صندوق جسورانه چیست و سرمایه گذاری در این صندوق ها چقدر سود دارد؟
با جهت گیری اقتصاد به سمت فعالیت‌های مبتنی بر تکنولوژی و بهره گیری ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ از مزیت‌های رقابتی، زمینه پیدایش استارت آپ‌ها در اقتصادهای توسعه یافته فراهم شد. استارت آپ‌ها نه تنها، به خلق ارزش و ایجاد صنایع جدید می‌پردازند، بلکه به رشد اشتغال، درآمد ملی و رفاه جامعه کمک شایانی می‌کنند. اما مهم ترین بخش راه اندازی یک کسب و کار، تأمین مالی آن است. کسب و کارهای نوپا و جدید برای شروع به کار و تأمین هزینه فعالیت‌های خود نمی‌توانند از تسهیلات بانک‌ها و نهادهای مالی استفاده کنند، چون هنوز به اندازه کافی اعتبار ندارند و برای پیش برد فعالیت‌های خود نیاز به سرمایه دارند. بنابراین نیاز به بازاری کارا داریم که متشکل از سرمایه‌گذاران خطر پذیر بوده و سرمایه مورد نظر را فراهم کند. جنس این سرمایه می‌تواند از نوع اعتبار، روابط، مشاوره‌های عملیاتی و استراتژیک و همچنین تجربه و مهارت‌های مدیریتی باشد. شاید بد نباشد بدانید، موفق‌ترین شرکت‌ها در دو قرن اخیر (اینتل، مایکروسافت، آمازون، فیسبوک، اپل، گوگل و…) در فرآیند رشد و توسعه، توسط سرمایه‌گذاران خطر پذیر تأمین مالی شده‌اند. صندوق جسورانه نوعی صندوق سرمایه‌گذاری هستند که از کسب و کارهای نوپا حمایت می‌کند. در واقع این صندوق‌ها، سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسب و کارهای نوپا (استارت آپ) و کارآفرین که مستعد جهش و رشد ارزش بوده و با ریسک بالایی همراه هستند، فراهم می‌کند. صندوق‌ها بدین منظور، پروژه مورد نظر را مورد ارزیابی قرار داده و پس از تائید واجد شرایط بودن، منابع مالی به آن تخصیص می‌دهند.
تعریف صندوق جسورانه
صندوق جسورانه به انگلیسی (Venture Capital Fund) نوعی صندوق سرمایه‌گذاری مشترک است که پول را از سرمایه‌گذارانی که قصد مشارکت دارند، گردآوری نموده و مبالغ مورد نظر را در کسب و کارهای نوپای کوچک و متوسط که پتانسیل رشد بالایی دارند سرمایه‌گذاری می‌کند. در واقع این صندوق‌ها، نوعی سبد دارایی تشکیل می‌دهند. از آنجایی که تأمین مالی استارت آپ را هزینه بر است و اشخاص حقیقی قادر به مشارکت حداکثری نیستند، معمولا سرمایه‌گذاران خطر پذیر را اشخاص حقوقی تشکیل می‌دهند. این اشخاص حقوقی شامل شرکت یا صندوق‌هایی هستند که سرمایه خود را از افراد و نهادهای بانکی، بیمه ای، بازنشستگی و… تأمین کرده‌اند.
صندوق های جسورانه بازدهی بالایی دارند زیرا یک کسب‌وکار آنلاین نوپا در بدو امر، رشد بالایی دارد و طبیعی است ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ که سرمایه‌گذار را هم به سود خوبی می‌رساند؛ اما در نقطه مقابل، این سرمایه‌گذاری می‌تواند ریسک بالایی داشته باشد چون به همان نسبت ممکن است پروژه شکست بخورد و سرمایه گذار هم ضرر کند. بنابراین برخلاف سرمایه گذار فعال در سهام که تنها در معرض ریسک‌های سیستماتیک مربوط به اقتصاد کلان، تورم و یا ریسک بازار است، سرمایه گذار خطر پذیر در معرض انواع مختلفی از ریسک‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک از قبیل ریسک‌های اندازه بازار در دسترس، شدت رقابت، قوانین و مقررات، مقیاس‌پذیری، مدل درآمدی، خروج از سرمایه‌گذاری و… خواهد بود. بنابراین ویژگی خطر پذیر بودن علاوه بر ریسک‌های بسیار در این نوع سرمایه‌گذاری، به احتمال بسیار کمِ موفقیت‌های بسیار بزرگ در استارت آپ‌ها بر می‌گردد.
ترکیب دارایی صندوق های جسورانه
صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه معمولا بین ۵۰ تا ۶۰ درصد دارایی خود را روی سهام پروژه‌های نوپا سرمایه گذاری می‌کنند و مابقی سرمایه‌شان در اوراق با درآمد ثابت و یا سپرده بانکی سرمایه‌گذاری می‌شود.
صندوق جسورانه مناسب چه افرادی است؟
نام این صندوق، تعیین کننده مشتری‌های خاص آن است؛ افراد جسور و خطرپذیر! مشتری اصلی صندوق های جسورانه سرمایه داران شخصی، صندوق‌های بازنشستگی، شرکتهای بیمه و نهادهای مالی هستند. از آنجایی که میزان ریسک پذیری این صندوق‌ها بسیار بالاست بعضی از صندوق ها برای ورود افراد حقیقی به این بازار حداقل سرمایه مشخص می‌کنند.
مزایای صندوق جسورانه
در حال حاضر بزرگترین شرکتهای جهان در حوزه فناوری اطلاعات فعالیت می‌کنند به دلیل ظرفیت بالای این بازار، رشد کسب و کارهای این حوزه خیلی سریع است. یک ایده خوب که بتواند نیاز مردم را به درستی ارزیابی کند و پاسخ مناسبی برای نیاز مردم داشته باشد در مدت کوتاهی می‌تواند بازخورد بسیار بالایی داشته باشد. صندوق سرمایه‌گذاری جسورانه روی یک یا چند پروژه نوپا سرمایه‌گذاری می‌کنند تا میزان ریسک پذیری سرمایه‌گذاری را کنترل کنند به همین دلیل معمولا میزان سوددهی این صندوق‌ها متوسط و یا بالاست. همچنین با سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها می‌توان به‌صورت مستقیم در روند تأمین مالی برای آغاز فعالیت کسب و کارهای جدید سهیم شد.
