نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری

با وجود تمام این چالش‌ها و بر اساس نتایج تجربی، کاربرد تنوع بخشی برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک امکان پذیر به نظر می‌رسد. در منابع مالی، معمولا گفته می‌شود که تعداد معدودی سهم – مثلا بیش از ۱۰ سهم – می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای تشکیل یک سبد متنوع، رویکردهای مختلفی وجود دارد از جمله سبد مبتنی بر ارزش بازار و سبد هم وزن.

هشت توصیه نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری برای تشکیل سبد سهام (پرتفوی)

برای سرمایه گذاری در بازار بورس اوراق بهادار و کسب سود، باید از سواد مالی کافی نیز علاوه بر داشتن سرمایه برخوردارد بود. یکی از مفاهیمی که در بازار سرمایه مطرح است پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری است. چگونگی تشکیل این پرتفوی و ترکیب سهام متناسب با سطح ریسک پذیری و استراتژی شخص سرمایه گذار از جمله مسائل مهمی است که در این مقاله به آن میپردازیم.

سبد سهام (پرتفوی) چیست؟

سبد سهام یا پرتفوی ترکیبی از سهم‌های مختلفی است که یک سرمایه گذار آن‌ها را خریداری کرده و جزو دارایی های وی به شمار می‌آیند. سبد سهام (پرتفوی) می‌تواند براساس اهداف، انتظارات و میزان ریسک ‌پذیری هر فرد متفاوت باشد. حتماً بارها جمله معروف، همه تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید را شنیده‌اید. این ضرب‌المثل قدیمی نشان‌دهنده آن است که به دلیل وجود ریسک‌ های مختلف و برای جلوگیری از زیان بیشتر، باید گزینه‌های مختلفی برای سرمایه گذاری داشته باشید.

با توجه به ماهیت نوسانی و ریسکی بازار سرمایه، برای کاهش ریسک سرمایه گذاری و کاهش زیان در زمان بحران و افت قیمت سهام، لازم است سهام شرکت‌های مختلفی را در سبد دارایی خود قرار دهید. البته تشکیل سبد سهام با توجه به عوامل تأثیرگذار بر سبد دارایی ها، برای هر فرد می‌تواند متفاوت و پیچیده باشد؛ بنابراین افراد ابتدا باید اهداف و انتظارات خود را مشخص کنند، سپس با در نظر گرفتن استراتژی‌های معاملاتی، پرتفوی خود را به صورت بهینه تشکیل دهند. پرتفوی سهام می‌تواند در طول زمان تغییر کند و افراد می‌توانند براساس انتظارات خود، سبد سهامشان را تغییر دهند.

در این مقاله چند توصیه برای تشکیل پرتفوی توضیح داده خواهد شد.

تک سهمی ممنوع!

اولین و مهم ترین اصل در مدیریت پرتفوی ای است که دارایی خود را میان چند سهم تقسیم کرده و از تک سهمی بودن بپرهیزید.

برخی اتفاقات تاثیر مستقیمی بر یک شرکت و سهام آن دارند، بنابراین همه شرکت‌ها تحت تاثیر آن رویداد قرار نمی‌گیرند. با تنوع‌بخشی به سبد سهام می‌توان ریسک غیر سیستماتیک را کاهش داد.

هر چه تعداد سهم‌های یک سبد بیشتر باشد ریسک غیر سیستماتیک نیز کمتر می‌شود. اما باید به این نکته توجه کرد که تنوع بیش از حد سبد سهام نیز موجب چالش‌هایی از جمله افزایش هزینه معاملاتی و صرف زمان قابل توجه برای بررسی سهم‌های مورد نظر می‌شود.

از سوی دیگر تنوع بیش از حد سبد سهام می‌تواند مدیریت و کنترل دقیق سبد را با اختلال مواجه کند. مدیریت یک پرتفوی 4 سهمی به‌مراتب انرژی و زمان کمتری را نسبت به یک پرتفوی ۱۰ سهمی می‌طلبد.

اما در مجموع تنوع‌سازی سبد سهام امکان کاهش ریسک را برای سرمایه‌گذار فراهم می‌کند. اگر شما قادر نباشید پرتفوی بهینه و مناسبی را تشکیل دهید ممکن است زیان شما از ضرر تک سهمی بودن نیز بیشتر شود.

در هر صورت نباید از عدم تک سهمی؛ به عنوان یکی از نکات کلیدی در روش تشکیل سبد سهام غفلت کرد.

به سراغ سهام ارزنده بروید

در بورس، صنایع مختلفی در حال فعالیت هستند، بنابراین بسیار مهم است که سهام کدام شرکت را خریداری کنید. وضعیت کنونی و شرایط آینده هر صنعت را باید بررسی کرد و براساس نوع سبد موردنظر سهم‌ها را انتخاب می‌کنیم.

با استفاده از تحلیل تکنیکال و بنیادی می‌توان وضعیت شرکت‌های مختلف را تجزیه و تحلیل و سهم‌های مناسب را انتخاب کرد. چنانچه دانش کافی در این خصوص ندارید، می‌توانید از تخصص مشاوران حرفه‌ای بورس استفاده کنید.

همچنین اگر درباره تحلیل بازار سرمایه (تحلیل تکنیکال و بنیادی) تخصص کافی ندارید راهکار دیگری نیز وجود دارد، به این صورت که از صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا شرکت‌های سبدگردان استفاده کنید.

شرکت‌های سبدگردان کارشناسان خبره‌ای را در اختیار دارند که با مجوز رسمی از سازمان بورس به شما کمک می‌کنند که به بهترین بازدهی و هدف برسید. اگر طبق پیشنهادات شرکت‌های سبدگردان اقدام به خرید و فروش سهم کنید؛ شانس شما برای دریافت بازدهی مناسب بیشتر خواهد شد.

این مقاله را حتما بخوانید: 5 اشتباه رایج در سرمایه گذاری

صنایع پربازده را شناسایی کنید

کارشناسان بازار سرمایه اعتقاد دارند که تنها متنوع‌سازی سبد سهام نمی‌تواند ریسک را کاهش دهد بلکه برای چیدمان سبد سهام کم‌ریسک، باید به سمت انتخاب سهام از صنایع مطلوب و پربازده رفت.

در زمان تشکیل پرتفوی ابتدا صنایع پربازده را شناسایی و از میان آن‌ها صنایع وشرکت‌های مورد نظر خود را انتخاب کنید. تمام سبد سهام خود را به یک صنعت خاص معطوف نکنید، داشتن 5 سهم از یک صنعت فرقی با تک سهمی بودن ندارد!

به عنوان مثال، اگر تمام سبد سهام خود را از شرکت‌های کشاورزی انتخاب کرده‌اید ریسک بالایی را نصیب خود کرده‌اید، به این دلیل که اگر رویدادی رخ دهد یا سیاستی اجرا شود که کل صنعت کشاورزی کشور را تحت تاثیر قرار دهد؛ تمام سهم‌های آن صنعت با افت قیمت مواجه می‌شوند.

