بازگشت بورس به نقطه تعادل

بررسی هفتگی سهام های پتروشیمی در بازار سرمایه/نشانه های بازگشت بازار

به گزارش خبرگزاری پتروشیمی ایران ( ایپنا )؛ روند کاری بازار سرمایه در سومین هفته کاری پاییز (۹ – ۱۲ مهرماه) نشان می دهد شاخص در روزهای آخر هفته روندی صعودی پیدا کرد، به طوری که در پایان معاملات روز چهارشنبه شاخص کل روی عدد یک میلیون و ۳۲۰ هزار واحد متوقف شد. به این ترتیب سهامداران در این هفته به طور میانگین فقط ۰.۵ درصد سود را ثبت کردند اما نکته مهم این بود که نشانه های امیدواری در بازار دیده شد.

وضعیت سهام مرتبط با پتروشیمی نیز در این هفته بسیار امیدبخش بود.در هفته گذشته از میان ۳۳ سهم قابل خرید و فروش، ۲۳ سهم با افزایش قیمت مواجه شدند و ۱۰ سهم نیز کاهش قیمت داشتند.

در این هفته همه نمادهای مرتبط با پتروشیمی باز بود و نماد بسته ای وجود نداشت.

بیشترین سود

همانطور که بیان شد در این هفته ۲۳ سهم با افزایش قیمت روبرو شدند که ۱۹ سهم سود کمتر از ۵ درصد داشتند اما ۴ سهم سود بالاتر از ۵ درصد را نشان دادند. گزارش مالی بسیار چشمگیر دو پتروشیمی زاگرس (زاگرس) و فن آوران (شفن) باعث شد که این دو پتروشیمی با اقبال بسیار مواجه شوند، صف خرید برای این دو سهم شکل بگیرد و هر دو با سود بالایی به صدر جدول پربازده ها برسند.

پتروشیمی فن آوران (شفن) هفته های متوالی بود که وضعیت مناسبی نداشت و تقریبا هر هفته با کاهش قیمت روبرو بود، اما حالا امیدواری های بسیاری برای سهامداران این شرکت بزرگ شکل گرفته است.

علت عدم اثر تورم بر بورس و پیش بینی صعود احتمالی شاخص از اوایل آبان

دو کارشناس بازار سرمایه با بررسی علت عدم اثر تورم بر بورس و وضعیت حال بازار، پیش بینی کردند روند صعودی شاخص احتمالا از اوایل آبان آغاز شود.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، ساز ناکوک بازار سهام در حالی با وجود گرانی همه محصولات و خدمات و رشد بازارهای رقیب همچنان ادامه دارد که رضا بهرامی به دنیای اقتصاد اعلام کرد: عقب‌ماندگی بورس از تورم، امری کاملا محتمل و قابل‌ تخمین بود. چرا که به علت ماهیت تحولات قیمتی در بازار سرمایه کاملا پیش‌ بینی‌ پذیر است که چه سرنوشتی در انتظار بازار قرار دارد.

حد فاصل پایان سال‌ ۹۴ بود که رالی صعودی بازارسرمایه در بسیاری از صنایع و شرکت‌های بزرگ بورسی شروع شد و تا اواسط سال‌ ۹۹ ادامه یافت. این رالی صعودی را می‌توان بزرگ‌ترین رالی صعودی تاریخ بازار سهام دانست، چرا که بیش از دو برابر رشدها را طی پنچ سال تجربه کرد. بنابراین انتظار چنین وضعیتی از بورس وجود داشت.

در چنین شرایطی تورم به میانگین حرکت شاخص‌ کل رسید. چرا که کاهش شدید قیمت‌ها، رشد شاخص قیمت مصرف‌کننده و کاهش شدید قیمت‌ اغلب نمادها، وضعیت را به‌ جایی رساند که به‌ نظر می‌رسد نقطه تعادل در پایان این فرآیند واگرایی با یک شتاب‌دهنده همراه شود. از این‌رو انتظار می‌رود با رسیدن به این شرایط بیش از پیش بر ارزندگی بازار سهام تاکید شود و سرمایه‌گذاران با اطمینان‌ خاطر بیشتری در معاملات حضور داشته باشند.

علی پور رمضان هم اعلام کرد: بورس همواره وابستگی شدیدی به نرخ دلار داشته و در مقایسه نمودارها نیز این همبستگی مشهود است که عمدتا به دلیل صادراتی‌ محور بودن شرکت‌های بزرگ است. از طرفی رشد دلار منجر به ایجاد بازگشت بورس به نقطه تعادل تورم و رشد دارایی‌های شرکت‌های بورسی اعم از خطوط تولید و املاک شرکت‌ها خواهد شد و همین عوامل باعث‌شده تا رشد دلار تاثیر مستقیمی بر بازار سرمایه داشته باشد.