ریسک صندوق جسورانه
قاعدتا نباید توقع بازگشت سرمایه یا نیمی از آن را داشت، چون هیچ ضمانتی برای برگشت سرمایه وجود ندارد. سرمایه‌گذاری در یک استارت آپ بسیار ریسکی است. صندوق جسورانه به منظور دستیابی به کسب سود بالا، معمولا سرمایه را در چندین کسب و کار نوپا و مخاطره‌پذیر سرمایه‌گذاری می‌کند که در مجموع و به طور متوازن بازده صندوق سرمایه‌گذاری جسورانه متوسط یا بالا باشد.
تفاوت صندوق های جسورانه با سایر صندوق‌ها (مشترک، پروژه ای و…) در چیست؟
صندوق سرمایه‌گذاری پروژه و صندوق جسورانه هردو نوعی از صندوق‌های تأمین مالی هستند. تفاوت اصلی صندوق پروژه ای و صندوق سرمایه‌گذاری جسورانه در ترکیب دارایی آن‌هاست. در صندوق‌های سرمایه‌گذاری پروژه ای معمولا چیزی بیشتر از ۹۰ درصد سرمایه روی پروژه مورد نظر سرمایه‌گذاری می‌شود در حالیکه در صندوق های جسورانه میزان سرمایه‌گذاری روی پروژه نوپا حداکثر ۶۰ درصد است. این تفاوت ترکیب دارایی‌ها روی سیاست‌های صندوق و میزان ریسک پذیری و ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ سوددهی آنها تاثیر گذار است. میزان ریسک پذیری صندوق جسورانه نسبت به صندوق پروژه بیشتر است و در مقابل به همین نسبت میزان سوددهی صندوق های جسورانه نیز بالاتر است. تفاوت دیگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه و پروژه‌ای در امکان سرمایه‌گذاری افراد حقیقی در این صندوق‌ها است.
واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق های جسورانه به دلیل ریسک بالا تنها توسط نهادهای مالی و افراد ثروتمند تهیه می‌شوند در حالیکه برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پروژه این شرط وجود ندارد و همه افراد می‌توانند در این نوع صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کنند. این صندوق‌ها به دلیل تمرکز بر سرمایه‌گذاری روی شرکتهای نوپا با صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک متفاوتند. تمامی کسب و کارهایی که سرمایه‌گذاری جسورانه دریافت می‌کنند، پتانسیل رشد و ریسک بالاتری نسبت به سایر صندوق‌ها دارند، ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ بنابراین برای افق سرمایه‌گذاری بلند مدت مناسب هستند.
چگونه در صندوق های جسورانه سرمایه‌گذاری کنیم؟
برای سرمایه گذاری در صندوق‌های جسورانه مشابه اغلب صندوق‌های سرمایه‌گذاری باید از طریق دفاتر مورد تائید این صندوق‌ها و یا وبسایت رسمی صندوق اقدام شود. بعضی از صندوق‌های جسورانه به‌صورت (ETF) و یا قابل معامله در بازار بورس فعالیت می‌کنند یعنی برای سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها، می‌بایست پس از اخذ کد معاملاتی حتماً از طریق یک کارگزاری واحد سرمایه‌گذاری آن صندوق را تهیه کنید.
نتیجه‌گیری و جمع‌بندی
صندوق جسورانه نوعی از صندوق‌های تأمین مالی است که با جذب سرمایه عمومی هزینه‌های چندین کسب‌وکار نوپا را تأمین می‌کند. بااین‌حال همانطور که از نام آن پیدا است این صندوق‌ها ریسک‌پذیری بالایی دارند زیرا سرمایه را در کسب ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ و کارهایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که تضمینی بر سود ده بودن یا نبودن آنها وجود ندارد. تجارب مختلف در زمینه سرمایه‌گذاری خطرپذیر نشان می‌دهد در صورت فراهم بودن زیرساخت‌های مناسب، این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها مناسب‌ترین راه برای توسعه طرح‌های خلاقانه و نو است. بانک‌ها و دیگر مراکز اعطای تسهیلات به دلیل ریسک‌های موجود، از این طرح‌ها حمایت نکرده‌اند. حمایت نکردن از این طرح‌ها موجب ازدست‌رفتن موقعیت‌های مستعد برای توسعه فناوری و اشتغال‌زایی در کشور می‌شود. نکته مهم در ساختارهای تأمین مالی این‌گونه طرح‌ها، وجود سرمایه ابتدایی و راه‌اندازی کسب‌وکار است. ازاین‌رو، اگر صاحب طرح یا ایده پرداز اصلی نتواند منابع مالی ضروری و اولیه و حتی ضمانت‌های لازم برای سرمایه‌گذار را فراهم آورد، با چالش جدی روبه‌رو خواهد شد.
دریافت اعتبار و وام، مستلزم گذراندن فرایندهای پیچیده در بیشتر مؤسسه‌های مالی و بانک‌ها و دیگر شرکتهای دولتی است. بانک‌ها و مؤسسه‌های مالی و اعتباری و صندوق‌ها و نیز شرکتهای سرمایه‌گذاری مختلف، در بیشتر زمان‌ها، در زمینه رشد صنایع گوناگون و حمایت از طرح‌های سودآور اقتصادی، نقش و حضوری جدی دارند؛ اما برخی طرح‌ها و ایده‌های فنّاورانه دانش‌محور بوده و این نهادها نمی‌توانند به‌خوبی از آن حمایت کنند؛ بنابراین نقش صندوق جسورانه در این فرآیند پررنگ می‌شود. اگر صندوق‌های با درآمد ثابت را کم ریسک‌ترین صندوق‌های بورس باشند، صندوق های جسورانه پرریسک‌ترین صندوق‌های بورس خواهند بود. کار اصلی صندوق های جسورانه، یافتن فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش استارت آپی، تأمین منابع موردنیاز آن استارت آپ برای تأسیس، سازوکار مدنظر و یا رشد کسب‌وکار موجود است.