به همین علت توصیه می‌شود ترکیبی از چند صنعت را در سبد سهام خود داشته باشید که اگر اتفاق خاصی برای یک صنعت بیفتد، صنایع دیگر در امان بوده و اینگونه ریسک فعالیت‌های اقتصادی‌تان نیز به‌طور چشم‌گیری کاهش پیدا خواهد کرد.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری ETF هم گزینه خوبی هستند

بسیاری در نحوه تشکیل پرتفوی، به جای سرمایه‌گذاری مستقیم و خرید سهام، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم را انتخاب می‌کنند. در واقع علاوه بر سهام شرکت‌های برتر، می‌توان اقدام به خرید واحدهای به خرید واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق‌های قابل‌معامله یا همان ETFها کرد.

صندوق‌های قابل معامله یا ETF نوعی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که شامل دارایی‌های متنوع بوده و به راحتی می‌توانید آنها را بخرید یا بفروشید. در واقع هر واحد ETF، یک پرتفویی از سهام و انواع اوراق بهادار است.

صندوق‌های ETF همانند دیگر سهام در بازار معامله می‌شوند و ساختاری شبیه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک دارند؛ به این صورت که در طول ساعت‌های معاملاتی بازار سهام شما می‌توانید یک یا چند واحد از یک صندوق‌های ETF را بخرید، یا چند واحد از آن را بفروشید.

انتخاب صندوق‌های ETF یا مشترک یک روش برای سرمایه‌گذاری غیر مستقیم در داخل بازار سرمایه است. این صندوق‌ها از سوی یک تیم متخصص، حرفه‌ای و باتجربه بازار سرمایه تشکیل می‌شوند که قصد دارند بالاترین بازدهی را نصیب سرمایه‌گذاران خود کنند.

برای آشنایی با انواع صندوق های سرمایه گذاری کاریزما اینجا کلیک کنید.

بازارهای جهانی را مد نظر داشته باشید

سرمایه‌گذارن باید قبل از انجام هرگونه معامله‌ای، از خبرهای مهم و مسایل روز سیاسی و اقتصادی جهان مطلع شوند. آنها باید قیمت جهانی طلا، قیمت نفت ،نرخ تورم و غیره را بررسی کنند و اصطلاحا پیگیر بازارهای جهانی باشند.

آنچه در بازارهای جهانی اتفاق می‌افتد، قطعا بر رویدادهای اقتصادی داخل کشور تاثیر دارد و برداشت غیر از این چندان درست نیست.

به طور مثال اگر قیمت فلزات در بازار جهانی افت پیدا کند باید منتظر کاهش قیمت در بازار بورس تهران نیز باشید، این یک نمونه ساده از تاثیر بازارهای مختلف بر یکدیگر، در‌ بازار فلزات است.

پس هنگام تشکیل بهترین سبد سهام، با پیگیری مداوم اخبار و رویدادهای جهانی به‌ویژه در حوزه‌ای که سرمایه‌گذاری عمده انجام داده‌اید، ریک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهید.

اهمیت تحلیل های سیاسی و اقتصادی

برای چیدمان بهترین سبد سهام به روشی مناسب، هر روز اخبار رسانه‌های مختلف را پیگیری کنید. در جریان اخبار مهم و رویدادهای جاری داخل کشور بودن برای موفقیت در سرمایه‌گذاری لازم است.

قبل از اینکه بخواهید اقدام جدید انجام دهید یا استراتژی خود را تغییر دهید به آخرین رویه‌های سیاسی و اقتصادی کشور توجه کنید و بر اساس آن درباره سبد سهام خود تصمیم گیری کنید.

اخبار و رویدادهای سیاسی و اقتصادی از جمله انتخابات ریاست جمهوری، ظهور تورم، بالا رفتن نرخ ارز و خبرهایی از قبیل مذاکرات بین‌المللی؛ می‌توانند سیگنال‌های مهمی جهت انتخاب روش تشکیل سبد سهام باشند.

تعصب به سهم را کنار بگذارید

اینکه تنها به روند گذشته یک سهم توجه کنیم و با توجه به سودآوری مداوم آن طی چند سال اخیر اقدام به خرید آن کنیم؛ هیچ توجیه و منطقی را به کار نگرفته‌ایم.

سودآوری یک شرکت طی چند سال اخیر دلیل کافی و مناسبی برای این نیست که در آینده نیز سودآور باشد. ممکن است تحلیل‌ها و بررسی‌های کارشناسان بازار سهام برخلاف برداشت سرمایه‌گذار، خرید مجدد سهام شرکت را مجاز نداند.

اقدام به خرید بدون روش‌های تحلیل علمی و صرفا بر اساس اینکه سهام شرکتی در سال‌های گذشته سودآور بوده؛ سبد سهام شما را در معرض ریسک قرار می‌دهد.

براساس شایعات پیش نروید

یکی دیگر از مهم‌ترین نکات در اتخاذ بهترین روش تشکیل سبد سهام، عدم برنامه‌ریزی براساس شایعات است. یک سرمایه‌گذار بازار سهام باید تنها به اخبار موثق و مهم توجه کند و بر اساس آنها چیدمان سبد سهام خود را طراحی کند.

اخبار مهم در معاملات بازار سهام نقش موثری دارند، به همین دلیل نباید در تله اخبار دروغ و تقلبی افتاد. زیرا برخی از سرمایه‌گذاران بزرگ در بازار شایعه‌سازی می‌کنند و با اخبار دورغی به سرمایه‌گذاران دیگر سیگنال غلط می‌دهند.

باید بسیار مراقب باشید که به دام این شایعات نیفتید و استراتژی تشکیل سبد سهام خود را تغییر ندهید.

پرتفوی چیست؟

پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری، مجموعه ای از سرمایه گذاری های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادل های نقدی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) می باشد. عموماً مردم بر این باورند که سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته یک سبد را تشکیل می دهند. اگرچه اغلب اینطور است، اما لازم نیست که قانون باشد. یک سبد ممکن است شامل طیف گسترده ای از دارایی ها از جمله املاک، سرمایه گذاری های خصوصی و. باشد. مدیریت سبد سرمایه گذاری به 2 شکل مستقیم و غیر مستقیم انجام می شود؛ در واقع اگر خودتان مدیریت آن را بر عهده بگیرید، روش مستقیم نام دارد و اگر مدیریت آن را به یک شرکت سبدگردان واگذار کنید، به شکل غیر مستقیم انجام می شود.

درک بیشتر سبد سرمایه گذاری

یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت سبد سرمایه گذاری، تنوع بخشی است؛ در واقع بیانگر این مفهوم است که تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. تنوع بخشی سعی در کاهش ریسک با تخصیص سرمایه گذاری ها در بین ابزارهای مالی، صنایع و دسته‌های دیگر دارد و هدف آن به حداکثر رساندن بازده با سرمایه گذاری در حوزه های مختلف است که هر کدام واکنش متفاوتی به یک رویداد دارند.

راه های زیادی برای ایجاد تنوع وجود دارد و نحوه انجام آن به شما بستگی دارد. اهداف شما برای آینده، اشتهای شما برای ریسک و شخصیت شما همه عواملی هستند که در تصمیم گیری در مورد چگونگی ساختن یک سبد سرمایه گذاری نقش دارند.

نکته: صرف نظر از ترکیب دارایی سبد شما، همه پرتفوی ها باید دارای درجاتی از تنوع باشند که منعکس کننده تحمل سرمایه گذار برای ریسک، اهداف بازده، افق زمانی و سایر محدودیت های مربوطه، از جمله موقعیت مالیاتی، نقد شوندگی، موقعیت های قانونی و نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری شرایط منحصر به فرد دیگر می باشند.