از سال‌۹۷ که آغاز رشد دلار و شاخص‌ بود این وابستگی بیشتر خودنمایی کرد و حتی بازده بورس از بازده دلار بسیار فراتر رفت، به‌ طوری‌ که از فروردین ۹۷ تا شهریور ۹۹، دلار حدود ۷ برابر ولی شاخص بورس حدود ۲۰‌ برابر رشد داشت. گرچه عمده این رشد غیر‌ منطقی و حبابی بود که منجر به ریزش شدید قیمت سهام بازگشت بورس به نقطه تعادل و بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران تازه‌وارد به بازار شد اما بهتر است در مقایسه بورس با دیگر بازارها فقط به این روزهای فعلی بازار نگاه نشود و بازه ۳‌سال‌اخیر در نظر گرفته شود تا بازده بهتر بازار سرمایه در مقایسه با سایر بازارهای موازی مورد متوجه قرار گیرد اما دلار از شهریور ۹۹ تا به امروز رشد داشته و سطح تورم هم همواره مثبت بوده ولی شاخص‌ کل افت ۳۵‌ درصدی را تجربه کرد و حتی در برخی نمادها این افت تا بیش از ۷۰‌ درصد نیز ادامه یافت.

همین امر نشان‌دهنده این است که شاید شاخص‌کل به‌خوبی نتواند میزان این کاهش را نشان دهد و کاهش دارایی‌های سرمایه‌گذاران در مقایسه با شاخص‌ کل بسیار بیشتر است. ارزش دلاری بازار سرمایه در حال‌حاضر به کمتر از ۱۸۰‌ میلیارد دلار رسیده که با کسر ارزش دلاری شرکت‌های پذیرفته‌شده (عرضه‌های اولیه) ارزش دلاری بازار به ۱۵۰‌ میلیارد دلار در سال‌۹۲ خواهد رسید. روند نسبت P/E هم به کمترین مقدار طی سه سال‌گذشته رسیده و در محدوده ۶. ۵ مرتبه قرار گرفته است.

مجموع این عوامل نشان‌دهنده افزایش ارزندگی و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری نسبت به دیگر بازارها است. ضمن اینکه به‌ رغم ارزندگی و عقب‌ ماندگی بازار سرمایه ،مقصد نقدینگی و پول‌های سرگردان بازارهایی به‌جز بازار سرمایه است. چرا که ریسک سرمایه‌گذاری در بورس همواره بیشتر از دیگر بازارهای موازی است و این ریسک سود یا ضرر بیشتری هم به‌همراه خواهد داشت.

همان‌طور که در ابتدای سال‌۹۹ سرمایه‌گذاران دچار بیش واکنشی شده بودند و خریدار هر سهمی در هر قیمتی بودند این روزها نیز همین بیش واکنشی از نوعی دیگر تکرار شده و سهامداران در هر سهم و قیمتی، فروشنده هستند اما به‌ نظر می‌رسد این روزها ریسک سرمایه‌گذاری در بورس نسبت به دیگر بازارها کمتر شده و ورود نقدینگی به بورس می‌تواند شروع موج صعودی جدیدی را رقم بزند.

از نظر تکنیکالی نیز پیش‌بینی می‌شود شاخص بورس در محدوده یک‌ میلیون و ۳۰۰‌ هزار واحد نوسان داشته باشد و احتمالا از اوایل بازگشت بورس به نقطه تعادل آبان موج جدید روند حرکتی نماگر آغاز شود.

بازگشت بورس به نقطه تعادل

دنیای اقتصاد : چهره بورس در سال1410 یعنی 10سال دیگر موضوع بحث کارشناسان بورسی در یک گفت وگوی زنده اینستاگرامی بود. کارشناسانی که با اذعان به کاستی های امروز بازار سرمایه همچون محدودیت های معاملاتی، دخالت های دستوری، حکمرانی غیراصولی دولت، جعبه ابزار ناقص و البته عدم تعاملات بین المللی اظهار امیدواری کردند که تا 10سال دیگر چهره بورسی که در آن زمان 64ساله می شود، با رفع این کاستی ها آراسته شود. موضوعاتی که چالش های بسیاری برای فعالان بورسی ایجاد کرده و در برش های زمانی مختلف ابرنوسان های صعودی و نزولی را رقم زده است. با رفع این چالش ها، بورس تازه به حداقل هایی دست می یابد که سال هاست در بورس های جهانی وجود دارد و حتی از الزامات بازارها به شمار می رود. با این حال کارشناسان تاکید می کنند دستیابی بازار سرمایه به همین حداقل ها نیز نیازمند ثبات اقتصادی و بازگشت به ریل صحیح سیاستگذاری است؛ چراکه در صورت حکمفرمایی نابازار در اقتصاد و عدم پیروی از اصول اقتصاد آزاد نمی توان انتظار یک بازار سرمایه کارآ و مولد را داشت.