صندوق های جسورانه حوزه خاصی را جهت تأمین مالی مدنظر ندارند و تاکنون در حوزه حمل‌ونقل، خریدوفروش کالا، کاریابی، نیازمندی‌ها و … سرمایه‌گذاری‌هایی انجام‌شده است. هرچه فضا برای رشد این صندوق‌ها بیشتر فراهم شود، حوزه‌های گسترده‌تری می‌توانند پیشرفت کنند. با عرضه سهام استارت آپ‌ها در بورس، سرمایه‌گذاران علاقه‌مند وارد عمل می‌شوند و چنین روندی در بهبود فضای پیش روی سرمایه‌گذاری جسورانه اثرگذار است.
فرآیند سرمایه گذاری در کسب و کار
در دنیای کنونی توسعه و گسترش کسب و کارها، مفاهیم جدیدی از سرمایه گذاری را در پی دارد که مهم ترین آنها مربوط به مدل های جدید و خاص برای سرمایه گذاری در کسب و کارهای نوپا و جدید است.
راه اندازی و استارت هر نوع از کسب و کارها، ایده تا اجرا و توسعه آن همواره با چالش ها و مسائلی رو به رو می باشد که یکی از آنها تامین سرمایه است. در ادامه به فرآیند سرمایه گذاری در کسب و کارها پرداخته شده است.
سرمايه گذاری در کسب و کار های نوپا:
قبل از هر چیزی اشاره مختصری به صنعت سرمایه گذاری در کسب و کارهای تازه تاسیس در آمریکا می شود که دلیل این اشاره این است که آمریکا از یک اکوسیستم قوی برای کارآفرینی و ظهور استارت آپ ها بهره مند می باشد که ویژگی های زیر را در بر دارد:
- قوانین بهتر و راحت تر برای کار آفرینان
- محدودیت کمتر برای ثبت ایده ها
- سرعت بالا در جذب منابع مالی
- متقاعد کردن راحت شرکت های سرمایه گذار در زمینه فناوری های جدید
- حمایت قانونی از کار آفرینی
در این اکوسیستم، شبکه ای پیوسته از سرمایه گذاران و کار آفرینان ایجاد شده است که از قواعد و قوانین مکتوب برای برقراری ارتباط مطمئن و امن سرمایه گذار با کار آفرین استفاده می کنند و دارای مراحل مختلف سرمایه گذاری در کسب و کارهای تازه تاسیس می باشند.
یک کسب و کار نوپا (استارتاپ) می تواند در روز های آغازین خود، مسیر مشخصی را برای جذب سرمایه تعریف نماید و کاملا بدیهی است که یک کسب و کار نوپا در همان آغاز کار به فکر جذب سرمایه گذار می باشد.
انواع مختلف سرمایه گذار از “سرمایه مرحله کشت ایده” تا شرکت های سرمایه گذاری (VC) همواره در کنار کسب و کار نوپا قرار دارند و در این مسیر، آن را با پشتیبانی های مالی و مدیریتی خود حمایت می نمایند.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله حسابداری استارت آپ ها را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
سرمایه گذار فرشته
مراحل سرمایه گذاری در شرکت های نوپا:
در ادامه مطلب مراحل مختلف سرمایه گذاری در کسب و کارهای نوپا ذکر شده است که به شرح زیر می باشد:
پشتیبان اول، سرمایه گذار مرحله کشت ایده:
در مرحله اول، کسب و کار به خود گردانی متکی می باشد که در این فاز، اعضا با استفاده از اندوخته های خود، خانواده، استقراض و خرده درآمد های خود، ایده مربوطه را جلو می برند.
در این مرحله از سرمایه گذاران مرحله کشت استفاده می شود که دسترسی به آنها سریع و راحت است که می توان آنها را از طریق جستجوی محلی یا اینترنتی، پیدا نمود. نحوه انجام این کار به گونه ای می باشد که سرمایه گذار بر اساس قوانین و مقررات موجود در بازار، بخشی از سهام شرکت را خریداری می کند که برای موارد زیر هزینه می گردد:
- تحقیقات بازار
- توسعه محصول
- جست و جوی مشتریان
- کشف بازار
- استخراج مدل نهایی کسب و کار
- پوشش هزینه ها
- پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان
نکته: در این نوع از سرمایه گذاری، بار و میزان ریسک برای سرمایه گذار زیاد است زیرا هنوز نمی توان کسب و کار را به صورت درست و دقیق ارزش گذاری نمود.
پشتیبان دوم، سرمایه گذار فرشته:
پس از این که سرمایه گذاری مرحله قبل، مرحله کشت ایده (Seed Funding) به نتیجه رسید و کسب و کار آغاز به فعالیت نمود، حال نوبت مرحله دوم سرمایه گذاری می رسد.
در این مرحله فرشتگان سرمایه گذار (Angeles) وارد عرصه کسب و کار مورد نظر می شوند که عموما از کار آفرینان یا مدیران بازنشسته تشکیل می شوند.
این فرشته ها در قالب انجمن ها، اتحادیه ها، دفاتر کار به صورت گروهی یا انفرادی اقدام به فعالیت می نمایند که ممکن است افرادی شناخته شده و صاحب نظر در صنعت های مختلف باشند.
سرمایه ای که از این طریق کسب می گردد، معمولا هزینه های کسب و کار مورد نظر را برای 12 تا 18 ماه پوشش می دهد که معمولا برای تکمیل و ارتقای تیم کاری حرفه ای و ساخت محصول نهایی مورد استفاده قرار می گیرد.
