین نیاز ندارند و به کمک قراردادهای هوشمند ایجاد می شوند. برای ایجاد قرارداد هوشمند لازم است دانش برنامه نویسی داشته باشیم تا بتوانیم متغیرها و شرایط مورد نیاز قرارداد را اجرا کنیم.

در قرارداد هوشمند از استاندارد ساخت توکن برای ایجاد توکن استفاده می گردد. به طور مثال برای ساخت توکن مثلی از استاندارد ERC-20 و برای ساخت NFT در شبکه اتریوم از استاندارد ERC-721 استفاده می شود. در حال حاضر امکان ساخت توکن در شبکه های بلاکچین با حداقل هزینه در کمتر از یک ساعت فراهم شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت ساخت توکن بسیار راحت تر و کم هزینه تر از ساخت کوین است.

ارزشمند بودن

با وجود راحت بودن ساخت توکن ها اما همه توکن های تولید شده دارای ارزش نیستند. ارزشمند بودن یک توکن وابسته به کاربرد آن در یک پروژه هدفمند است. بنابراین می توان گفت لیست شدن یک توکن در صرافی های معتبر و پروژه ای که توکن در آن استفاده می شود ارزش آن را مشخص می کند.

جمع بندی

یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در حوزه رمزارزها تفاوت کوین و توکن است. زیرا یکی از روش های سوءاستفاده کلاهبرداران از دانش کم مردم تشویق آنها به خرید توکن های بی ارزش و فاقد پشتوانه است. موضوعی که در این مطلب به آن پرداختیم آشنایی مختصر با مفهوم کوین و توکن و تفاوت کوین و توکن است. اصلی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ ترین تفاوت کوین و توکن این است که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند اما توکن ها روی بلاکچین میزبان ایجاد می شوند. از کوین ها مشابه پول می توان جهت ذخیره ارزش استفاده نمود. اما هر کدام از توکن ها دارای کاربرد متفاوتی هستند. پروسه ساخت توکن ها بسیار آسان و کم هزینه تر نسبت به ساخت کوین هاست. در نهایت می توان گفت کوین ها در واقع همان ارز با توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ ماهیت دیجیتال بوده که مشابه پول عمل کرده و امکان خرید و فروش را برای شما ممکن می کنند. اما توکن ها مشابه سهام یک شرکت بوده و به منظور خرید محصول و یا دریافت خدماتی خاص استفاده می گردند.

تفاوت کوین و توکن در چیست؟

امروزه بحث خرید و فروش ارزهای دیجیتال و سرمایه گذاری بر روی رمز ارزها بسیار داغ است. فعالان این بازار حتی با اطلاعات اندکی در خصوص ماهیت کریپتوکارنسی ها، سرمایه خود را وارد این بازار می کنند و دنبال کیف پول های الکترونیکی هستند. اما اصطلاحات این بازار تنها محدود به کیف پول الکترونیکی و نام ارزهای دیجیتال نیست. کوین و توکن دو اصطلاح متداول دیگر در بین فعالان بازارهای ارز دیجیتال است که گاهی اوقات به اشتباه این دو مفهوم را یکی می دانند و به جای یکدیگر بکار می برند. اما تفاوت کوین و توکن در چیست؟ این سوالی است که قصد داریم در این مطلب به آن پاسخ دهیم. پس ابتدا کوین و توکن را بصورت جداگانه تعریف کرده و در نهایت به تفاوت این دو می پردازیم.

کوین (Coin) یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین در اصل نوعی پول دیجیتال است که با استفاده از تکنیک های رمزنگاری ساخته شده است. کوین با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارزهای دیجیتال استفاده می شود. تعریف دیگری که از کوین وجود دارد این است که به هر رمز ارزی که بلاک چین مستقل و مخصوص به خود داشته باشد، کوین می گویند. بیت کوین، اتریوم و مونرو نمونه هایی از کوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی ها هستند.

ویژگی های کوین و موارد استفاده آن

به زبان ساده کوین را می توان شکل دیجیتال پول در فضای مجازی دانست که می توان آنها را از شخصی به شخصی دیگر انتقال داد. تمام اطلاعات مربوط به این انتقال ها در پایگاه اطلاعات جهانی منحصربفرد آنها که همان شبکه بلاک چین است، ذخیره می شود. کوین ها عرضه محدودی دارند و می توان آنها را همانند پول تعویض و یا تقسیم کرد.