چشم انداز بورس در سال 1410 موضوعی بود که طی گفت وگویی با سه تن از کارشناسان و خبرگان بازار سرمایه مورد پرسش قرار گرفت. در این گفت وگوی زنده اینستاگرامی که با هدایت نیما آزادی، تحلیگر و مدرس بازارهای مالی انجام شد، سعید اسلامی بیدگلی (دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران)، حمیدرضا دانش کاظمی (عضو شورای عالی بورس و اوراق بهادار) و بهنام بهزادفر (تحلیلگر و مدرس بازار سرمایه) حضور داشتند و به بررسی شرایط بازار سرمایه در 10 سال آینده پرداختند. وضعیت ریزساختارها، ابزارهای معاملاتی، تکنولوژی، نهادهای مالی، روند بازار و سرمایه گذار خارجی تنها بخشی از مباحث مطرح شده در این گفت وگوی زنده اینستاگرامی بود.

نیما آزادی: ما در سال 1399 در فراخوان بزرگی، حجم قابل توجهی از هم وطنان را به بازار آوردیم اما از ظرفیت موجود به بدترین شکل ممکن استفاده شد. ما در بورس تهران صرفا می توانیم در جهت رشد قیمت ها سود کسب کنیم و در جهت افت سهامدار تشویق به خویشتنداری می شود. ما در این زمینه چه کارهایی کردیم؟ به ویژه درخصوص ETFها چه اقداماتی انجام شده است؟

سعید اسلامی بیدگلی: در سال 99 طیف وسیعی از مردم به بازار سرمایه وارد شدند و با ورود برخی ETFها این شائبه به وجود آمد که دولت دست به نوعی تامین مالی از این بازار زده است، بدون آنکه مالکیت آن نهادها را رها کند. موضوع یک طرفه بودن بازار سهام ایران اما موضوعی کلیدی است که نیاز به بحث و گفت وگوی بیشتری دارد. یکی از چالش های ما در بازار ایران کمبود ابزارهای معاملاتی است. عمده ابزارهای ما بر روی سهام بازگشت بورس به نقطه تعادل است و هرچند طی سال های اخیر اوراق مشتقه را نیز گسترش دادیم اما هنوز از حجم معاملاتی ناچیزی برخوردارند. بسیاری از انواع مختلف فاندها وجود ندارد و در زمینه ابزارهای پوشش ریسک نیز ضعف های کلیدی دیده می شود. اما برای اینکه بدانیم در 10 سال آینده چه بورسی را شاهد خواهیم بود باید چشم انداز خود از زیرساخت ها، ریزساختارها، نهادها و ابزارهای مالی و بین المللی شدن بازار سرمایه را بیان کنیم. البته میان حالت بهینه و مطلوب و اینکه چه اتفاقی می تواند بیفتد اختلاف وجود دارد. اگرچه می پذیریم بورس ایران به دلایل مختلفی دارای توسعه یافتگی کاملی نیست که مهم ترین دلیل آن نظام حکمرانی بر اقتصاد ایران و وجود نهادهای ضدبازار است، اما ظرفیت توسعه ابزارها و نهادها وجود دارد. مهم ترین این ابزارها، یک ابزارهایی است که بازار را دوطرفه کرده و دوم ابزارهای کنترل ریسک. به نظر می رسد تا حدی زیرساخت های قانونی برای اجرایی شدن این ابزار نیز فراهم شده است. درخصوص ETFها اما بحث فراتر از این است. ما سال گذشته در نامه ای شفاف از طرف کانون نهادهای بازگشت بورس به نقطه تعادل سرمایه گذاری، آسیب ایجاد این گونه ETF را برای دولت شرح دادیم اما متاسفانه به بخش هایی از این صحبت های توجه جدی نشد. امروز باید به دنبال راهکارهایی برای نقایص ایجاد شده طی سال های 98 تا 1400 باشیم.