این مرحله در واقع حلقه اتصال سرمایه گذاری در مرحله کشت ایده و سرمایه گذاری ریسک پذیر می باشد که قبل از آن لازم است ارزش گذاری شرکت به خوبی انجام شود.
پشتیبان سوم، سرمایه گذاران ریسک پذیر یا VC ها:
پس از آن که سرمایه گذاری اشخاص فرشته به بار نشست و نتیجه داد، نوبت به ریسک پذیر ها (ونچر / ماجراجو ها) می رسد. تفاوت این سرمایه گذاران با فرشته ها این است که فرشته ها معمولا دارای شبکه ای غیر رسمی از سهام داران حقیقی هستند که به صورت شخصی، روی استارتاپ ها سرمایه گذاری می کنند، اما ریسک پذیرها مانند فرشته ها، شخص نیستند بلکه شرکت های سرمایه گذاری هستند.
این سرمایه گذارها، به طور تخصصی و حرفه ای روی استارت آپ ها سرمایه گذاری می کنند که دارای قوانین و قراردادهای پیچیده و پر عمقی نسبت به فرشته ها هستند و سرمایه بیشتر از یک میلیون دلار را برای کسب و کار مورد نظر تامین می نمایند.
این نوع از شرکت ها نه تنها برای کسب و کار، پول و سرمایه محیا می کنند، بلکه مجموعه ای از امکانات مدیریتی و مشاوره ای از قبیل موارد زیر را فراهم می کنند:
- مشاوره استراتژی
- بازاریابی
- استخدام مدیران با تجربه
- و سایر موارد مورد نیاز
موسسه مشاوران مطالعه مقاله بازده سرمایه گذاری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
سرمایه گذاران خطر پذیر
شرایط شرکت های سرمایه پذیر:
- سرمایه گذاری روی شرکت های دارای تکنولوژی جدید
- سرمایه گذاری روی ایده ها و خدمت های نوین
- تصاحب سهام شرکت مربوطه به منظور خلق ثروت
- طی کردن مراحل دیگر چرخه حیات خود
انواع سرمایه گذاران خطر پذیر:
- سرمایه گذاران خطر پذیر سازمانی
- سرمایه گذاران خطر پذیر منفرد
ویژگی های سرمایه گذاری خطر پذیر:
- توجه به شرکت های نوپا
- خطر پذیری
- دیدگاه بلند مدت
- ارزیابی همه جانبه
- مدیریت حرفه ای
- انگیزه سود آوری
- مشارکت در مدیریت شرکت ها
- مشارکت در مالکیت شرکت ها
- خروج از سرمایه گذاری
روش کار سرمایه گذاران خطر پذیر:
- انتخاب طرح
- بخش تامین مالی
- بخش مدیریت شرکت های نوپا
- بخش خروج از سرمایه گذاری
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله ضرورت مشاور مالی در کسب و کار را به شما پیشنهاد می کنیم.
انواع ریسک سرمایه‌گذاری چیست؟
آموزش| ریسک به معنای احتمال عدم موفقیت است ریسک‌پذیری پذیرفتن این واقعیت است که ما در این لحظه از فرصت‌هایی چشم‌پوشی می‌کنیم تا در آینده فرصت‌های بیشتری داشته باشیم و در حقیقیت خطر و فرصت را در کنار هم می‌بینیم.
آموزش| ریسک به معنای احتمال عدم موفقیت است ریسک‌پذیری پذیرفتن این واقعیت است که ما در این لحظه از فرصت‌هایی چشم‌پوشی می‌کنیم تا در آینده فرصت‌های بیشتری داشته باشیم و در حقیقیت خطر و فرصت را در کنار هم می‌بینیم. وقتی صحبت از پول و سرمایه‌گذاری به میان می‌آید تاثیر ریسک پذیری بیشتر دیده می‌شود. از آغاز پیدایش تمدن، انسان‌ها همواره با عوامل متغیر و خطرهای زیادی مواجه بوده‌اند و احتمال خسارت همواره وجود داشته است. انسان نخستین با مخاطرات طبیعی مواجه بوده و به تدریج آموخته است که اتفاقات ناخوشایند را پیش‌بینی کند و برای مقابله با آنها آماده باشد. هر چه میزان رشد و پیشرفت انسان بیشتر می‌شود، در معرض تصمیم‌گیری‌ها و پیچیدگی‌های بیشتر و در معرض ریسک‌های بیشتری قرار می‌گیرد. در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی ریسک گفته می‌شود. این انحراف بازده می‌تواند مثبت یا منفی باشد، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، در اصطلاح گفته می‌شود که ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد بود. اصل ثابتی در سرمایه‌گذاری‌وجود دارد مبنی بر اینکه سرمایه‌گذار از ریسک و خطر گریزان و به سمت بازده و سود تمایل دارد؛ به همین خاطر است که سرمایه‌گذاران ریسک گریز از ورود سرمایه خود به جایی که خطر و ریسک وجود دارد یا افق نامشخصی در برابر سود و اصل سرمایه‌شان هست، امتناع می‌کنند. ریسک گریزی را می‌توان این‌طور بیان کرد که سرمایه‌گذاران طرح‌های مخاطره‌آمیز را نمی‌پذیرند مگر آنکه بازده مورد انتظار طرح خیلی زیاد باشد. سرمایه‌گذاران را از منظر پذیرش ریسک می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: افراد ریسک‌گریز: این افراد استراتژی محافظه‌کارانه دارند. یک شخص ریسک گریز ترجیح می‌دهد که بازده مطمئن به دست آورد و در حالتی که درصد احتمال بالای موفقیت مطرح باشد شرکت خواهد کرد. افراد ریسک‌پذیر: این افراد استراتژی جسورانه دارند و شخص در این حالت خواهان پذیرش ریسک است و تمایل دارد شانس خود را بیازماید. افراد خنثی نسبت به ریسک: سومین گروه افرادی هستند که به اصطلاح آنها را ریسک خنثی می‌نامند. این افراد ارزش پولی را مقدار ارزش اسمی آن می‌دانند. برای اندازه‌گیری ریسک سرمایه‌گذاری معیارهای متفاوتی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها انحراف معیار بازده تاریخی یا میانگین یک سرمایه‌گذاری است. بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده نشان‌دهنده بالا بودن ریسک سرمایه‌گذاری می‌باشد.شرکتهای بسیاری زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی ریسک‌های متفاوتی که در معرض آن هستند قرار داده تا بتوانند ریسک خود را ارزیابی و مدیریت کنند.