کوین ها همان کارایی پول را دارند؛ با این تفاوت که دیگر خبری از شکل فیزیکی آن نیست. در واقع هدف اصلی پیدایش ارزهای دیجیتال هم چون بیت کوین نیز، حذف شکل فیزیکی ابزار انتقال ارزش و تسهیل در انتقالات بین المللی بود. امروزه با کوین هایی هم چون بیت کوین می توان به صورت اینترنتی خرید کرد و یا در بستر شبکه بلاک چین منحصربفرد اش، آن را انتقال داد. یکی دیگر از کاربردهای کوین، قابلیت خرید و ذخیره آن در کیف پول های الکترونیکی است. به این امید که ارزش آن در آینده بیشتر شود.

توکن (Token) چیست؟

اما توکن همان دارایی دیجیتال هم چون حواله و ارز و غیره هستند که می توان آن را در یک اکوسیستم یا توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ پروژه خاص استفاده کرد. توکن ها شبکه بلاک چین مخصوص به خود ندارند و در بلاک چین های موجود ساخته می شوند. تعداد توکن ها روز به روز در حال افزایش است و اکثر آنها در بستر کوین های معروفی هم چون اتریوم به وجود می آیند. تتر و بت، نمونه هایی از توکن هستند.

کاربردهای توکن و موارد استفاده از آن

توکن ها معمولا برای استفاده در یک پروژه یا برنامه غیرمتمرکز ساخته می شوند. ساخت توکن های جدید کار سختی نیست، اما این اهداف یک پروژه و میزان موفقیت آن در نیل به این اهداف است که ارزش توکن ها را تعیین می کند. اجازه دهید با مثالی ساده توضیح دهیم.

فرض کنید شما بلیط یک شرط بندی بر روی مسابقه فوتبال را خریده اید. شما با این بلیط تنها می توانید در این مسابقه شرکت کنید و هرگز نمی توان با آن به سینما رفت و از تماشای فیلم لذت برد! از طرفی ارزش این بلیط شما بستگی به موفقیت تیمی دارد که شما حاضر شدید بر روی برد آن شرط بندی کنید. اگر تیم شما شانس برد بیشتری داشته باشد، بلیط شرط بندی شما هم ارزش بیشتری پیدا می کند.

توکن ها قابلیت های جذابی در جذب سرمایه دارند. شرکت های تازه تاسیس می توانند با تبلیغ و مشخص سازی اهداف خود، تعداد مشخصی از توکن های شرکت را به مردم فروخته و سرمایه لازم را جمع آوری کنند. به تدریج و با راه اندازی شرکت، ارزش توکن های در دست مردم افزایش می یابد و مالکان آنها می توانند توکن ها را انتقال و یا نگهداری کنند. این تنها کاربردی ساده از توکن ها بود!

آشنایی با انواع توکن

توکن ها را بر اساس نحوه عملکرد و کاربرد می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد:

۱ – توکن های کاربردی (Utility Tokens)

نوعی ارز دیجیتال است که از آن برای خرید کالا و خدمات و یا پرداخت هزینه ها در یک پروژه خاص استفاده می شود. این نوع از توکن ها، از رایج ترین ارزهای دیجیتال موجود در بازار کریپتوکارنسی ها هستند. توکن لینک (Link) نمونه ای از یک توکن کاربردی است که می توان برای پرداخت هزینه پلتفرم چین لینک از آن استفاده کرد.

۲ – توکن های جایزه (Reward tokens)

این نوع توکن ها برای در نظر گرفتن نوعی امتیاز وفاداری به افراد داده می شود. به همین خاطر به آنها توکن جایزه می گویند. این توکن ها بر روی یک بلاک چین خاص طراحی می شوند. ولی ارزش آنها الزاما برابر با توکن های استاندارد نیست.

۳ – توکن های امنیتی (Securities tokens)

توکن های امنیتی نقش اوراق بهادار را دارند. به همین خاطر به آنها توکن های بهادار هم می گویند. این توکن ها سهامی یک شرکت یا پروژه هستند که پس از اتمام دوره عرضه اولیه، به خریدار داده می شود. هر یک از این نوع توکن ها نشان دهنده یک حقوق مشخص و مالکیت بخشی از شرکت است. ارزش این توکن ها هم چون سهام بورسی، وابسته به عملکرد شرکت است. و در کل توسط قوانین خاص فدرال و قانون تجارت سهام محدود می شوند. این توکن ها را می توان در بستری خارج از پلتفرم مخصوص آنها هم استفاده کرد.