نیما آزادی: آقای دانش کاظمی، ما عملا ابزاری برای پوشش ریسک در بازار سهام کشور نداریم. توسعه این ابزارها الزامی است پس چرا فرآیند تصمیم گیری و توسعه بازار به کندی دنبال می شود. این فرآیند به چه شکلی است؟ کجاها تصمیم گیری می شود؟ آیا ساختار دولتی اقتصاد و بورس باعث چنین مشکلاتی شده است؟ آیا شورای عالی بورس قدرت تصمیم گیری ندارد؟

حمیدرضا دانش کاظمی: به هر صورت آپشن ها و هج کردن و ابزار مدیریت ریسک، ابزارهایی هستند که اگر 10 سال دیگر گفت وگویی داشته باشیم، احتمالا اتفاق افتاده است. دلیل آن نیز این نیست که ما و امثال ما به این نتیجه برسیم یا خیر بلکه الزامات بازار است. همان طور که اگر به بازار 10 سال پیش بنگریم خیلی از ابزارهای موجود، وجود نداشته است، اما این ابزار نیاز امروز بازار ماست، اما اینکه چه چیزی جلوی توسعه بازار را گرفته و مدیران بازار سرمایه را نسبت به تصمیمات این چنینی با تعلل و محافظه کاری مواجه می کند، شاید به طمانینه در انجام امور یا عدم کارآیی و دقت در انجام کار برگردد. به عنوان نمونه درخصوص اصلاح قانون بازار سرمایه باید مراقب باشیم که قانونی تصویب نشود که بازار سرمایه ایران دولتی سازی شده و همچنین ریسک سرمایه گذاری در بازار افزایش یابد. دست مقام ناظر را نباید در تمامی امور کاملا باز گذاشت. ما همین الان از فعال بازار سرمایه مالیات دریافت می کنیم بازگشت بورس به نقطه تعادل اما در بازارهای دیگر انبوهی از فرارهای مالیاتی داشته ایم. تا به امروز فعال بازار سرمایه را جریمه می کردیم و حالا با فرآیندهای حقوقی فشار مضاعفی بر فعالان وارد نکنیم. این اصلاح قانون بازار سرمایه می تواند چشم انداز 10 سال آینده را نیز مشخص کند؛ اینکه ما را به سرعت به نقاط مطلوب برساند یا از آن دور کند.

در نهادی مانند شورای عالی بورس لازم است تصمیمات بیشتر از سوی بخش های خصوصی و کانون ها گرفته شود. در قانون نوشته شده اعضای هیات مدیره سازمان بورس باید از فعالان و نخبگان غیردولتی انتخاب شود اما سابقه چیز دیگری را نشان می دهد. روسای سازمان بورس هر یک در دوره ای منصب دولتی داشته اند و در واکنش به اعتراضات، موضوع استعفا از مناصب دولتی قبل از تصدی پست ریاست بورس مطرح می شود درحالی که این استعفاها سمت دولتی را از بین نمی برد. به این ترتیب همان عدم استقلالی که در بانک مرکزی است، در سازمان بورس نیز دیده می شود در صورتی که قانون درست نوشته شده است. این موضوع را در هیات مدیره بورس های 4گانه نیز مشاهده می کنیم. این رویه باید اصلاح شود و این اصلاحات باید به درستی انجام شود، لذا اولین سرفصلی که برای جواب به سوال وضعیت بازار سرمایه در 10 سال آینده باید موردتوجه قرار گیرد، این است که برای قانون بازار سرمایه چه اتفاقی خواهد افتاد.

سعید اسلامی بیدگلی: نهایتا آنچه که با آن مواجه هستیم، این است که در نظام تصمیم گیری ایران به دلایل متعدد همچون سرمایه اجتماعی اندک فعالان، حساسیت های عمومی نسبت به نارضایتی ها زیاد است. نوسانات اقتصاد ایران نیز غیرنرمال است. در کمترین اقتصادی با اندازه و ضریب نفوذ فعلی بازار سرمایه ایران، چنین نوسانات بزرگی را در سطح اقتصاد کلان شاهد هستیم. 4 دهه است که تورم دورقمی را تجربه می کند. در حدود 10 سال با فواصل زمانی 3 شوک ارزی را تجربه می کند. تنش های بین المللی به نسبت زیادی دارد که سرریز این تنش ها به اقتصاد کشور بسیار زیاد است. اتفاق نظر تئوریک هم در بسیاری موارد خیلی کم دیده می شود. مجموعه این موارد باعث می شود تا زمان تصمیم گیری در عین حال که خیلی کند عمل می کند، غیرپاسخگو نیز باشد و البته تصمیم گیری را نیز کمی دشوار و سخت می کند.