انواع ریسک در بازار:
ریسک‌های واقعی یا خالص: این ریسک‌ها در واقع همان خطرات فیزیکی هستند که به‌طور روزمره ممکن است با آنها درگیر شویم. مثل خطر تصادف، بیماری، طلاق، بلایای طبیعی و … . این مسائل عمدتا در اختیار ما نیستند و در صورت وقوع نتیجه‌ای جز خسارت ندارند. این ریسک‌ها عموما قابلیت بیمه شدن دارند و همیشه موجب زیان می‌شوند.
ریسک سیستماتیک: این نوع ریسک مربوط به کل بازار بوده و سرمایه‌گذار نقشی در کنترل آن ندارد و غیرقابل حذف است. این ریسک تنها به یک شرکت و یا یک صنعت خاص محدود نبوده و کل بازار را دربرمی‌گیرد. این نوع ریسک غیرقابل پیش‌بینی و اجتناب‌ناپذیر است. مواردی نظیر سیاست‌های اقتصادی، نرخ تورم، شرایط سیاسی بر سود سهام و ارزش سرمایه تاثیرگذار است و سرمایه‌گذار دخالتی در آنها ندارد.
ریسک غیرسیستماتیک: این نوع ریسک مرتبط با یک سهم یا یک صنعت خاص است، این ریسک قابل حذف بوده و می‌توان آن را کاهش داد. مثلا زمانی که یک شرکت در اثر اشتباه در تصمیم‌گیری‌های کلان و مدیریت ضعیف با چالش مواجه می‌شود و ارزش سهام آن پایین می‌آید، سرمایه‌گذار می‌تواند با بررسی وضعیت شرکت از خرید سهام چنین شرکتی اجتناب کند.
ریسک نرخ سود: فرض کنید دو گزینه برای سرمایه‌گذاری دارید. خرید سهام با سود مورد انتظار ۳۰ درصد و خرید اوراق مشارکت با سود ثابت ۲۰ درصد. کسی که ریسک پذیری بالاتری داشته باشد خرید سهام را ترجیح خواهد داد. اما اگر بانک تصمیم بگیرد که نرخ سود را به ۳۰ درصد برساند در این حالت فردی که اوراق مشارکت خریداری کرده است بدون تحمل ریسک به این سود دست یافته است. این ریسک مربوط به زمانی است که تغییر در نرخ سود باعث دگرگونی ارزش یک سرمایه‌گذاری شود، این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد.
ریسک نقدشوندگی: یکی از ویژگی‌های دارایی خوب آن است که به سرعت به پول نقد تبدیل شود. فرض کنید قصد دارید سهام شرکتی را در بازار به فروش برسانید ولی به دلیل عملکرد نامناسب شرکت، خریداری برای آن سهام پیدا نمی‌شود، در این حالت شما با ریسک نقد شوندگی مواجه هستید. در واقع هرقدر خرید و فروش یک دارایی سریع‌تر انجام شود ریسک نقدشوندگی کمتر می‌شود.
ریسک نرخ ارز: اگر شرکتی که سهام آن را خریداری کرده‌اید، عمده مواد مصرفی خود را از خارج از کشور تهیه می‌کند، زمانی که قیمت ارز افزایش پیدا می‌کند باید بهای بیشتری برای تهیه مواد اولیه بپردازد در نتیجه هزینه‌های شرکت زیاد می‌شود و به تبع آن ارزش سهام شرکت پایین می‌آید.
» تفاوت افراد ریسک پذیر و ریسک گریز چیست
تفاوت افراد ريسک پذير و ريسک گريز چیست؟
يک سرمايه گذار، هر اندازه كه ريسک بيشتری بپذيرد، انتظار دارد بازده بيشتری را به عنوان پاداش ريسکی كه متحمل شده است، دريافت كند. اما سرمايه گذاران، الگوهای ريسک پذيری متفاوتی دارند، برخی از آن ها ريسک پذيرند، برخی ريسک گريز و برخی هم بی تفاوت نسبت به ريسک. افراد ريسک پذير به دليل بالابودن ميزان بازدهی مورد انتظارشان، معمولا به سرمايه گذاری هایی مثل سپرده های بانکی، خريد اوراق مشاركت تمايل ندارند. اين دسته از افراد عموما سرمايه گذاری در بورس را ترجيح می دهند، بنابراين تجزيه و تحليل و تعيين ريسک سرمايه گذاری برای اين گروه از سرمايه گذاران بسيار اهميت دارد.در مقابل، افراد ريسک گريز بيشتر علاقه مند به سرمايه گذاری در سپرده هاي بانکی يا خريد اوراق مشارکت هستند، چون اين گونه سرمايه گذاری ها تقريبا هيچ گونه ريسکی را متوجه آن ها نمی كند و بازدهی اش، تضمين شده است.گروه سوم هم افراد بی تفاوت به ريسک هستند، افرادی که به دلايل مختلف، هيچ عكس العملی نسبت به فرصت های سرمايه گذاری و ريسک های مترتب بر آن از خود نشان نمی دهند.
اطمينان داشته باشيد چه ريسک پذير باشيد و چه ريسک گريز، امكان سرمايه گذاری در بورس برای شما وجود خواهد داشت. كافی است سرمايه گذاری شما با ميزان ريسک پذيری شما هم خوانی داشته باشد.