۴ – توکن های غیر قابل معاوضه (NFT tokens)

این نوع از توکن ها ویژگی های خاصی دارند و اکثرا از آنها برای خرید و فروش آثار هنری استفاده می شود. توکن های موجود در این مجموعه ارزش برابری ندارند و هر توکن از امضای خاصی برخوردار است؛ بنابراین نمی توان آنها را با یکدیگر تعویض کرد. از این رو به آنها توکن های غیر قابل معاوضه می گویند.

۵ – توکن های ارزی (Currency tokens)

توکن های ارزی برای پرداخت خریدها طراحی می شوند و ویژگی هایی مانند رمز ارزهای واقعی دارند. این توکن ها را می توان با دیگر رمز ارزها و ارزهای فیات معامله و یا برای دیگران ارسال کرد.

۶ – توکن های دارایی (Asset tokens)

نوع دیگری از توکن ها وجود دارد که توسط دارایی های واقعی هم چون طلا، اوراق قرضه و یا املاک پشتیبانی می شوند. به همین دلیل به آنها توکن های دارایی می گویند. با استفاده از این توکن ها می توان اموال فیزیکی را در بازار ارز دیجیتال خرید و فروش کرد. توکن های دارایی نشان دهنده ارزش واقعی اموالی هستند که پوشش می دهند.

تفاوت کوین و توکن

تا به اینجای کار باید تفاوت بین کوین و توکن را فهمیده باشید. مهمترین فرق کوین و توکن در برخورداری از یک شبکه مستقل بلاک چین است. کوین ها شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارند اما توکن ها در بستر بلاک چین کوین های دیگر طراحی می شوند. البته توکن ها می توانند پس از توسعه یافتن، بلاک چین مستقل خود را راه اندازی و به کوین تبدیل شوند.

از کوین و توکن می توان برای پرداخت استفاده کرد. اما توکن ها قابلیت های بیشتری دارند و می توان از آنها برای راه اندازی یک کسب و کار و یا شرکت استفاده کرد. کوین ها فقط برای پرداخت ارزش یک کالا و یا جنس استفاده می شوند و کارایی های پول فیزیکی را دارند.

یکی دیگر از مهمترین تفاوت کوین و توکن در معیارهای تعیین ارزش آنها است. ارزش هر کوین بر اساس میزان عرضه و تقاضایی که برای آن در بازار وجود دارد، تعیین می شود. اما توکن ها به خودی خود ارزشی ندارند و ارزش توکن ها وابسته به میزان موفقیت پروژه یا شرکتی است که آنها را توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ طراحی کرده است.

دیگر تفاوت های بین کوین و توکن

موضوع بعدی که در ارتباط با تفاوت کوین و توکن می توان به آن اشاره کرد، بحث ایجاد آنهاست. توکن را می توان به راحتی و با هزینه ای بسیار کم، در بستر یک شبک بلاک چین ایجاد کرد. اما ساخت کوین بسیار دشوار است و نیاز به ایجاد یک پلتفرم مستقل دارد.

اکثر کوین ها قابل استخراج هستند و یا خود شرکت موسس آنها را به صورت قطره چکانی به بازار تزریق می کند. اما توکن ها به روش عرضه اولیه یا همان ICO بین متقاضیان تقسیم می شوند.

از دیگر فرق های بین کوین و توکن، بحث برخورداری از کیف پول اختصاصی است. کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. اما توکن ها را تنها می توان در کیف پول بلاک چین میزبان ذخیره کرد.

کلام آخر

شاید حتی پس از مطالعه این مطلب، درک تفاوت کوین و توکن برای شما مشکل باشد. این یک موضوع طبیعی است؛ چون شما برای سرمایه گذاری بر روی بهترین ارزهای دیجیتال به اطلاعات جامع و کاملی در این زمینه نیاز دارید و باید بیشتر مطالعه کنید. برای تشخیص اینکه کدام ارز دیجیتال کوین است و کدام یک توکن، می توانید به سایت معتبر کوین مارکت کپ مراجعه کنید. در سراسر این مطلب سعی شد که با زبانی ساده فرق بین کوین و توکن را به شما یاد دهیم. اما اگر باز سوالی در این زمینه داشتید، آن را در بخش دیدگاه ها با ما در میان بگذارید تا شما را راهنمایی کنیم.