مدیریت یک سبد سرمایه گذاری

ممکن است سبد سرمایه گذاری را به عنوان یک کیک در نظر بگیرید که به قطعات مختلف تقسیم شده است که هر قطعه نشان دهنده یک کلاس دارایی و یا نوع سرمایه گذاری متفاوت است. هدف سرمایه گذاران ایجاد یک پرتفوی با تنوع مناسب است که برای سطح تحمل ریسک آن ها مناسب باشد. اگرچه سهام، اوراق قرضه و پول نقد نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری عموماً به‌عنوان بلوک های اصلی یک سبد در نظر گرفته می شوند، اما شما ممکن است یک سبد سرمایه گذاری با انواع مختلفی از دارایی ها از جمله املاک و مستغلات، طلا، انواع مختلف اوراق قرضه، نقاشی ها و سایر مجموعه های هنری ایجاد کنید.

به طور کلی، یک استراتژی محافظه کارانه سعی می کند با سرمایه گذاری در اوراق بهادار با ریسک پایین، از ارزش سبد محافظت کند. به عنوان مثال، برخی از افراد 50 درصد سبد سرمایه گذاری خود را به اوراق قرضه اختصاص می دهند که نوعی استراتژی کم محسوب می شود.

در مثالی دیگر، تخصیص 20 درصد سبد به سهام، می تواند شامل سهام پر ریسک یا سهام شرکت های بزرگ تر و با ریسک کمتر باشد و 30 درصد از سرمایه گذاری های کوتاه مدت ممکن است شامل وجه نقد، گواهی سپرده و حساب های پس انداز با بازده بالا باشد.

نکته: اکثر متخصصان سرمایه گذاری معتقدند که تنوع بخشی اگرچه ضرر نکردن را تضمین نمی کند، اما یک جزء کلیدی برای دستیابی به اهداف بلندمدت مالی و در عین حال به حداقل رساندن ریسک است.

انواع سبدها

به تعداد سرمایه گذاران و مدیران، انواع مختلف سبد و استراتژی وجود دارد. همچنین ممکن است چندین سبد سرمایه گذاری داشته باشید که محتوای آن ها می تواند استراتژی یا سناریوی سرمایه گذاری متفاوتی را منعکس کند که برای نیازهای متفاوتی ساختار یافته است. در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

پرتفوی ترکیبی

رویکرد پرتفوی ترکیبی در بین طبقات دارایی متنوع می شود. ایجاد یک سبد ترکیبی مستلزم خرید سهام و همچنین اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی آثار هنری است. به طور کلی، یک سبد ترکیبی مستلزم نسبت های تقریبا ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه گذاری های جایگزین است. این روش سودمند است؛ زیرا از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و جایگزین ها همبستگی کمتری با یکدیگر داشته اند.

پرتفوی برای سرمایه گذاری یا پرتفوی برای معامله گری

وقتی از پرتفوی برای مقاصد سرمایه گذاری استفاده می کنید، انتظار دارید که سهام، اوراق قرضه یا دارایی مالی دیگر درآمد کسب کنند یا ارزش آن ها در طول زمان افزایش یابد یا هر دو. بنابراین سبد سرمایه گذاری ممکن است با هدف خاصی باشد. جایی که شما دارایی های مالی را با قصد نگهداری آن دارایی ها برای مدت طولانی خریداری می‌کنید و یا تاکتیکی که شما فعالانه دارایی ها را به امید دستیابی به سود کوتاه مدت خرید و فروش می کنید.

پرتفوی تهاجمی

دارایی های زیربنایی در یک سبد سرمایه گذاری تهاجمی عموماً ریسک های بزرگی را در جستجوی بازدهی عالی متحمل می شوند. سرمایه گذاران تهاجمی به دنبال شرکت هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند. بسیاری از آن ها ممکن است حتی هنوز در بین مردم شناخته نشده باشند.

پرتفوی تدافعی

پرتفویی که تدافعی است، تمایل دارد بر روی سهام یا کالاهای مصرفی که در برابر رکود نفوذناپذیر هستند، تمرکز کند. سهام تدافعی در زمان های رونق، خوب عمل می کند و در زمان های رکود نیز با افت چشمگیری مواجه نمی شود و یا صرفا درجا می زند.

یک سبد متمرکز بر درآمد

این نوع پرتفوی از سهامی که سود نقدی پرداخت می کند، درآمد کسب می کند. برخی از سهام در سبد درآمدی می توانند در سبد تدافعی نیز قرار بگیرند، اما در اینجا آن ها عمدتاً به دلیل بازدهی بالا انتخاب می شوند. یک سهم در یک سبد درآمدی باید جریان نقدی مثبت ایجاد کند.

تاثیر تحمل ریسک بر تخصیص دارایی ها در سبد سرمایه گذاری

اگرچه یک مشاور مالی می تواند یک مدل سبد عمومی برای یک فرد ایجاد کند، اما تحمل ریسک سرمایه گذار باید به طور قابل توجهی منعکس کننده محتوای پرتفوی باشد.

به عنوان مثال یک سرمایه گذار که تحمل ریسک پایینی دارد، دارایی های با ریسک پایین مانند اوراق قرضه و یا صندوق های سرمایه گذاری را در سبد خود جای می دهد. همچنین اگر در سبد سرمایه گذاری خود جایی برای سهام نیز در نظر گرفته است، سهام شرکت هایی با ارزش بازار و نقدشوندگی بالا را که ریسک کمتری دارند، انتخاب می کند.

در مقابل، یک سرمایه گذار با تحمل ریسک بالا، بیشتر سبد خود را به دارایی های پر ریسک تری مثل سهام اختصاص می دهد. این افراد ممکن است سهام با ارزش بازار پایین را که در کوتاه مدت قیمت آن ها می تواند تغییرات شدیدی داشته باشد، انتخاب کنند. همچنین ممکن است بیشتر به دنبال دارایی های پر ریسک تر و پر نوسان تری نیز باشند.

به طور کلی، یک سرمایه گذار باید قرار گرفتن در معرض اوراق بهادار یا طبقات دارایی که نوسانات آن ها او را ناراحت می کند، به حداقل برساند.

تأثیر افق زمانی بر تخصیص پرتفوی

مشابه تحمل ریسک، سرمایه گذاران باید در هنگام ساختن یک سبد سرمایه گذاری، مدت زمان سرمایه گذاری را در نظر بگیرند. به طور کلی، سرمایه گذاران باید با نزدیک شدن به تاریخ هدف خود به سمت تخصیص دارایی محافظه کارانه حرکت کنند تا از سود سبد تا آن نقطه محافظت کنند.

به عنوان مثال، یک سرمایه گذار محافظه کار ممکن است از پرتفویی با سهام با ارزش بازار بالا، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق قرضه و معادل های نقدی استفاده کند.