انواع ريسک هايی که سرمايه گذار، با آن مواجه است
بخش اول ،ريسک در یک طبقه بندی كلی، به دو دسته تقسيم می شود، 1.ريسک قابل اجتناب و 2.ريسک غيرقابل اجتناب 1.ریسک قابل اجتناب،ريسكی كه می توان با استفاده از برخی روش ها، از آن اجتناب كرد. به اين دسته از ريسک ها، ريسک های قابل اجتناب يا غيرسيستماتیک می گويند. ريسک های قابل اجتناب يا غيرسيستماتيک اغلب ناشی از خصوصيات خاص شركت هستند. برای مثال، فرض كنيد شما سهام شركتی را خريداری كرده ايد. اگر مديريت شركت ضعيف باشد، سهامداران شركت درست عمل نكنند، يا شركت در رقابت با ساير رقبا، موفقيتی بدست نياورد و يا احيانا به علت قديمی شدن محصولات توليدی آن شركت، مشتريان شركت به تدريج كم و فروش آن كاهش يابد، همه اين موارد نمونه هایی از ريسک قابل اجتناب هستند. ريسک غيرسيستماتيک، اغلب منشا درونی دارد و علت بروز آن، به داخل شركت مربوط است. با توجه به اين كه اين نوع ريسک را می توان با به كارگيری برخی روش ها، به حداقل ممكن رساند، از آن به ريسک قابل اجتناب ياد می شود. ۲.ريسک غيرقابل اجتناب،دسته دوم ريسک هایی كه سرمايه گذاران با آن مواجه اند، ريسک هایی هستند كه كنترل آن در اختيار سرمايه گذار نيست. به اين گروه از ريسک ها، ريسک غيرقابل اجتناب يا ريسک سيستماتيک می گويند. مواردی مثل تغيير نرخ تورم، سياست های كلان اقتصادی، شرايط سياسي و، مواردی هستند كه كنترل آن ها از اختيار سرمايه گذار خارج است. برای مثال، تغيير در سياست های كلان اقتصادی و افزايش يا كاهش نرخ ارز و يا نرخ تورم، می تواند به طور مستقيم در وضعيت درآمد، هزينه و ميزان سودآوری شركت ها تاثيرگذاشته و طبيعتا ارزش سهام آن ها را تحت تاثير قرار دهد. اين گونه ريسک ها را ريسک های سيستماتيک ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ يا غيرقابل اجتناب می گويند، چون كنترل آن ها از اختيار سرمايه گذار خارج است. اما چه گونه می توان ريسک قابل اجتناب را به حداقل ممكن رساند، به اين ضرب المثل مشهور دقت كنيد همه تخم مرغ ها را در يک سبد قرار ندهيد. اگر از شما بپرسند منطق اين ضرب المثل چيست، همه شما خواهيد گفت با اين كار، ريسک ما كاهش می يابد، چون اگر يکی از سبدهای تخم مرغ به زمين افتاد و تخم مرغ های آن شكست، سبدها و تخم مرغ های ديگر هم چنان سالم است. در مباحث مرتبط با بورس هم تئوري بسيار معروفی به نام تئوری سبدوجود دارد كه برپايه همين ضرب المثل شكل گرفته است. براساس اين تئوری، سرمايه گذار می تواند با متنوع كردن سبد سرمايه گذاری خود و انتخاب دارایی های بسيار متنوع، به جای يک يا چند دارایی محدود، ريسک های قابل اجتناب را در سرمايه گذاری خود به حداقل ممكن برساند. بنابراين، هراندازه سبد سرمايه گذاری متنوع تر باشد، ريسک سرمايه گذاری كمتر خواهد شد.
بر پايه تئوري سبد، متخصصان بازار سرمايه توصيه می كنند به جای آن كه فرد يک يا چند سهم از شركت های محدودی را خريداری كند، سهام شركت های متنوع از صنايع مختلف را خريداری كند و حتی در سبد سرمايه گذاری خود، اوراق بهادار بدون ريسک مثل اوراق مشاركت و. هم داشته باشد.
اما مجددا اين نكته را يادآور می شويم كه با متنوع سازی سبد سرمايه گذاری، تنها می توان حذف ريسک های قابل اجتناب غيرسيستماتيک را به حداقل رساند و حذف ريسک های غيرقابل اجتناب سيستماتيک از كنترل و اختيار سرمايه گذار خارج است. البته با حذف
انواع ريسک هایی که سرمايه گذار، با آن مواجه است بخش دوم
در قسمت گذشته، دو طبقه بندي عمده ريسک را توضيح داديم و گفتيم براساس اين طبقه بندی، برخي از ريسک ها توسط سرمايه گذاران قابل اجتناب اند، اما كنترل برخي از ريسک ها، از اختيار سرمايه گذاران خارج است. به ريسک هاي گروه اول، ريسک های اجتناب پذير يا غيرسيستماتيک و به گروه دوم، ريسک های اجتناب ناپذير يا سيستماتیک می گوييم. اما در اين برنامه، ميخواهيم ريسک ها را از منظر ديگری، طبقه بندی كنيم. براساس اين طبقه بندی، 7 نوع ريسک عمده در سرمايه گذاری وجود دارد كه در ادامه، به آن ها اشاره می كنيم
1- ريسک نرخ سود، فرض كنيد شما قصد داريد بين خريد اوراق مشاركت با نرخ سود ثابت 20 درصد و خريد سهام با بازده مورد انتظار 30 درصد، يک گزينه را انتخاب كنيد. اگر تمايل به پذيرش ريسک داشته باشيد، احتمالا سهام را انتخاب می كنيد، چون انتظار داريد بازدهی بيشتری نصيب شما كند. حال فرض كنيد بانک مركزی تصميم بگيرد نرخ سود اوراق مشاركت را از 20 درصد به 30 درصد افزايش دهد. در اين صورت، چه اتفاقی رخ خواهد داد،درحالی كه شما با پذيرش ريسک و خريد سهام، انتظار داريد 30 درصد بازدهی بدست آوريد، فرد ديگری ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ بدون آن كه ريسکی متحمل شود، می تواند اقدام به خريد اوراق مشاركت جديد نمايد و همان 30 درصد بازدهی را، البته به صورت تضمين شده بدست آورد. در اين حالت، شما در واقع با ريسک جديدي مواجه خواهيد شد كه از آن، به ريسک نرخ سود تعبير ميشود.