تفاوت بین توکن و کوین، ارز دیجیتال و ارز مجازی

اولین سوالی که در ورود به حوزه ارز دیجیتال شاید از خوب دپرسید این است که: آیا تفاوتی بین توکن، کوین، ارز دیجیتال و ارز مجازی وجود دارد؟ به عنوان پاسخ کوتاه باید بگوییم که بله وجود دارد.

مشخصاً تفاوتی بین همه ی آن ها چه بزرگترین و چه کوچکترینشان است. برای مثال، هنگامی که JP Morgan Chase، کوین JPM خود را وارد عرصه کرد، آنرا به عنوان “کوین دیجیتال” معرفی کرد در حالی که لیبرا سابق (Diem) فیسبوک آنرا به عنوان “ارز دیجیتال خالص” معرفی کرده بود که از قضا می‌تواند پاسخ بخشی از سوال اینکه چرا قانونگذاران در سراسر جهان مورد دوم را پذیرفته اند و در این مورد پیش رفته اند، باشد.

با این وجود اگرچه هردو کوین JPM و Libera در طراحی متفاوت هستند، کارشناسان غیرمتمرکزسازی سریعاً آن ها را به عنوان ارزهای رمزنگاری شده، پول مجازی، ارز دیجیتال رد کردند. اساساً به این دلیل که توسط شرکت های بزرگ اداره می‌شوند بنابراین متمرکز هستند. متأسفانه این کار به همین سادگی نیست. اگرچه متمرکزسازی یک ایدئولوژی اصلی در پشت ارزهای دیجیتال است، حداقل برخی از آن ها را می‌توان متمرکز کرد.

پس ارز رمزنگاری شده یک ارز مجازی یا دیجیتال است (توضیحات کامل در ادامه ی این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت) که با رمزنگاری قوی ساخته شده است و آن را بسیار امن و غیرقابل تغییر می‌کند. بیشتر ارزهای دیجیتال بر پایه ی فناوری بلاک چین هستند که در دفتری توزیع شده که توسط یک شبکه ی غیرمتمرکز رایانه اداره می‌شود. با این حال ارزهای دیجیتال بدون بلاک چین از نظر فنی امکان پذیرند. در حقیقت Digicash، یکی از اولین اشکال پرداخت الکترونیکی رمزنگاری که در اوایل دهه ۱۹۹۰ وارد عرصه شد، بلاک چین نداشت.

برای پیچیده تر کردن کارها، زیر مجموعه هایی در ارزهای دیجیتال معمولی، مدرن (مبتنی بر بلاکچین) نیز وجود دارد. به عنوان مثال، NEO یک کوین است، در حالی که بایننس کوین (BNB) در واقع یک توکن است. همانطور که اکنون مشاهده می‌کنید، در فضای رمزنگاری پیرامون این اصطلاحات سردرگمی های زیادی وجود دارد و این مقاله سعی در اصلاح این موارد و سردرگمی هاست.

کوین چیست؟

کوین‌ها بر روی بستر blockchain مختص خود هستند.

بیت کوین، مونرو (XMR)، اتریوم (ETH) همگی مثال هایی از ارزهای دیجیتال “کوین” هستند. در چه چیزهایی مشترک هستند؟ همه ی آن ها بر روی دفتر مستقل خودشان هستد. بیت کوین (BTC) با بلاکچین اصلی بیت کوین کار می‌کند، اتردر بلاکچین اتریوم استفاده می‌شود، XMR در بلاکچین Monero وجود دارد و همه ی آنها ممکن است ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

بر اساس نام آنها، کوین ها دارای ویژگی های مشابه پول هستند.آنها قابل لمس، تقسیم، قابل حمل و از نظر عرضه محدود هستند. بنابراین، به طور معمول، کوین های ارز دیجیتال دقیقاً مانند پول نقد فیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای پرداخت هزینه ها استثناهایی وجود دارد، اگرچه اتر تمام ویژگی های یک کوین را دارد، اما عملکرد آن فراتر از نقش “پولی” آن است، زیرا برای تسهیل معاملات از بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود.