برای نمونه، سرمایه گذاری را در نظر بگیرید که برای بازنشستگی پس انداز می کند و قصد دارد پنج سال دیگر نیروی کار را ترک کند. حتی اگر آن سرمایه گذار با سرمایه گذاری در سهام و اوراق بهادار پرریسک تر مشکلی نداشته باشد، ممکن است بخواهد بخش بزرگ تری از پرتفوی خود را به دارایی های محافظه کارانه تر مانند اوراق قرضه و پول نقد اختصاص دهد تا به محافظت از آنچه قبلاً پس‌انداز شده است، کمک کند. برعکس، فردی که تازه وارد نیروی کار می شود، ممکن است بخواهد کل سبد خود را در سهام سرمایه گذاری کند؛ زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایه گذاری در اختیار داشته باشد و بتواند برخی از نوسانات کوتاه مدت بازار را تحمل کند.

جمع بندی

در این مقاله با مفهوم پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری آشنا شدیم و به طور خلاصه موارد زیر را بیان کردیم:

مدیریت پرتفوی چیست؟|چطور در سرمایه گذاری خود ضرر نکنیم؟!

سبد سهام یا پرتفوی (Portfolio) ترکیب مناسبی از سهام خریداری شده توسط معامله‌گر در جهت کاهش ریسک معاملاتش است در واقع سرمایه‌گذار با معامله سهام از صنایع مختلف سبدی کم‌ریسک‌تر برای خود می‌چیند که در صورت ضرر یک سهم با سود سهم دیگر جبران شود و برآیند پرتفویش مثبت باشد. یک‌ضرب المثل قدیمی است که می‌گوید: "همه تخم‌مرغ‌ها رو در یک سبد نگذارید."چرا که شکستن سبد منجر به نابودی کل سرمایه می‌شود. این نکته را حتماً به‌ خاطر داشته باشید که موفق‌ترین تریدرها هم همیشه سهم‌هایشان مثبت مطلق نیست و برآیند مثبت کل سبد سهام و ریسک به ریوارد معقول از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

برای افرادی که ریسک گریزند نگذاشتن همه سرمایه خود در یک سبد از اولویت‌های پلن معاملاتی‌شان است.

برای چگونگی مدیریت سهام خود در بازار سرمایه در این مقاله به‌ اختصار به علوم موجود در بازار مالی می‌پردازیم تا بتوانیم راه کاری مؤثر بر مبنای علم و تجربه به شما مخاطبان گرامی ارائه دهیم.

بازارهای مالی جهانی

بازارهای مالی موجی از اقتصاد هستند که در آن‌ها معامله نه بر روی اشیا و اموال قابل‌ لمس بلکه بر روی مالکیت زمانی و ارزش آتی مواردی مانند ارز سهام شرکت‌ها و اوراق بهادار انجام می‌پذیرد مواردی که فرد در طی مالکیتش هرگز آن‌ها را لمس نمی‌کند اما از رشد و پویایی آن‌ها بهره می‌برد. بازارهای مالی جایگاه مهم و جذابی برای کسب درآمد و تولید ثروت به‌حساب می‌آید سرمایه‌گذاری در آنها از قیدوبند زمان و مکان رها شده است و به دلیل ایجاد موقعیت‌های مناسب کسب درآمد افراد بسیاری رو به خود جذب نموده است؛ اما ناگفته نماند که فعالیت در این بازارها مستلزم پذیرش ریسک بالایی نیز می‌باشد.

طی سالیان اخیر فعالیت بازارهای مالی بیش‌ازپیش بر سرزبان‌ها افتاده است، فعالیت‌های علمی بسیاری برای آموزش و تحلیل‌های بازارهای مالی به‌منظور سرمایه‌گذاری و فعالیت در این بازارها در دنیا انجام شده که حاصل آن دو شاخصه مجزا به نام‌های تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال می‌باشد هر دوی این روش‌ها هدف واحدی را دنبال می‌کنند و آن تولید ثروت است اما در واقع هرکدام دیدگاه جداگانه‌ای برای معامله‌گری در نظر گرفتند.

تحلیل تکنیکال و فاندامنتال

در روش تکنیکال تصمیم‌گیرندگان این روش با استفاده از اطلاعاتی چون حجم معاملات و قیمت سهام اقدام به بررسی روان‌شناختی روند حرکتی سهم می‌پردازند و معتقدند که کلیه اطلاعات موردنیاز در خصوص یک سهم در قیمت آن روز متبلور گردیده و این ایده پایه‌ای را از جمع‌آوری اطلاعات گسترده‌ای بررسی عملکرد شرکت صنعتی که شرکت در آن قرار گرفته بررسی بازده سهام و مباحث کلان اقتصادی و سیاسی بی‌نیاز می‌کند و بنا بر به همین دلیل باید گفت که امروزه در بازار سرمایه ایران طرفداران مخصوص به خود را پیدا نموده و با سرعت نیز در حال گسترش است روش فاندامنتال برخلاف تکنیکال‌ها، تکنسین‌ها معتقدند که قیمت امروز الزاماً نمی‌تواند بیانگر بسیاری از حقایق موجود در آن باشد و بنابراین مستمراً دره حال ارزیابی پارامترهای خرد و کلان اقتصادی مؤثر بر روند سودآوری شرکت می‌باشد بررسی صورت‌های مالی یک شرکت از جمله کارهای اساسی فاندامنتال کاران است.

برای چگونگی مدیریت سهام خود ابتدا باید علوم مربوط به بازارهای مالی را فرابگیریم و این امر میسر نیست جز با آموزش تمرین و تکرار برای اینکه بتوانیم مدیریت سهام خود را به نحو احسن انجام دهیم باید معاملات خود را بر پایه موفقیت ببندیم.

نکته‌ای که برای سرمایه‌گذاران حائز اهمیت است سبد سهام و پیرایش آن در صورت لزوم می‌باشد چراکه شرایط شرکت‌ها ممکن است تغییر کند و ما بایستی همواره سبد سرمایه خود را مورد بررسی و پایش قرار دهیم تا در صورت ضرورت نسبت به بهینه‌سازی سبد سهام بتوانیم به‌موقع اقدام کنیم. در یک سبد استاندارد 3 تا 7 سهم دارد البته به جز عرضه اولیه‌ها، تک سهم یا بالای 10 سهم از اشتباهات متداول است. اگر به این نتیجه رسیدیم که سهم‌های موجود در پرتفوی ما دیگر سود مناسبی ندارد و یا در موقعیت مناسبی نیستند از سبد سهام خود خارج کنیم و به‌جای آن ها سهام با سودآوری و پتانسیل رشد بالا جایگزین کنیم.

در ذیل به نکات کاربردی در بهینه‌سازی سبد سهام اشاره می‌کنیم:

عناصر اساسی و استراتژی های مدیریت پرتفوی سهام

تعیین سیاست سرمایه‌گذاری

تجزیه‌ و تحلیل اوراق بهادار

تشکیل سبد سرمایه‌گذاری

تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری

ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری (در صورت نیاز تجدیدنظر در سیستم معاملاتی)

1-هر معامله‌ای که انجام می‌دهیم باید انتظار خود را از سودی که مدنظرمان هست و میزان ریسک‌پذیری محاسبه کنیم ولی بیشتر معامله‌گران اشتباهی که دارند این است که قسمت بازدهی را می‌بینند و وقتی به حد ضرر می‌رسند چون به‌راحتی سود خود را ازدست‌داده‌اند کنترل لازم را نداشته و به امید بازگشت سود خود هستند و در نتیجه حد ضرر را رعایت نمی‌کنند.