2- ريسک تورم، فرض كنيد نرخ تورم ساليانه، 15 درصد است و شما سهامی را خريداری كرده ايد كه انتظار داريد در پايان سال، حداقل 40 درصد بازدهی براي شما داشته باشد. با توجه به اين ميزان نرخ تورم، بازدهی 40 درصدی برای شما مطلوبيت دارد، چون حداقل 25 درصد بيشتر از نرخ تورم است. حال اگر به هر دليلی نرخ تورم ساليانه از 15 درصد به 30 درصد افزايش يابد، طبيعتا ممكن است ديگر بازدهی 40 درصدی، آن هم براي يک سرمایه گذاری داراي ريسک مثل خريد سهام براي شما مطلوب نباشد، چون حتی به فرض كسب 40 درصد بازدهی از سهام، قيمت ها آن قدر افزايش يافته است كه ديگر اين ميزان بازدهی، آن هم براي يک سرمايه گذاری دارای ريسک چندان جذاب نيست. به ريسک ناشی از افزايش نرخ تورم، ريسک تورم گفته می شود.
۳.ريسک مالي، اگر شركتی كه سهام آن را خريداری می كنيد، حجم زيادی وام از بانک دريافت كرده باشد، طبيعتا بايد اصل و سود وام دريافتي را در یک دوره مشخص به بانک پرداخت كند، بنابراين با تعهدات زيادی مواجه خواهد بود. هر اندازه اين تعهدات بيشتر باشد، ريسک مالی شركت بيشتر خواهد بود و بنابراين سهام داران چنين شركتی نيز در معرض ريسک بالاتری قرار دارند.
۴. ريسک نقدشوندگی ،همان طور كه قبلا گفتيم، يکی از ويژگی های مهم يک دارایی خوب، اين است كه به سرعت به پول نقد تبديل شود. فرض كنيد سال گذشته، سهام شركتی را خريداری كرده ايد و حالا به پول نياز داريد، اما به علت عمل كرد نامناسب شركت، اين سهم در بورس خريداری كه به سرعت آن را بخرد نداشته باشد در اين صورت، شما با ريسکی به نام ريسک نقدشوندگی مواجه خواهيد شد.البته در اغلب اوقات، شما می توانيد با قيمت اندکی پايين تر سهام خود را بفروشيد ولی ممكن است اين موضوع مطلوب شما نباشد.
۵.ريسک نرخ ارز،نرخ ارز يكي از مساعلی است كه به صورت مستقيم بر وضعيت و سودآوری شركت ها تاثیر می گذارد. برای مثال، فرض كنيد شركتی كه سهام آن را خريداری كرده ايد، بخش عمده ایی از مواد اوليه موردنياز خود براي توليد را از خارج كشور خريداری می كند. وقتی نرخ ارز افزايش پيدا ميكند، شركت بايد هزينه بيشتری ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ برای واردات مواد اوليه بپردازد و طبيعتا با افزايش هزينه های شركت، ميزان سودآوری شركت و به دنبال آن، قيمت سهام آن كاهش خواهد يافت. بنابراين، نوسانات نرخ ارز به عنوان يكي از ريسک های سرمايه گذاری، مورد توجه سرمايه گذاران است.
۶.ريسک سياسی ،عدم ثبات در اوضاع سياسی که به مسائل اقتصادی كشور آسيب بزند به طور مستقيم بر عمل كرد بنگاه هایی اقتصادی فعال در آن كشور تاثير می گذارد. هر اندازه بيثباتی سياسی و اقتصادي در يک كشور افزايش يابد، عمل كرد بنگاه های اقتصادی بيشتر با مشكل مواجه خواهد شد و اين مشكل، افت قيمت سهام آن ها را درپی دارد. به اين ريسک ريسک سياسی يا اصطلاحا ريسک كشور ميگويند.
۷. ريسک تجاری، تصور كنيد سهام يک شركت خودروسازی داخلی را خريداری كرده ايد. تا پيش از اين، دولت تعرفه واردات بسيار بالایی براي خودروهایی خارجی وضع كرده بود، به نحوی كه برای مثال، خودرویی كه در خارج از كشور 10 هزار دلار ارزش دارد، در داخل با قيمتی بالغ بر 40 ميليون تومان به فروش می رسد. در چنين شرايطی، خودروهاي داخلی به علت قيمت پايين آن ها مشتريان زيادی دارد و بنابراين، ميزان فروش و سودآوری خودروسازان داخلی قابل قبول است. حال فرض كنيد دولت تعرفه واردات خودرو را تا حد زيادی كاهش دهد،چه اتفاقی رخ ميدهد،طبیعتا قيمت خودروهای خارجی به قيمت خودروهای داخلي نزدیک تر می شود، بنابراين قدرت انتخاب مشتريان افزايش می يابد و در چنين شرايطی، ممكن است گروهی از مشتريان، خودروهای خارجی را ترجيح دهند. بنابراين، ميزان فروش و سود صنعت خودروسازی كاهش خواهد يافت. به اين ريسک كه در واقع، به يک صنعت خاص ارتباط پيدا می كند، ریسک تجاری می گويند.
چگونه ریسک پذیر باشیم؛ افزایش مهارت مدیریت ریسک و سرمایه
چگونه ریسک پذیر باشیم ؛ روش های افزایش و تقویت مهارت ریسک کردن برای موفق شدن در زندگی و کسب و کار و همچنین مدیریت ریسک و سرمایه را در سلام دنیا بیاموزید.