همچنین اصطلاح آلت کوین وجود دارد که این عنوان را بخاطر جایگزینی برای بیت کوین، ارز دیجیتال اصلی به دست آوردند. بسیاری از آلت کوین ها یک انشعاب از بیت کوین هستند و با استفاده از پروتکل منبع باز بیت کوین مانند لایت کوین و دوج کوین ساخته شده اند. اما اتر و XMR فوق الذکر با وجود ساخته شدن در بلاکچین های کاملا جدید، به عنوان آلت کوین نیز شناخته می شوند. بنابراین، باید به این سوال که آیا این یک کوین ارز دیجیتال شده است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد، اما بیت کوین نیست (یعنی بلاک چین اصلی نیست)؟ پاسخ دهید. اگر بله، پس یک آلت کوین است.

توکن چیست؟

دارایی های دیجیتالی که می‌توانند در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده شوند.

تمایز اصلی بین توکن ها و کوین ها این است که مورد اول برای کار به یک بستر بلاکچین دیگر نیاز دارد. اتریوم متداول ترین بستر ایجاد توکن است که بیشتر به دلیل ویژگی های قرارداد هوشمند است. نشانه هایی که در بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شوند، معمولاً به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می‌شوند، مانند رایج ترین استیبل کوین تتر ( USDT ) در این صنعت است. البته بسترهای دیگری مانند NEO یا Waves نیز برای توکن ها وجود دارد.

هدف توکن ها در مقایسه با کوین ها نیز متفاوت است، اگرچه از آنها می‌توان به عنوان وسیله پرداخت (به اصطلاح “رمزهای ارز”) نیز استفاده کرد.

بسیاری از توکن ها ایجاد شده اند تا در برنامه های غیرمتمرکز (DApps) و شبکه های آنها استفاده شوند. با این حال، آنها “توکن های سودمند” نامیده می‌شوند. هدف اصلی آنها این است که به دارنده ی توکن، دسترسی به عملکرد پروژه را بدهند مانند توکن مراقبت اصلی(BAT) که یک رمزارز ERC-20 است (بلاک چین پلتفرم آن اتریوم است) که برای ارتقا تبلیغات دیجیتال ساخته شده است. تبلیغ کنندگان، تبلیغاتی را با رمز BAT خریداری می‌کنند که سپس به ترتیب برای جبران هر دو تبلیغات میزبانی و مشاهده آنها بین ناشران و کاربران مرورگر توزیع می‌شود.

علاوه بر این، “توکن های امنیتی” وجود دارد که اساساً نشان دهنده سرمایه گذاری شخص در یک پروژه است. اگرچه آنها از راه اندازی پروژه سود می‌برند، اما دارنده آن مالک واقعی آن نیست. مردم این توکن ها را تنها با این ایده خریداری می‌كنند كه ارزش آنها در آینده افزایش یابد. این همان چیزی است كه كاملاً رونق عرضه اولیه کوین (ICO) در مورد آن بود، متأسفانه زمانی كه مردم درحال خریدن رمزهای امنیتی مبدل به عنوان توکن های سودمند بودند. به طور معمول، اوراق بهادار تحت نظارت دقیق قرار می‌گیرند و باید سیاست های کامل مشتری خود را بشناسند (KYC) که این مورد در بازار ICO وجود ندارد.

آیا تفاوتی بین ارزهای دیجیتال و ارزهای مجازی وجود دارد؟ آیا آنها از یک خانواده هستند؟

خیر. یکی از آنها مفهومی مستقل دارد درحالی که دیگری وابسته و بهم متصل است.

در واقع، این بسیار ساده تر از توکن/کوین است. “ارز دیجیتال” یک اصطلاح برای توصیف انواع پول الکترونیکی چه ارز مجازی و چه ارز دیجیتال( اینها مشابه نیستند) استفاده می‌شود. مفهوم ارزهای دیجیتال برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ در یک مقاله تحقیقاتی توسط دیوید چوم، که بعداً در قالب Digicash پیاده سازی شد، مطرح گردید.