2-اگر قرار است سهامی خریداری کنیم باید و باید استراتژی داشته باشیم و سبد متنوعی برای خود بچینیم که از ریسک‌های احتمالی اقتصادی و سیاسی در امان باشیم مثلاً تک سهم نشویم و یا آن‌هایی که نقدشوندگی مناسبی را ندارند انتخاب نکنیم

۳- لزومی ندارد که ما کل سرمایه خود را وارد بازار سرمایه کنیم و می‌توانیم در بازارهای موازی مثل طلا ارز و مسکن وارد کنیم.

4- وقتی سبد خود را چیدیم در میانه‌های راه سری به پرتفوی خود بزنیم و ببینیم آیا به اهداف قیمتی ما نزدیک شده‌اند و روند حرکتی بازار چگونه بوده است و اگر نیاز بود تجدید نظری در سبد خود انجام دهیم

مثلاً ما 30 روز برای هدف اول در نظر گرفتیم و در ۲۰ روز کاری به سود رسیدیم چون نسبت به تایمی که در نظر گرفته بودیم زودتر به سود رسیدیم می‌توانیم تارگت خود را بالاتر ببریم و بازدهی بیشتری به دست آوریم و روی دیگر سکه این است که سهم خریداری شده در زمان پیش‌بینی‌شده نتوانسته خودی در بازار به خریداران نشان دهد و خودش را به هدف تعیین شده سوق دهد اینجاست که باید تجدید نظری روی سهم داشته باشیم.

5-مسلماً پاسخ به نحوه ی اداره ی پرتفولیو پیچیده است و نیازمند استفاده از ابزارهای آماری می‌باشد.

در اینجا سعی می‌کنیم از راه نسبتاً ساده‌تری به آن دست یابیم. در ادامه اصول راهنمایی عمومی در جهت تشکیل سبد بهینه را متذکر می‌شویم تا در بحث تخصیص وجه کافی و تشخیص میزان تعهد منطقی به یک معامله مفید واقع شوند.

• مبلغ سرمایه‌گذاری در بازار باید حداکثر 50% از کل سرمایه محدود شود. این بدین معناست که نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری در هیچ زمانی نباید بیشتر از نصف سرمایه معامله‌گر درگیر بازار باشد. نیمه ی دیگر باید به‌عنوان ذخیره و پشتوانه برای روزهای ناگوار در معامله لحاظ شود.
• میزان مبلغ درگیر در هر معامله باید به 10 تا 15 % از کل سرمایه محدود شود. (به همین دلیل تک سهم شدن ممنوع است.). مثلاً از یک حساب به مبلغ 100000 دلار بایستی تنها 10000 تا 15000 دلار برای شرکت در یک معامله قابل وصول باشد. با این کار از اختصاص بیش از حد پول به یک معامله جلوگیری می‌شود .
• مبلغ قابل ریسک در هر معامله باید به 5% از کل سرمایه محدود شود. این 5% مبلغی است که یک معامله‌گر می‌تواند در یک معامله ناکارا از دست بدهد. این مطلب برای تعیین هدف قیمت و نقطة ایست معامله باید مدنظر قرارداد.
• کل بودجه ی در گیر در هر بازار اختصاصی باید به 20 نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری تا 25 % از کل سرمایه محدود شود. هدف از این اصل این است که از اختصاص مبالغ سنگین به یک بازار به‌خصوص جلوگیری شود. قیمت‌ها در یک بازار اختصاصی اغلب به صورت هماهنگ تغییر می‌کنند. مثلاً طلا و نقره به گروه فلزات قیمتی تعلق دارند و اغلب همسو با هم کاهش یا افزایش میابند. اینکه با یک پیش‌بینی واحد در معاملات زیرمجموعه‌های یک گروه از بازار، وارد شویم با اصل اولیه تنوع در سرمایه‌گذاری مغایرت دارد. سرمایه‌گذاری در گروه‌های یکسان باید تحت کنترل باشد.
• این اصول راهنما می‌توانند برای همه ی انواع معاملات مفید باشند. برخی از معامله گران ریسک‌پذیرترند و با حجم پول بیشتری در معاملات شرکت می‌کنند. برخی دیگر محافظه کارند. نکته مهم این است که با تنوع بخشیدن به موارد معامله می‌توان به حفظ سرمایه کمک کرد و با تعیین اهداف قیمتی زیان معاملات اشتباه را محدود کرد.
• برخی از معامله گران اعتقاد دارند که مدیریت مالی بااهمیت‌ترین بخش از برنامه‌ریزی معاملاتی است و حتی از اقدام به معامله مهم‌تر است. باید توجه داشته باشیم بدون توجه به این موضوع نمی‌توان مدت زیادی از آسیب‌ها و خطرات معامله مصون ماند.
• مدیریت مالی مستقیماً با حفظ بقا در بازار معاملات مربوط است. یک معامله‌گر باید بتواند سرمایه‌اش را اداره کند و بر آن تسلط داشته باشد. هر معامله‌گر خوبی می‌تواند در بلندمدت سود کسب کند. ولی مدیریت درست مالی شانس معامله‌گر را برای باقی‌ماندن و انجام معاملات بیشتر افزایش می‌دهد.

جمع‌بندی

زمانی که ما تصمیم می‌گیریم معاملات خود را بر پایه موفقیت بنا کنیم 20 تا 30 % شامل تحلیل تکنیکال، فاندامنتال یا رانت (دلایل نهانی) می‌باشد 70 تا 80 % به مدیریت پرتفوی باز می‌گردد.

لزوماً فردی که 90% تحلیل‌هایش به بار می‌نشیند موفق‌تر از فردی نیست که 50% تحلیل‌هایش به تارگت خورده است. به‌عنوان‌ مثال فرض کنید فردی با نام A 10 معامله انجام می‌دهد و از 9 معامله هرکدام 10 درصد سود می‌گیرد ولی در معامله آخر 40 در صد ضرر کند در این صورت بخش زیادی از سود را ازدست‌داده است حال فرض کنید فردی با نام B که 5 معامله را با سود 30% و 5 معامله را با زیان 10% فروخته است، مشخص است که فرد B با اینکه فقط 5 معامله سود ساز داشته است ریسک به ریوارد منطقی‌تری دارد در نتیجه ما باید برآیند معاملاتمان مثبت قابل‌قبول باشد و وقتی در یک سهمی زیان کردیم اشتباه‌ترین کار ممکن انتقام گرفتن از سهم، چرا که این کار باعث زیان مجدد ما می‌باشد.

در پایان: حد ضرر حکم خط قرمز را دارد اگر در یک معامله به حد ضرر پایبند نباشیم، دیگر نمی‌توانیم پایبند باشیم، باید بپذیریم که زیان کردیم و خطای معاملاتی ما است.

استراتژی های تشکیل یک پرتفوی کم ریسک و متنوع

همانطور که می‌دانید، در هر بازار و کشوری استراتژی‌های متفاوتی برای تشکیل پرتفوی وجود دارد. حتی در یک بازار مشخص هم استراتژی سرمایه گذاری در طول زمان یکسان نیست و با گذشت زمان این استراتژی تغییر خواهد کرد. اما موضوعی که همه سرمایه گذاران مطرح دنیا روی آن اتفاق نظر دارند، کاهش ریسک سرمایه گذاری با متنوع سازی سرمایه گذاری یا تشکیل پرتفوی است. در این مقاله تصمیم داریم تا شیوه‌های رایج متنوع سازی پرتفوی را برای شما توضیح دهیم.