دانستن اینکه کدام خطر ها را باید پذیرفت، و اینکه چگونه آنها را انجام داد، می تواند به شما در افزایش احتمال پیروزی کمک کند. نگاه کردن به ارتفاع 13000 پایی از هواپیما، بسته چتر نجات، حس شدید ضربان قلب، باید یکی از وحشتناک ترین تجربیات قابل تصور برای یک فرد باشد. درسته که همه خطرات تهدیدی برای زندگی محسوب نمی شوند، اما خوب همه خطرات ترسناک هستند. ما به عنوان یک انسان، دائماً از شکست، انجام کار اشتباه و مواجهه با عواقب آن می ترسیم. در ادامه مطلب، به منظور تقویت مهارت های ریسک پذیری، چند دستورالعمل کارآمد را برای شما آورده ایم.
چگونه ریسک پذیر باشیم
برای یک کارآفرین، ریسک کردن یک ضرورت شغلی محسوب می شود. از این گذشته، همیشه همه چیز همانطور که ما تصور می کنیم پیش نمی رود. ما هر روز انتخاب هایی را که بر کسب و کار ما تأثیر می گذارند برای خود می کنیم. ما هرگز نمی توانیم کاملاً مطمئن شویم که آن انتخاب هایی که کرده ایم درست هستند یا نه. در حالی که خطرات اجتناب ناپذیر هستند، نزدیک شدن استراتژیک به آنها می تواند بهترین راه برای کاهش احتمال شکست باشد.
تقویت مهارت مدیریت ریسک و سرمایه
1. تقویت مهارت های ریسک پذیری: اطلاعات دوست شما محسوب می شود
هرچه دانش شما در هر زمینه ای بیشتر باشد، خطرات و ریسک های کاری شما هم کمتر می شود. برای مثال، بسیاری از موفق ترین کارگزاران در وال استریت کسانی هستند که از الگوهای بازار بهتر از هر کس دیگری سر در می آورند. معامله گرانی که شغلی پایدار را برای خود به وجود می آورند، همان کسانی هستند که دانش زیادی از صنعت دارند.
به طور مشابه، شما باید در زمینه خود متخصص باشید. شما باید صنعت خود، محصول یا خدماتی را که ارائه می دهید را به خوبی بشناسید. شما باید از الگوهای خرید مصرف کنندگان، انگیزه و نقاط ضعف آنها سر در بیاورید. چه چیزی باعث می شود که آنها به خرید محصولات شما روی بیاورند؟ از کجا و چه زمانی خرید می کنند؟ چه چیزی باعث می شود آنها از خرید منصرف شوند؟
به عنوان یک کارآفرین و یا نیز در هر حرفه ای که مستلزم ریسک است، شما باید تا آنجا که ممکن است اطلاعات بیشتری را کسب کنید. هر چه بیشتر بدانید، مجهولات کمتری برای شما بر جای باقی می ماند. ناشناخته ها، در نهایت، همان چیزی هستند که یک عمل را مخاطره آمیز و ریسکی می کند.
2. تقویت مهارت های ریسک پذیری: ریسکی که می خواهید انجام دهید را به دقت ارزیابی کنید
عمل ریسک کردن خود واقعیتی است که در زندگی همه ی ما وجود دارد. در مورد مهارت های ارزیابی قوی هم نیز می توان این عبارت را به کار برد. از ویژگی های بارز یک تاجر خوب این است که بتواند به یک موقعیت پرخطر و ریسکی نگاه کند (فکر کند) و تصمیم بگیرد که آیا ارزش ریسک کردن را دارد یا نه.
برای مثال، سرمایه‌گذاران، تمام دوران حرفه‌ای خود را صرف تصمیم‌گیری در مورد شرکت‌هایی که ارزش صرف زمان و هزینه را دارند، می‌کنند. کسانی که بی پروا پول خود را خرج می کنند و به دلیل ریسک پذیر بودن مورد تحسین قرار می گیرند، همیشه موفق ترین سرمایه گذاران نیستند. ریسک پذیر بودن مستلزم استفاده از اطلاعاتی است که از آن ها را برای ارزیابی موقعیت و تصمیم گیری در باب اینکه آیا این ریسک ارزش کردن را دارد یا خیر، استفاده می کنید.
3. تقویت مهارت های ریسک پذیری: از شکست خوردن درس بگیرید
همه ریسک ها مخصوصاً ریسک هایی که در آن ها شکست می خورید، همه تجربیاتی برای یادگیری محسوب می شوند. در برخی مواقع، شکست خوردن در واقع از صد تا موفقیت هم با ارزش تر است. صد در صد شکست خوردن در یک ریسک منجر به افزایش سود برای شما نمی شود، ولی خوب می‌توانید از این فرصت برای جمع‌آوری اطلاعاتی مهم در مورد کارهای اشتباهی که انجام داده‌اید، جایی که اشتباه کرده‌اید و اینکه چگونه می‌توانید در آینده موفق تر باشید، استفاده کنید.
بزرگترین اشتباه و سطح فکر مربوط به آن دسته از مردم می شود که شکست را به عنوان معیاری برای تعیین هویت خود و نه معیاری برای اینکه می توانند به چه چیز هایی دست پیدا کنند، می‌بینند. همه ما این را شنیده ایم که شکست خوردن نوعی بازخورد است. بسیاری از موفقیت های یک شبه، سال ها به طول انجامیده تا به دست بیایند.
اگر ریسک می کنید و در آن شکست می خورید، از آن درس بگیرید. حتما از خود بپرسید که دفعه ی بعدی چه کاری را می توانید متفاوت از این یکی انجام دهید و سپس به آن ادامه دهید. تنها چیزی که برای شما شکست محسوب می شود، درس نگرفتن از شکست و استفاده نکردن از آن برای پیشرفت در تلاش های بعدی شماست.
- به گفته مارک زاکربرگ: بزرگترین ریسک، ریسک نکردن است. در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، تنها استراتژی که شکست آن تضمین شده است، ریسک نکردن است.
ریسک کردن تنها راه موفقیت است
باید بدانید که حتی ریسک هایی که به شکست منجر شده اند هم می توانند شما را به اهدافتان، اگر که بتوانید شکست خوردن در ریسکی را به درسی ارزشمند و برنامه ای برای بهبود نتایج خود در دفعات بعدی برای آن تبدیل کنید، نزدیکتر می کنند.
دیدگاه شما