ویژگی تعریف ارزهای دیجیتال این است که آنها فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی وجود دارند و برخلاف اسکناس واقعی دلار یا کوین، نامشهود هستند. فقط از طریق کیف پول های الکترونیکی یا شبکه های متصل مشخص می‌توان آنها را مالک و هزینه کرد. به طور معمول، هیچ واسطه ای وجود ندارد (هیچ بانکی)، به همین دلیل معاملات فوری توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ انجام می‌شوند و کارمزد کمی یا بدون هزینه اعمال می شود. خبر خوب: ارزهای دیجیتال و پول دیجیتال یکی هستند.

بنابراین، کوین ها، توکن هاو ارزهای مجازی همگی ارزهای دیجیتالی هستند.

ارزهای مجازی، ماهیت متفاوتی دارند. اگرچه همه ی آنها در دیجیتال تعریف شده اند. همانطور که بانک مرکزی اروپا در ۲۰۱۲ برای اولین بار آن را مشخص کرد. یک ارز مجازی “پول دیجیتال در یک محیط غیرقانونی است” که توسط توسعه دهندگان آن صادر و کنترل می‌شود و به عنوان یک روش پرداختی در فضای مجازی استفاده می‌شود. یک مثال برجسته از ارزهای مجازی که مبتنی بر رمزنگاری نیستند، پول ادغام شده در بازی های ویدیویی مانند توکن های World of Warcraft، کارت های نقدی GTA Online یا امتیازات FIFA از بازی های معروف EA Sports است. مواردی که معمولاً در اکوسیستم بازی های مربوطه وجود دارند و برای باز کردن قفل محتوای پاداش مانند موارد جدید و انیمیشن استفاده می‌شوند.

بنابراین، برخلاف پول قانونی یا حتی ارزهای دیجیتال خاص، ارزهای مجازی نمی‌توانند توسط بانک مرکزی یا سایر مراجع نظارتی بانکی صادر شوند، که نوساناتی که به آن تمایل دارند را توجیه می‌کند. بنابراین، ارزهای دیجیتال کاملاً جدا از ارزهای مجازی هستند و حداقل طبق AP Stylebook نباید با هم ادغام شوند، در حالی که هر دو در دسته گسترده تر “ارزهای دیجیتال” قرار دارند.

آیا این تعاریف جهانی هستند؟

خیر، با توجه به اینکه فضا به طور مداوم در حال تکامل است.

ارزهای دیجیتال همانطور که می‌دانیم فقط ۱۰ سال است که وارد عرصه شده اند، در حالی که اکثر آژانس های دولتی توجه به آنها را فقط سه یا پنج سال پیش شروع کردند، زمانی که رواج بیت کوین همراه با ارزش آن افزایش چشمگیری یافت. به طور قابل توجهی، Libra’s Facebook به تازگی یک هیجان بزرگ دیگر در میان ناظران مالی ایجاد کرد. برخی از کشورها اکنون گروه های ویژه ای را تشکیل می‌دهند تا بحث کنند که Libra چیست و چگونه می‌تواند تنظیم شود.

بنابراین، تعاریف مربوط به ارزهای دیجیتال حتی در حوزه های قضایی متفاوت است. فقط در ایالات متحده، پنج آژانس نظارتی مختلف، بسته به حوزه کار، ارزهای دیجیتال را به پنج روش مختلف تعریف می‌کنند. بنابراین، IRS، ارزهای دیجیتال و اکثر ارزهای مجازی را به عنوان دارایی در نظر می‌گیرد، کمیسیون بورس و اوراق بهادار فکر توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ می‌کند که اینها اوراق بهادار را نشان می‌دهند، در حالی که شبکه اجرای جرایم مالی (fincen) فکر می‌کند ارزهای دیجیتال پول است. بعلاوه ، چارچوب نظارتی ژاپن برای ارزهای دیجیتال، قانون خدمات پرداخت “ارز دیجیتال” را به عنوان ارزش املاک تعریف می‌کند و رئیس بانک مرکزی روسیه زمانی بیت کوین را “جایگزین ارز” نامید.

علاوه بر این، با توجه به اینکه فضا با سرعت فوق العاده ای در حال تکامل است و قانونگذاران عموماً عقب هستند، منصفانه است که فرض کنیم ممکن است در آینده اصطلاحات جدیدی برای ارزهای دیجیتال ظاهر شود، که به روز بودن موارد فعلی آن را به ویژه مهم می کند.

تفاوت بین کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست؟

یک مسئله که در دنیای بلاکچین و ارز دیجیتال معمولاً باعث سردرگمی کاربران می شود ، تفاوت بین کوین و توکن است.