اما چیزی که ما به طور جدی باید در 10سال آینده انتظار داشته باشیم، توسعه زیرساخت های بازار سرمایه، حرکت ریزساختارها به سمت مطلوب، برنامه های مدون و از پیش اعلام شده، توسعه بخشی از نهادها و ابزارهای استاندارد توسعه یافته در جهان با آگاهی نسبت به ملاحظات آن و البته ثبات و در عین حال انعطاف پذیری در قوانین و تصمیمات است.

نیما آزادی: بخش قابل توجهی از مشکلات بازار سرمایه به ضعف اطلاعاتی و ضعف آموزشی بازمی گردد. اتفاقی که در سال 99 برای بسیاری از سهامداران تازه وارد رخ داد. نقش و جایگاه سازمان درخصوص آموزش چیست؟ چه کارهایی انجام شده و چه برنامه ای وجود دارد؟

بهنام بهزادفر: مردم و سهامداران جدید شاید در بازگشت بورس به نقطه تعادل ابتدا بدون دانش مالی وارد بازار شدند اما در حال حاضر به واسطه درگیری بخشی از سرمایه گذاران در بازار رمزارز دانش نسبی را کسب کرده اند، اما نقش سازمان بورس در این خصوص چیست؟ در اساسنامه همه سازمان ها یا نهادهای ناظر بازار سرمایه مفهمومی به اسم حمایت از سرمایه گذاران آمده است که بخشی از آن به ارتقای سواد مالی بازمی گردد. در سال 99 اتفاق جذابی افتاد. از سال 46 که بورس راه اندازی شد تا سال 99 که دوره های فراز و فرودی بسیاری تجربه شد، ما در مجموع 11 میلیون کد بورسی داشتیم. در سال 99 اما این رقم سه برابر افزایش یافت. افرادی که عموما با مفهوم ریسک آشنا نبودند و با فروش دارایی موردنیاز خود وارد بازار سرمایه شدند. در حال حاضر اما این گونه نیست و خود مردم مطالبه گر و خواستار دوطرفه شدن بازار هستند. بورس کشور در 10سال گذشته در برخی بخش ها با تغییرات و اتفاقات ملموسی همراه شده و در برخی دیگر بدون تغییر باقی مانده است. فرض کنید معامله گری 10سال پیش به کما رفته و در 1400 بهبود می یابد. 6 برابر شدن تعداد کدهای بورسی، افزایش تعداد قراردادها، رشد کمی بازار و تعداد شرکت های بورسی و افزایش سهم معاملات آنلاین از دادوستدها می تواند برای این فرد بسیار جذاب باشد، اما در خیلی جهات هیچ تغییری نمی بینیم. تنها اتفاق مثبت این 10سال تغییر t+3 به t+2 بوده است. سرخطی ها کماکان وجود دارد. حجم مبنا همان است و حتی بدتر شده است. شرکت خارجی در بورس ها دیده نمی شود و در برخی موارد همچون حذف معاملات آتی سکه و طلا نیز اوضاع بدتر شده است، پس اگر با همین سرعت فعلی پیش برویم پس از 10 سال ما نیاز به آموزش داریم، نه مردم.

حمیدرضا دانش کاظمی: اگر فرهنگ اجتماعی و توسعه نهادهای غیرحاکمیتی افزایش یابد، مطالبه گری نیز افزایش می یابد. مطالبات درست باید خواسته شود و بقیه را مجبور کرد آن خواسته را به لحاظ قاعده مند و دستورالعمل های غیر آزمون و خطایی و مستندات عملی فرامرزی و مطالعات تطبیقی جهانی برآورده سازند. باید مطالبات مردم جزو مطالبات بخش خصوصی آورده شود.

سعید اسلامی بیدگلی: اگرچه ما معتقدیم نظام حکمرانی مسوولیت برنامه ریزی برای توسعه را دارد اما واقعیت این است که توسعه یک پازل است که از قطعات زیادی تشکیل شده پس همانقدر که نهادهای حاکمیتی و نظارتی در موضوع توسعه بازار سرمایه کندی هایی داشتند؛ به ویژه در سال های 98 تا 1400 که روند توسعه بازا سرمایه با برخی شاخص ها همچون ضریب نفوذ، نسبت آن به GDP و افزایش حجم معاملات نقایصی داشتند، نهادهای دیگر نیز بدون تقصیر نبودند. کانون ها و فعالان نیز باید در این روند توسعه ای مشارکت کنند. تصمیم گیری نهایی بسته به موضوع در اختیار سازمان بورس و بورس های چهارگانه، دولت و مجلس و شاید نهادهای دیگری است، اما نیاز است متریال خوب در اختیار تصمیم گیران گذاشته شود.