استراتژی های تشکیل یک پرتفوی کم ریسک و متنوع

موفقیت در بازار سهام شرکت‌ها مانند هر بازار دیگری نیاز به انتخاب یک رویکرد مناسب و حفظ نظم فکری دارد. بدون این‌ها، سرمایه گذاری تنها خرید و فروش‌های بدون برنامه‌ای خواهد بود که سود یا زیان سرمایه گذار را بیشتر به بخت و اقبال وابسته می‌سازد تا به مهارت‌هایی مانند پشت کار در تحقیق، قدرت تحلیل، توانایی تصمیم گیری، صبر و شکیبایی برای رسیدن به هدف‌ها و مواردی از این دست.

در میان رویکردهای گوناگون برای سرمایه گذاری در بازار سهام، تشکیل سبد متنوع به عنوان یک روش غیر فعال اما به نسبت مطمئن شناخته شده است. استفاده از این روش، میزان ریسک را کاهش می‌دهد و بازده سرمایه گذاری را در سطحی نزدیک به بازده کل بازار نگه می‌دارد. اما یک سبد متنوع می‌تواند به چارچوبی برای آزمودن توانایی‌های یک شخص برای مدیریت دارایی تبدیل شود که در این صورت به نمونه‌ای کامل از مدیریت فعال تبدیل خواهد شد.

مقاله پیش رو ابتدا در مورد اصل تنوع بخشی و سازوکار ساخت و مدیریت سبد متنوع توضیح می‌دهد. در ادامه نیز به سراغ روش‌هایی می‌رویم که یک سهامدار می‌تواند با استفاده از آنها توانایی‌های تحلیلی و مدیریتی خود را در چارچوب یک سبد متنوع به کار بگیرد و علاوه بر کاهش سطح ریسک، توان خود را روی کسب بازده بیشتر از بازار متمرکز کند.

تنوع بخشی، میانبری برای کاهش ریسک

«تنوع بخشی» یکی از روش‌های متداول برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک به شمار می‌رود. ریسک غیرسیستماتیک از تاثیرات رویدادهایی ناشی می‌شود که به طبیعت یک شرکت یا گروه خاصی از شرکت‌ها مرتبط است. معمولا این گونه رویدادها کل شرکت‌ها یا کل بازار را تحت تاثیر خود قرار نمی‌دهد. به عنوان مثال، یک تصمیم دولت ممکن است هزینه‌های یک صنعت خاص را افزایش دهد و در نتیجه قیمت سهام شرکت‌های آن صنعت کاهش یابد یا مدیریت ضعیف یک شرکت در توسعه بازار ممکن است سبب تضعیف موقعیت آن در برابر رقبا شود، سودآوری را نسبت به بقیه کاهش دهد و همین موضوع به افت قیمت سهم آن شرکت منجر شود. اما هر یک از این رویدادها به طور مستقیم بر بازده سهام شرکت‌های مرتبط اثر می‌گذارد نه کل بازار. تنوع بخشی از طریق ساختن یک سبد متشکل از سهام شرکت‌های مختلف می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را کاهش دهد.

در مقابل ریسک غیرسیستماتیک، ریسک سیستماتیک قرار دارد. ریسک سیستماتیک به تاثیرات مجموعه‌ای از رویدادهای کلی بر بازده طیف گسترده‌ای از شرکت‌ها و صنایع گفته می‌شود که به سادگی قابل پیش بینی یا کنترل نیستند. به عنوان مثال، سیاست‌های مالی و پولی دولت‌ها، عملکرد کلی اقتصاد، مناقشات سیاسی، حوادث طبیعی، و تغییرات دائمی شرایط روانی بازار یا به اصطلاح «جو بازار» نمونه‌هایی از این رویدادها هستند که هر یک می‌تواند بازده کل بازار را به صورت مثبت یا منفی تحت تاثیر قرار دهد. ریسک سیستماتیک با تنوع بخشی قابل کاهش نیست. این ریسک مربوط به زمانی است که سرمایه گذار با هدف کسب سود وارد یک بازار می‌شود و آن را می‌پذیرد. به همین دلیل به ریسک سیستماتیک در اصطلاح «ریسک بازار» هم گفته می‌شود.

چه راه‌هایی برای تنوع بخشی در سبد سهام وجود دارند؟

در تئوری، هر چه قدر تعداد سهم‌های یک سبد بیشتر و وابستگی بازده سهم‌ها به هم کمتر یا حتی منفی باشد، ریسک غیرسیستماتیک هم کمتر می‌شود. اما تنوع بخشی در عمل با چالش‌هایی مثل «هزینه» همراه است. حتی اگر یک سرمایه گذار بتواند سهام تمام شرکت‌های بورسی را خریداری کند در عمل هزینه‌های معاملاتی یا همان کارمزدها آن قدر بالا می‌رود که مزیت‌های ناشی از تنوع بخشی را بی‌معنا می‌کند. علاوه بر این، اداره یک سبد بزرگ از سهام نیاز به صرف زمان و امکانات قابل توجه دارد. همچنین موضوعاتی مانند تعیین وابستگی بازده سهم‌ها به هم حتی در تئوری هنوز یک چالش است.

با وجود تمام این چالش‌ها و بر اساس نتایج تجربی، کاربرد تنوع بخشی برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک امکان پذیر به نظر می‌رسد. در منابع مالی، معمولا گفته می‌شود که تعداد معدودی سهم – مثلا بیش از ۱۰ سهم – می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای تشکیل یک سبد متنوع، رویکردهای مختلفی وجود دارد از جمله سبد مبتنی بر ارزش بازار و سبد هم وزن.

سبد مبتنی بر ارزش بازار

در این سبد، وزن سهام هر شرکت در سبد با توجه به ارزش بازار آن شرکت در مقایسه با دیگر سهم‌های سبد تعیین می‌شود. مثلا اگر ۱۰ سهم با بیشترین ارزش بازار انتخاب شده و ارزش بازار سهم اول نسبت به سهم دوم ۱۵ درصد بیشتر باشد، وزن سهم اول در سبد هم باید ۱۵ درصد بیشتر از وزن سهم دوم باشد. ارزش بازار شرکت برابر تعداد کل سهام شرکت ضرب در قیمت آن سهم است. وزن هر سهم در سبد هم با توجه به نسبت ارزش خرید آن سهم به کل ارزش سبد مشخص می‌شود.

مثلا فرض کنید یک میلیون تومان برای خرید ده سهم جهت تشکیل یک سبد در نظر گرفته شده است. در این صورت اگر ۱۰۰۰ سهم یک شرکت به قیمت ۲۰۰ تومان خریداری شود ارزش خرید آن سهم ۲۰۰ هزار تومان و وزن آن سهم در سبد معادل ۲۰ درصد است (۲۰۰هزار تومان تقسیم بر یک میلیون تومان). برای اینکه این سبد یک سبد مبتنی بر وزن بازار باشد باید نسبت وزن سهم‌ها در سبد با نسبت ارزش بازار شرکت‌های مربوط به هر سهم موجود در سبد مطابقت داشته باشد.