برخی اوقات به نظر می رسد که این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می شوند و این می تواند منشا اصلی سردرگمی برای تازه واردان به بازار ارز دیجیتال باشد. در این مقاله ، به تفاوت بین کوین و توکن نگاهی خواهیم داشت.

کوین چیست؟

کوین یا سکه در واقع پولی دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک های مختلف رمزنگاری ایجاد می شود و در فضای بلاکچین به عنوان پول استفاده می شود.

برخی از مهم ترین کوین ها عبارت اند از: بیت کوین ، لایت کوین و دوج کوین. در حالی که این سه کوین تفاوت های عمده ای با هم دارند ، اما در یک چیز مشترک هستند ، هر سه برای ذخیره ارزش در طول زمان استفاده می شوند.

کاربردهای کوین

کوین همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارد. کوین‌ها همانند پول موجود در کیف پول و یا حساب بانکی‌تان است.

برخی از کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. حتما عبارت کوین‌های Cash only را شنیده‌اید. به کوین‌ هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، این عبارت را نسبت می‌دهند.

شما می توانید کوین ها را استخراج کنید ، در کیف پول خود ذخیره کنید و از آن برای خرید و فروش چیزهایی که لازم دارید ، استفاده کنید.

به طور کلی می توانید از کوین ها به عنوان انتقال دهنده پول ، ذخیره کننده ارزش و یک واحد برای قیمت گذاری استفاده کنید.

ویژگی های کوین

همه کوین ها شبکه بلاکچین مستقل خودشان را دارند. کوین ها به بلاکچین باز عمومی متصل‌اند و به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد. آن ها قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند.

همانند پول واقعی قابل تعویض، قابل تقسیم و قابل حمل هستند. ماندگار هستند و عرضه محدودی نیز دارند.

توکن چیست؟

توکن یا نشانه دارایی دیجیتالی است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در اکوسیستم استفاده کرد. در واقع توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بلاکچین اختصاصی نیستند.

توکن کارهایی مشابه با کوین‌ را انجام می دهد ، اما یکی از تفاوت های کوین و توکن در این است که کوین این امتیاز را به دارندگان خود می‌ دهد که در شبکه مشارکت نمایند.

اکثر توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی اتریوم ایجاد می‌شوند ، به توکن ERC20 معروف هستند. اتریوم اولین پلتفرمی بود که فرآیند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

کاربردها و انواع توکن ها

توکن های مختلف بسته به نوع آن ها کاربردهای متفاوتی دارند.

توکن‌های کاربردی: توکن‌های کاربردی برای انجام هدفی خاص در یک بستر مناسب ساخته شده‌اند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این نوع توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید از یک پلتفرم است.

توکن‌های امنیتی: ت وکن‌های امنیتی دقیقا مانند اوراق بهادار عمل می‌کنند. این توکن‌ها سهامی از یک شرکت هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند.

توکن‌های دارایی: به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا یا زمین و ملک پشتیبانی می‌شوند ، توکن‌های دارایی می‌گویند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

توکن‌های ارزی: توکن‌های ارزی مانند ارز دیجیتال های واقعی هستند و برای پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت های کوین و توکن

*کوین‌ها شبکه بلاکچین اختصاصی خود را دارند،‌ در حالی‌ که توکن‌ها بر روی بلاکچینی‌ که از قبل ‎وجود داشته است ، ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال بیت کوین ، یک کوین است که بلاکچین اختصاصی خود را دارد. در همین حال تتر یک توکن است که روی بلاکچین اتریوم ایجاد می شود.

*کوین فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن بسته به نوع آن کاربردهای متعددی دارد.

*شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست.

*اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ اما توکن‌ها از طریق عرضه اولیه کوین یا ICO توزیع می‌ شوند.

*کوین‌ها کیف پول اختصاصی خود را دارند ، در حالی‌ که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

سخن پایانی

حال تفاوت های کوین و توکن را فهمیده ایم و تعریف و کاربردهای هر کدام را می دانیم. قاعدتا از این به بعد این دو مفهوم و مقایسه آن ها با یکدیگر برای شما گیج کننده نخواهد بود.

ارز دیجیتال مورد علاقه شما جزو کدام دسته است؟ کوین یا توکن؟

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.