نیما آزادی: در سال های اخیر بازارهای جدیدی همچون بازار پایه ایجاد شد که البته با ناپایداری قوانین مواجه شد. برخی تصمیمات با اینکه اشتباه بودن آن از ابتدا مشخص است، گرفته می شود و در ادامه با تصمیمات اشتباه تر همچون تغییر مداوم قوانین، بستن نمادها، تغییرات دامنه نوسان، وضعیت بدتر می شود، اما چرا اصلا بازار پایه ایجاد شد؟

سعید اسلامی بیدگلی: بازار پایه قرار بود تبدیل به otc شود اما این اتفاق نیفتاد. زمانی که قواعد بازی را برای چند نوبت به هم می زنید، دیگر نقطه تعادل قبلی به دست نمی آید. مفهومش این است که زمانی که تغییراتی در بازار پایه ایجاد می کنیم، دیگر برگشت به قاعده ای که فکر می کنید لزوما نقطه تعادل اولیه را به دست نمی دهد، بنابراین تغییر قاعده حتی به سمت قاعده مطلوب نیز نیازمند برنامه ریزی است در غیراین صورت می تواند آسیب زا باشد.

حمیدرضا دانش کاظمی: بازار پایه پذیرش شده در بازار بورس نیست. شرکت های موجود در بازار پایه پذیرش نشده اند، یا لغو پذیرش شده یا بر اساس مواد قانون برنامه بازار سرمایه مکلف بوده اند بستری را برای معامله سهام این شرکت ها فراهم کنند، بنابراین شرکت های بازار پایه، شرکت های پذیرفته شده در بازار سرمایه نیستند. درخصوص بحث بازار پایه، دامنه نوسان، پنهان بودن اطلاعات و بسیاری موارد دیگر که مورد تمایل سازمان و بورس ها و مورد دعوای ارکان خودانتظام بوده باید گفت وگوی زنده دیگری ترتیب داد.

نیما آزادی: آقای اسلامی شما پژوهش موردی و دانشگاهی درخصوص دامنه نوسان، حجم مبنا و دیگر قوانین جاری در بازار سرمایه داشته اید؟

سعید اسلامی بیدگلی: مطالعات درخصوص دامنه نوسان بسیار جامع است و توصیه های سیاستگذارانه هم زیاد انجام شده است. موضوع مهم و تکرارشونده دامنه نوسان که مطالبه شده است، کفایت ادله برای تصمیم گیری وجود دارد اما درخصوص دو موضوع هنوز اتفاق نظر وجود ندارد. یکی اینکه آزادسازی تا چه حدی انجام شود و با چه شیوه ای؟ توسعه متولی یگانه ای ندارد. تصمیم گیری در سطوح مختلف از ارکان صورت می گیرد؛ ولی تک تک آدم ها بسته به تعداد مخاطب و میزان تاثیرگذاری باید در بهینه شدن این تصمیم گیری ها ایفای نقش کنند، اما حتی اگر بهترین زیرساختارها را داشته باشیم، تا زمانی که اقتصاد کشور با نوسانات زیادی مواجه است، سرریز این چالش ها به بازارهای مختلف از جمله بازار سرمایه می رسد.

نیما آزادی: الان سال 1410 است. با توجه به روند توسعه بازار، ابزارها و تمام امکاناتی که در سال های اخیر فراهم شده، چه چیزهایی به بورس 1410 اضافه شده است؟

حمیدرضا دانش کاظمی: بازار سرمایه ایران بین المللی شده است؛ اما نه مانند بازارهای توسعه یافته ای همچون نیکی. سایز بازار بزرگ تر شده است. نهادها توسعه پیدا کرده اند. تعداد سرمایه گذاران به لحاظ تعیین تکلیف سهام عدالت افزایش یافته است اما الزاما سواد مالی به این نسبت افزایش نیافته است. وزن بازار سرمایه در اقتصاد ایران توسعه پیدا کرده؛ چراکه اقتصاد کشور بزرگ شده و بازار دوطرفه شده است، اما در فاصله این 10سال جرح و تعدیل های قابل توجهی را در بازار سرمایه شاهد خواهیم بود.