سبد هم وزن

ساختار این سبد ساده است. چون وزن تمام سهم‌ها در سبد بدون توجه به اینکه ارزش بازار شرکت‌های مربوطه چقدر است با یکدیگر برابر هستند. مثلا در همان سبد یک میلیون تومانی باید ۱۰۰ هزار تومان برای خرید هر یک از ده سهم اختصاص داده شود. خود سهم‌ها می‌توانند از میان بزرگ‌ترین شرکت‌ها بر اساس ارزش بازار انتخاب شوند.

ترتیبی که برای خواندن مقالات آنچه یک سرمایه گذار بورس باید بداند (مفاهیم و اصطلاحات مهم بورس) به شما پیشنهاد میکنیم:

از سال 1390 که مجموعه خانه سرمایه شروع به کار کرد با برگزاری ۳۱ دوره جامع آموزشی بلند مدت، بیش از ۶۰۰۰ تحلیلگر را وارد بازار سرمایه کرده‌ایم. تمام تلاش من و همکارانم ایجاد مرجعی برای آموزش واقعی و صحیح موفقیت مالی و سرمایه گذاری بوده است مرجعی که کمک می کند زندگی بهتری برای خود و اطرافیانمان بسازیم.

پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری چیست

پرتفولیو چیست؟ سبد سرمایه گذاری چیست؟ همان پرتفوی یا پورتفولیوی سرمایه گذاری است، اصطلاح «پرتفوی سرمایه‌گذاری» کمی پیچیده به نظر می‌رسد، اما برای ساخت یک سبد سرمایه‌ گذاری چند قدم کلیدی وجود دارد که کاملا با سبک زندگی شما مطابقت داشته باشد، چه بخواهید سبک نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری زندگی آرامی داشته باشید یا بخواهید به شدت درگیر دارایی‌ های مالی خود باشید.

پرتفوی به زبان ساده

پرتفوی چیست؟ پورتفولیو سرمایه گذاری عبارت است از مجموعه ای از سرمایه گذاری ها با در نظر گرفتن برخی اهداف مالی (منطبق با یک استراتژی سرمایه گذاری) که در صورت وجود حداقل ریسک، حداکثر سود را می دهد. به طور خلاصه، پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری می‌تواند هر گونه دارایی باشد که برای ایجاد حداکثر سود در صورت حداقل ریسک خریداری می‌شود. تعیین یک پرتفوی متعادل و نحوه چیدمان پرتفوی که اهداف سرمایه گذاری شخصی و تحمل ریسک شما را برآورده کند، یک عامل کلیدی موفقیت برای هر سرمایه گذار است. وقتی صحبت از سیاست های سرمایه گذاری می شود، سبدهای سرمایه گذاری را می توان به عنوان روش های استراتژیک و تاکتیکی دسته بندی کرد. هدف از سرمایه گذاری استراتژیک خرید دارایی های مالی در بلندمدت نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری یا/و پردرآمد است. اما سرمایه گذاری تاکتیکی در واقع فرآیند خرید و فروش دارایی هایی است که سودهای کوتاه مدت دارند.

هدف اصلی یک سبد سرمایه گذاری، دریافت بهترین نتیجه در حوزه تحقق یک سیاست سرمایه گذاری پیشرفته از طریق انتخاب معتبرترین و سودآورترین سرمایه گذاری است. پورتفولیو (پرتفوی) از انواع مختلفی از دارایی های سرمایه گذاری تشکیل شده است.

انواع سبد های سرمایه گذاری (پرتفوی)

پس از اینکه با مفهوم پورتفولیو چیست آشنا شدید به سراغ انواع پرتفوی می رویم. انواع سبد سرمایه گذاری یا پرتفوهای سرمایه گذاری با روش تولید سود و میزان ریسک به این صورت تقسیم می شوند: محافظه کارانه (conservative)، میانه (moderate) ​​و تهاجمی (aggressive).

1- پورتفولیوی محافظه کارانه

پورتفولیوی conservative پرتفویی با ریسک متوسط ​​و بنابراین کم سودتر است که شامل وام های کوتاه مدت، اوراق قرضه و سایر ابزارها با حداقل ریسک است.

2- پورتفولیوی تهاجمی

پرتفوی تهاجمی، پرتفوی بسیار پرخطر و در مقابل بسیار سودآور است که عمدتاً از سهام تشکیل شده است. این نوع پرتفوی ها عموماً توسط سرمایه گذارانی مدیریت می شوند که آماده ریسک هستند و در مدیریت پرتفوی از نظر روانی تحمل نوسانات زیاد بازار را دارند.

3- پورتفولیوی میانه

در میان انواع پورتفولیو سرمایه گذاری، پرتفوی متوسط یا moderate ​​یک پرتفوی سهام متوسط است و به طور معمول از دارایی های پربازده، کم درآمد و در عین حال قابل اعتماد تشکیل شده است.

ریسک پرتفوی چیست؟ همان طور که از معنی پرتفوی بر می آید، هدف اصلی پرتفوی سرمایه گذاری این است که از مجموعه ای از دارایی های سرمایه گذاری، ویژگی های مطلوبی دریافت کند که اگر هر یک از آن دارایی ها بطور جداگانه مورد سرمایه گذاری واقع شوند، چنین ویژگی هایی نداشته باشند. هدف نهایی ایجاد یک سبد سرمایه گذاری، دستیابی به بهترین ترکیب از ریسک سرمایه گذاری و سود است. ریسک بازده دارایی به طور کلی با متغیر یا ناپایدار بودن بازده دارایی محاسبه می شود. ریسک سرمایه گذاری عمدتاً به وسیله یک استراتژی که به تنوع سرمایه گذاری شناخته شده است، کاهش می یابد. استراتژی سرمایه گذاری در دارایی های غیر مرتبط متنوع است که در معرض قرار گرفتن پرتفوی با هر یک از دارایی ها باعث محدود کردن آن می شود و کمک می کند که به بازده پایدارتری دستیابی پیدا کنید. به عبارت دیگر، متنوع سازی دارایی ها در یک سبد باعث می شود که هرگاه ارزش یک دارایی به شدت کاهش پیدا کند، ارزش کل سبد کاهش کمی داشته باشد.

برای اینکه پرتفوی خود را بسازید در قدم اول باید پلتفرم معاملاتی خود را متناسب با اهداف و نیازمندی های خود انتخاب کنید تا معامله موفقیت آمیزی داشته باشید.