سعید اسلامی بیدگلی: متاسفانه من نسبت به اقتصاد کلان حداقل در کوتاه مدت بدبین هستم؛ اما امیدوارم تصمیمات اشتباه اقتصاد کلان آن قدر زیاد نباشد که اقتصاد دچار به هم ریختگی برگشت ناپذیر شود؛ چراکه تا آن مرحله فاصله چندان زیادی نداریم و ممکن است با یک اشتباه کوچک در لوپ تورمی بیفتیم و آسیب های بسیاری جدی به مجموعه اقتصادمان وارد شود که 10 سال زمان زیادی برای جبران آن آسیب ها نخواهد بود. با فرض اینکه چنین اتفاقی نیفتد، من پاسخ این سوال را می دهم. الان سال 1410 است. با یک نگاه روشنگرانه و توسعه گرا، فعالیت های فین تکی بازار سرمایه افزایش یافته و باعث رشد برخی بخش های بازار شده است. نظارت های معاملاتی رشد کرده است. ابزارهای مدیریت ریسک راه خود را بازکرده اند. امکان فعالیت شرکت های بین المللی در بازار سرمایه ایران فراهم شده است. برخی گواهی نامه های بین المللی در ایران وجود دارد. در خدمات مالی (Financial Services) غول های بزرگی داریم. برخی بورس ها ادغام شده و بورس های جدیدی نیز تاسیس شده است و OTC توسعه جدی پیدا کرده است.

بهنام بهزادفر: اگر با همین فرمول پیش برویم 10 سال آینده هم با دکتراسلامی 1410 و آقای دانش کاظمی 1410 صحبت می کنیم اما چیزی نداریم. اقداماتی که در سال های اخیر برای توسعه ابزارها کردیم، نتیجه مطلوبی نداشت. اگر می خواهیم بورس و بازاری موازی بازار سرمایه ایجاد نشود و شرکت ها به طور کامل به سمت OTC نروند باید از بوروکراسی اداری فاصله بگیریم. در آن زمان پیش بینی 10 سال آینده کار سختی نخواهد بود و می توانیم همپای دنیا پیشرفت کنیم. سه پیش نیاز داریم:آزادسازی دامنه نوسان و ریزساختارها و عدم دخالت دولت در بازار سرمایه.

بررسی بازگشت بورس به نقطه تعادل سهام‌های پتروشیمی در بازار سرمایه/نشانه های بازگشت بازار

وضعیت سهام مرتبط با پتروشیمی نیز در این هفته بسیار امیدبخش بود.در هفته گذشته از میان 33 سهم قابل خرید و فروش، 23 سهم با افزایش قیمت مواجه شدند و 10 سهم نیز کاهش قیمت داشتند.

به گزارش نفیرنفت | شبکه خبری صنعت نفت ایران؛ روند کاری بازار سرمایه در سومین هفته کاری پاییز (۹ – ۱۲ مهرماه) نشان می دهد شاخص در روزهای آخر هفته روندی صعودی پیدا کرد، به طوری که در پایان معاملات روز چهارشنبه شاخص کل روی عدد یک میلیون و ۳۲۰ هزار واحد متوقف شد. به این ترتیب سهامداران در این هفته به طور میانگین فقط ۰.۵ درصد سود را ثبت کردند اما نکته مهم این بود که نشانه های امیدواری در بازار دیده شد.

وضعیت سهام مرتبط با پتروشیمی نیز در این هفته بسیار امیدبخش بود.در هفته گذشته از میان ۳۳ سهم قابل خرید و فروش، ۲۳ سهم با افزایش قیمت مواجه شدند و ۱۰ سهم نیز کاهش قیمت داشتند.

در این هفته همه نمادهای مرتبط با پتروشیمی باز بود و نماد بسته ای وجود نداشت.

بیشترین سود

همانطور که بیان شد در این هفته ۲۳ سهم با افزایش قیمت روبرو شدند که ۱۹ سهم سود کمتر از ۵ درصد داشتند اما ۴ سهم سود بالاتر از ۵ درصد را نشان دادند. گزارش مالی بسیار چشمگیر دو پتروشیمی زاگرس (زاگرس) و فن آوران (شفن) باعث شد که این دو پتروشیمی با اقبال بسیار مواجه شوند، صف خرید برای این دو سهم شکل بگیرد و هر دو با سود بالایی به صدر جدول پربازده ها برسند.

پتروشیمی فن آوران (شفن) هفته های متوالی بود که وضعیت مناسبی نداشت و تقریبا هر هفته با کاهش قیمت روبرو بود، اما حالا امیدواری های بسیاری برای سهامداران این شرکت بزرگ شکل گرفته است.

بررسی هفتگی سهام های پتروشیمی در بازار سرمایه/نشانه های بازگشت بازار

وضعیت سهام مرتبط با پتروشیمی نیز در این هفته بسیار امیدبخش بود.در هفته گذشته از میان ۳۳ سهم قابل خرید و فروش، ۲۳ سهم با افزایش قیمت مواجه شدند و ۱۰ سهم نیز کاهش قیمت داشتند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نفت آرا، روند کاری بازار سرمایه در سومین هفته کاری پاییز (۹ – ۱۲ مهرماه) بازگشت بورس به نقطه تعادل نشان می دهد شاخص در روزهای آخر هفته روندی صعودی پیدا کرد، به طوری که در پایان معاملات روز چهارشنبه شاخص کل روی عدد یک میلیون و ۳۲۰ هزار واحد متوقف شد. به این ترتیب سهامداران در این هفته به طور میانگین فقط ۰.۵ درصد سود را ثبت کردند اما نکته مهم این بود که نشانه های امیدواری در بازار دیده شد.
وضعیت سهام مرتبط با پتروشیمی نیز در این هفته بسیار امیدبخش بود.در هفته گذشته از میان ۳۳ سهم قابل خرید و فروش، ۲۳ سهم با افزایش قیمت مواجه شدند و ۱۰ سهم نیز کاهش قیمت داشتند.
در این هفته همه نمادهای مرتبط با پتروشیمی باز بود و نماد بسته ای وجود نداشت.
بیشترین سود
همانطور که بیان شد در این هفته ۲۳ سهم با افزایش قیمت روبرو شدند که ۱۹ سهم سود کمتر از ۵ درصد داشتند اما ۴ سهم سود بالاتر از ۵ درصد را نشان دادند. گزارش مالی بسیار چشمگیر دو پتروشیمی زاگرس (زاگرس) و فن آوران (شفن) باعث شد که این دو پتروشیمی با اقبال بسیار مواجه شوند، صف خرید برای این دو سهم شکل بازگشت بورس به نقطه تعادل بازگشت بورس به نقطه تعادل بگیرد و هر دو با سود بالایی به صدر جدول پربازده ها برسند.
پتروشیمی فن آوران (شفن) هفته های متوالی بود که وضعیت مناسبی نداشت و تقریبا هر هفته با کاهش قیمت روبرو بود، اما حالا امیدواری های بسیاری برای سهامداران این شرکت بزرگ شکل گرفته است.
پنج سهم پرسود این هفته به ترتیب عبارت است از:

نماد	درصد سود	قیمت ابتدای هفته	قیمت پایانی	وضعیت نهایی
زاگرس	۱۵.۱	۹۲۳۰۰	۱۰۶۲۵۰	صف خرید
شفن	۱۱.۲	۵۴۳۰	۶۰۴۰	صف خرید
شبصیر	۵.۶	۸۹۹۵۰	۹۵۰۰	–
نوری	۵.۱	۸۸۱۵۰	۹۲۶۳۰	–
شگویا	۴.۹	۸۵۳۰	۸۹۵۰	–

بیشترین زیان
همان طور که گفته شد این هفته ۱۰ سهم از میان سهام پتروشیمی با زیان مواجه شدند که زیان همه این سهم ها به جز پتروشیمی ممسنی (ممسنی) کمتر از ۵ درصد بود.
سه پتروشیمی ممسنی ، کازرون و دهدشت که بعد از باز شدن نمادشان در طی هفته های قبل شاهد صف های فروش طویل بودند، اما حالا به نظر می رسد که به نقطه تعادل رسیده اند.
این هفته اگرچه همچنان پتروشیمی ممسنی (ممسنی) در صدر جدول زیانده ها بود اما اولا درصد کاهش قیمت آن نسبت به هفته های قبل کاهش یافته بود و ثانیا در پایان معاملات روز چهارشنبه با صف خرید روبرو شد که نشان می دهد قیمت آن به بازگشت بورس به نقطه تعادل جایی رسیده که حتی بعضی افراد تمایل به خرید سهام این پتروشیمی نیمه کاره دارند!
پنج سهم پرزیان این هفته به ترتیب عبارت است از:

نماد	درصد زیان	قیمت ابتدای هفته	قیمت پایانی	وضعیت نهایی
ممسنی	۶.۹	۹۳۸۰	۸۷۳۰	صف خرید
وپترو	۴.۵	۸۹۰۰	۸۵۰۰	–
جهرم	۳.۳	۷۶۱	۷۳۶	–
دهدشت	۳.۲	۷۸۵۰	۷۶۰۰	–
داراب	۳	۱۰۶۰	۱۰۲۸	صف فروش

چشم انداز هفته آینده
اگرچه هنوز برای قضاوت قطعی زود است اما می توان گفت که بورس یکبار دیگر به نقطه عطف خود نزدیک شده و ممکن است روند صعودی را آغاز کند. در این میان سهام شرکت های پتروشیمی با ارزش ذاتی بالای خود می تواند یکی از گزینه های پرسود برای سرمایه گذاری در بلند مدت باشد.
انتهای پیام/.