طبقه بندی انواع پرتفوی سرمایه گذاری

• براساس درجه تجسم: غیر مادی و مادی
• براساس انقضای سرمایه گذاری: کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
• مطابق سودآوری: سرمایه گذاری های پربازده، با درآمد متوسط و زیان ده (سرمایه گذاری در پروژه های اجتماعی و زیست محیطی که به دنبال سود نیستند)
• مطابق ویژگی مشارکت در سرمایه گذاری: سرمایه گذاری مستقیم (سرمایه گذار بطور مستقیم در انتخاب سرمایه پذیر دخیل است)، سرمایه گذاری غیرمستقیم (صندوق های سرمایه گذاری، مشاورین، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و … سرمایه پذیر را تعیین می کنند)
• براساس میزان ریسک: سرمایه گذاری با ریسک بالا، با ریسک متوسط، کم ریسک و سرمایه گذاری بدون ریسک
• براساس نوع سرمایه پذیر: واقعی (خرید سرمایه واقعی)، مالی (سرمایه گذاری در سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار)، سفته بازی (خرید دارایی ها، ( جفت ارزها ،فلزات گرانبها، سهام و …) استثنائا برای کسب سود از طریق تغییرات احتمالی قیمت آنها در آینده)
• براساس میزان نقدینگی: نقدینگی بالا (در مدت زمان کوتاهی تبدیل به پول نقد می شوند)، نقدینگی متوسط (ممکن است بین 1 تا 6 ماه تبدیل به پول نقد شوند)، نقدینگی کم (پس از 6 ماه به پول نقد تبدیل می شوند)، بدون نقدینگی (به خودی خود نقد نمی شوند و فقط به عنوان بخشی از یک دارایی نقد می شوند)

سرمایه گذار در روند فعالیتش در انتخاب سرمایه پذیر دارای خصوصیات مختلف دچار مشکل می شود. اکثر آنها فرض می کنند که یک مجموعه خاصی از سرمایه گذاران - یا به عبارت دیگر یک سبد سرمایه گذاری- باید شکل بگیرد. ابزارهای سرمایه گذاری بیشماری وجود دارند که یک سبد سرمایه گذاری را تشکیل می دهند، اما اصلی ترین آنها عبارتند از سهام، اوراق قرضه، طلا، ارزها و املاک.

مدیریت پرتفوی چیست - آموزش ساخت سبد سرمایه گذاری

مرحله 1: تعیین سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفولیوی سرمایه گذاری

درک وضعیت مالی فعلی، انتخاب یک سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفوی مربوطه، اولین گام برای ساخت سبد سرمایه گذاری شماست. به طور کلی، یک فارغ التحصیل تازه وارد در ابتدای کار خود باید استراتژی پورتفولیوی متفاوتی از یک فرد متاهل 60 ساله و دارای فرزند داشته باشد. به عبارتی باید با نوع نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری ترکیب سبد سرمایه گذاری آشنا باشید.

مرحله 2: تعیین استراتژی مدیریت سبد سرمایه گذاری

دو رویکرد اساسی برای مدیریت پورتفولیو وجود دارد که شامل استراتژی مدیریت پورتفولیوی فعال (سرمایه گذاری فعال) و استراتژی مدیریت پورتفولیو منفعل (سرمایه گذاری غیر فعال) می شود. مدیریت سبد سرمایه گذاری فعال شامل هزینه‌ های بالاتری است و بر بهره‌ گیری از ناکارآمدی‌ های بازار تاکید دارد، در حالی که مدیریت دارایی‌ های غیر فعال سرمایه‌ گذاری‌ های کم‌ هزینه‌ ای هستند که برای بلندمدت نگهداری می‌ شوند.

مرحله 3: تجزیه و تحلیل دارایی ها و ساخت سبد سرمایه گذاری

برای قرار دادن دارایی‌ها در سبد سرمایه‌ گذاری، معیارهای کلی مثل نسبت‌های سودآوری، ریسک و نقدینگی آن‌ها وجود دارد. برای اختصاص دادن دارایی مورد نظر شما راه های مختلفی وجود دارد.

خرید درصد کمی از سهام شرکت وعده این را می دهد که شما هم از رشد شرکت سود می کنید، اما ریسکش بالا است زیرا ممکن است سهام ارزش شان را نیز از دست بدهند. خریداران سهام معمولاً برای به حداقل رساندن ریسک، برای سرمایه گذاری در سهام از وجوه استفاده می کنند.

اوراق قرضه (bonds) امن تر و در عین حال کمتر سودآور در نظر گرفته می شوند. همچنین می توان آنها را به عنوان سرمایه گذاری با درآمد ثابت نام برد.

این صندوق ها برخلاف سهام فردی، امکان خرید وجوه متقابل را به شما می دهند، تنوع فوری را به پرتفوی خود اضافه کنید. برخی از آنها نیاز به مدیریت فعال دارند، در حالی که برخی دیگر نیازی ندارند. برای مثال، صندوق‌های شاخص و صندوق‌ های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF) در بورس سعی می‌کنند عملکرد یک شاخص فارکس بازار خاص را مطابقت دهند. صندوق های ETF مانند سهام فردی، می توانند به طور فعال در طول روز معاملاتی در فارکس معامله شوند، در حالی که صندوق های شاخص را فقط می توان با قیمت تعیین شده در پایان روز معاملاتی خرید و فروش کرد.

مرحله 4: اندازه گیری عملکرد پورتفولیو

شما باید اثربخشی یک سبد سرمایه گذاری یا پورتفولیو سرمایه گذاری را از نظر مقایسه سودآوری و ریسک واقعی ارزیابی کنید. بازده پورتفولیو تنها بخش کوچکی است. بدون ارزیابی بازده ریسک آنها، سرمایه گذار نمی تواند کل تصویر سرمایه گذاری را ببیند.

مرحله 5: تعادل پورتفولیوی خود را به موقع انجام دهید

با گذشت زمان ممکن است اهداف سرمایه گذاری شما تغییر کند یا آنچه که قبلا روی آن سرمایه گذاری کرده اید خراب شود. به همین دلیل است که حسابرسی یک پرتفوی برای ارزیابی اینکه محتوای آن با وضعیت اقتصادی تغییر یافته، یا با کیفیت سرمایه گذاری اوراق بهادار و اهداف سرمایه گذار مغایرت نداشته باشد، حیاتی است و مبحث مهمی در آموزش مدیریت پرتفوی به حساب نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری نحوه کار یک پرتفوی سرمایه‌گذاری می آید.

چرا معامله سبد در بازارهای مالی

همراه با توسعه ابزارهای ترکیبی شخصی PCI (که از طریق روش GeWorko ایجاد می شود)، فرصت مناسبی برای معامله سبدهای سرمایه گذاری شامل دارایی های مختلف در بازارهای مالی، بجای معامله جداگانه ابزارها ایجاد شده است. از طریق این فناوری، معامله سبد (portfolio) مبتنی بر دو سبد سرمایه گذاری مثل معامله جداگانه ابزارهای مالی انجام می شود، به طوری که یک دارایی (سبد سرمایه گذاری پایه یا base portfolio) به عنوان بخش پایه عمل می کند و دارایی دیگر (سبد سرمایه متقابل یا qute portfolio) به عنوان بخش متقابل عمل می کند. معاملات پرتفوی در مقایسه با معاملات تعداد زیادی اوراق بهادار فردی کارآمدتر است. در نتیجه این نوع معامله یک راه عالی برای متعادل کردن مجدد پورتفولیو به آسانی و همچنین با اطمینان بیشتر است.

علاوه بر این، معامله گر این فرصت را در اختیار دارد که معامله ابزارهای منحصر به فرد خود را که در برابر نوسانات بازار مقاوم هستند، پیش بینی کند، ترکیب بهینه سود و ریسک را پیش بینی کند و رفتار ابزارهای خود را بر اساس داده های تاریخی تجزیه و تحلیل کند. معاملات پرتفوی از طریق این فناوری تنها در پلتفرم معاملاتی حرفه ای نت ترید ایکس (NetTradeX) امکان پذیر است.استراتژی پرتفوی شما چیست و چطور مدیریت سبد سهام را انجام می دهید؟